Κασιώτικα κάλαντα από τη τηλεόραση του ΣΚΑΙ!!! (VIDEO)

Για όλους εσάς που δε μπορέσατε να τα παρακολουθήσετε!!!Τα κάλαντα ξεκινάνε στο σημείο 01:05:00 !!!!
Διαβάστε Περισσότερα...

Κασιώτικα κάλαντα ζωντανά από τη τηλεόραση του ΣΚΑΙ

Την Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010 γύρω στις 8:30 πμ συντονιστείτε όλοι στη τηλεόραση του ΣΚΑΙ, όπου συμπατριώτες μας με λύρα και λαούτα θα ψάλλουνε τα Κασιώτικα Κάλαντα.Αμέσως μετά θα γυρίσουνε όλη την Αττική για να τα πούνε!Τα έσοδα από τα κάλαντα θα δοθούν για τις ανάγκες της Παναγίας του Ημπορειού,που χρειάζεται άμεση επισκευή.
Στη Κάσο ο Π.Ε. Σύλλογος Νεολαίας Κάσου σε συνεργασία με την εκκλησιαστική επιτροπή του Τιμίου Σταυρού ,θα ψάλλουν τα κάλαντα σε όλο το νησί με λύρες και λαούτα.Συγκεντρωνόμαστε όλοι στις 10 πμ στο καφέ ''Ζαντάνα'' για να ξεκινήσουμε από εκεί.Τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες του Τιμίου Σταυρού και της Παναγίας Φανερωμένης!

Διαβάστε Περισσότερα...

Χριστουγεννιάτικη εορτή 6/θέσιου Δημοτικού σχολείου Κάσου (video)

Διαβάστε Περισσότερα...

Η εορταστική μας κάρτα

Διαβάστε Περισσότερα...

Υπάρχει πετρέλαιο μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Το 2011 ανοίγει με πετρέλαια.

Ο Ελληνικός Φορέας Υδρογονανθράκων βαδίζει πλέον επισήμως προς την υλοποίησή του, με την κυβέρνηση να επιμένει ότι δι’ αυτού του τρόπου προσαρμόζεται στα δεδομένα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών (και όχι μόνον), έτσι ώστε μέσω διεθνών διαφανών διαγωνισμών να μπορεί και η Ελλάδα να παραχωρεί τα δικαιώματά της σε εξειδικευμένες πετρελαϊκές εταιρείες για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στον ελληνικό χώρο.
Η σχετική εισηγητική έκθεση ακόμα θέτει πλαγίως την ατεκμηρίωτη (μέχρι τώρα) πεποίθησή της ότι τα κοιτάσματα που «θα» εντοπιστούν θα μπορούν να καλύπτουν το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας.
Το νομοσχέδιο όμως αυτό κινείται πάνω σε σαθρή άμμο και θολωμένα νερά. Και τούτο γιατί μεγάλη προϋπόθεση για να επενδύσουν πετρελαϊκά θηρία -και να καρπωθεί και η χώρα τα οφέλη που θα της αναλογούν- αποτελεί να είναι δεδομένη η περιοχή στην οποία θα γίνει, για τα αμιγώς ελληνικά συμφέροντα, η αναζήτηση, η έρευνα και η πιθανή εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι για να υπάρξει «δεδομένη περιοχή» στο Αιγαίο, την Αν. Μεσόγειο και το Ιόνιο, είναι ανάγκη προηγουμένως να έχει γίνει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και να έχει οριοθετηθεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι τώρα, γιατί αυτό προϋποθέτει λύση των συναφών εκκρεμοτήτων με την Τουρκία.
Το παρόν σοβαρό αυτό νομοσχέδιο αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι οποιαδήποτε αναφορά στα ανωτέρω και επομένως αφήνει ορθάνοιχτη την προοπτική συνεκμετάλλευσης -διά μέσου μεγάλων πετρελαϊκών κολοσσών- με την Τουρκία της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου.
Μια τέτοια προοπτική σημαίνει με τη σειρά της ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη στα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων και θα απεμπολήσει την ελληνική κυριαρχία επί της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ που της ανήκει, στο όνομα πιθανών «κοινών κερδών».
Η αναφορά στο νομοσχέδιο στην υπόθεση του Πρίνου αποτελεί ακριβώς ένα παράδειγμα προς αποφυγήν, αφού λόγω των ισχυρών παρεμβάσεων της Τουρκίας η Ελλάδα ουδέποτε τόλμησε να δώσει άδειες ερευνών εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων…
Αν αληθεύουν οι πληροφορίες και η Αγκυρα με τη σειρά της επιχειρεί αυτό το διάστημα να «εκσυγχρονίσει» το δικό της ισχύοντα νόμο για τον εθνικό ενεργειακό φορέα της.
Έτσι αποκτά περιεχόμενο και βάθος η πρόσφατη απάντηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, ότι με την Ελλάδα «ήδη κάνουμε μπίζνες στο Αιγαίο».
Όπως αποκτά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επικείμενη συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας στο Ερζερούμ, στις αρχές του χρόνου, όπου κατά την τουρκική πλευρά επίκειται «συμφωνία για το Αιγαίο».

Πηγή: greeknationalpride

Χάρτες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο - ακόμα και μεταξύ Καρπάθου και Κάσου:


Διαβάστε Περισσότερα...

Ευχές που λάβαμε!

Διαβάστε Περισσότερα...

Συνάντηση Επάρχου με υπουργό Ναυτιλίας για το ακτοπλοικό

Ο έπαρχος Καρπάθου - Κάσου Μιχάλης Ερωτόκριτος επισκέφθηκε στον Πειραιά τον υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων  Αλιείας Γ. Διαμαντίδη, εκ μητρός Καρπάθιος και του έθεσε το ακτοπλοϊκό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί κατά τη χειμερινή περίοδο με την περικοπή των δύο εκ των τεσσάρων δρομολογίων.

Πρότεινε να εκτελεστεί άμεσα ένα τρίτο δρομολόγιο και μεσοπρόθεσμα να επιδοτηθεί το σκέλος Ηρακλείου Κρήτης - Κάσου - Καρπάθου - Διαφανίου - Χάλκης - Ρόδου με άμεση ανταπόκριση από τον Πειραιά και μετεπιβίβαση στο Ηράκλειο και στη Ρόδο των επιβατών που προορίζονται για τα νησιά μας. Το δρομολόγιο αυτό να εκτελείται τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα.

Ο κ. Υπουργός δεσμεύτηκε να εξετάσει το αίτημα αυτό και θα κάνει ό,τι περνάει από την πλευρά του για να βελτιωθεί άμεσα η κατάσταση. Παρόντες στη σύσκεψη ήταν ακόμα κλιμάκιο της Αδελφότητας Ολυμπιτών Αττικής με επικεφαλής την πρόεδρό της Σοφία Κανάκη και ο πρόεδρος του Κέντρου Υγείας Καρπάθου Μιχάλης Τσαγκάρης.


Πηγή : Ροδιακή
Διαβάστε Περισσότερα...

Φιλανθρωπική πρωτοβουλία του Συλλόγου μας στο πνεύμα των εορτών

Ο Πολιτιστικός και Εξωραιστικός Σύλλογος Νεολαίας Κάσου στα πλαίσια της φιλανθρωπικής του δράσης και υπό το πνεύμα των εορτών των Χριστουγέννων σας καλεί την Τετάρτη 22 & την Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου από ώρα 16:00 έως και 19:00 μμ στη Σάλα του Αγίου Σπυρίδωνα να συμβάλλουμε όλοι μάζι στην προσπάθεια να συγκεντρώσουμε ρούχα,βιβλία και παιχνίδια τα οποία θα προσφερθούν στα παρακάτω ιδρύματα Παιδικής πρόνοιας και μέριμνας:

1)Χαμόγελο του Παιδιού
2)Παιδικά χωριά S.O.S
3)Κιβωτός


Σημείωση:Παρακαλούμε τα ρούχα που θα προσφερθούν να είναι πλυμμένα και σιδερωμένα

Εκ του Συλλόγου Νεολαίας Κάσου
Διαβάστε Περισσότερα...

Τοπωνυμικά παρατσούκλια κατοίκων της Ελλάδας- Το παρατσούκλι των Κασιωτών!

             Σίγουρα έχετε ακούσει, ότι οι άνθρωποι που ζουν σε κάθε πόλη δεν ονομάζονται μόνο από την πόλη (π.χ. Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονικιός), αλλά έχουν και κάποιες ειδικές ονομασίες ανά πόλη, οι οποίες έχουν βγει για διαφορετικό λόγο σε κάθε μία. Πολλές απ’ αυτές έχουν διαδοθεί και γίνει πιο γνωστές ανά το Πανελλήνιο, απ’ όσους διετέλεσαν την στρατιωτική τους θητεία σ’ αυτές. Αρκετές απ’ αυτές πάντως, έχουν περιορισμένη χρήση, ή εκλείπουν σταδιακά, καθώς αποτελούν απομεινάρια παλαιότερων εποχών.
             Τα τοπωνυμικά αυτά παρατσούκλια, άλλα αποτυπώνουν χαρακτηριστικά τοπικά γνωρίσματα και συνήθειες και άλλα αποτελούν ένα μείγμα ψηγμάτων αλήθειας και θρύλων.
Ας δούμε λοιπόν μερικά απ’ αυτά:

Θεσσαλονίκη: «Καρντάσια» και «Παυλοκαταραμένοι»
«Καρντάσι» είναι ο αδερφός στα τουρκικά. Μεταξύ των προσφύγων -κυρίως των τουρκόφωνων- που κατέκλυσαν την Μακεδονία και την Θράκη, «καρντάσια» κατέληξαν να εννοούνται και να αλληλοαποκαλούνται, αυτοί που είχαν κοινή εθνική καταγωγή ή τοπική προέλευση, σε αντιδιαστολή με τους γηγενείς, που οι πρόσφυγες αποκαλούσαν «μπαγιάτηδες». Οι Θεσσαλονικείς είναι γνωστοί επίσης και ως «Παυλοκαταραμένοι». Μια λαϊκή παράδοση λέει πως, όταν ο απόστολος Παύλος ξεκίνησε να περιοδεύει στη Μακεδονία, για την ίδρυση των πρώτων χριστιανικών εκκλησιών, οι εθνικοί τον κυνήγησαν με τις πέτρες. Ο ο Παύλος έχασε την ψυχραιμία του κι έδωσε κατάρα να μην σηκωθούν ποτέ οι πέτρες από τους δρόμους της πόλης. Κι από τότε η παράδοση ονόμασε τους Θεσσαλονικείς, «Παυλοκαταραμένους».
Ναύπλιο: «Κωλοπλένηδες»
Οι μουσουλμάνοι θεωρούσαν βρομιάρηδες τους «Φράγκους» για μερικούς λόγους, εκ των οποίων οι κυριότεροι ήταν, το ότι έτρωγαν χοιρινό και το ότι δεν καθάριζαν τον κώλο τους όταν πήγαιναν στην τουαλέτα. Το περσικό παρατσούκλι για τους «Φράγκους» γενικά είναι «كون نشو» (kun nashu)· κυριολεκτικά «αυτός που δεν πλένει τον κώλο του», δηλαδή ο «μη κωλοπλένης». Οι Aργείτες αποκαλούσαν «κωλοπλένηδες» τους Ναυπλιώτες, λόγω του ότι επισκέπτονταν τα τουρκικά λουτρά.
Άργος: «Πράσα» ή «Πρασάδες»
Ως αντίποινα οι Ναυπλιώτες τους έβγαλαν έτσι, εφ’ ενός γιατί καλλιεργούσαν πολλά πράσα κι αφ’ ετέρου, διότι, όπως έλεγαν, έτρωγαν το πράσο με το οποίο χτυπούσαν το γαϊδούρι τους.
Κως: «Μπόχαλοι»
Στην τοπική διάλεκτο το μπουκάλι το λένε «μποχάλι». Χαρακτηριστικό δίστιχο που μαθαίνει ο Έλλην «φαν» αφικνόμενος στην «Μποχαλία», ώστε να προσεγγίσει τα τοπικά ήθη και έθιμα δια μέσου της γλώσσης:
«Εν πεινώ, εμ διψώ,
εν μποχάλι μπύρα πιω».
Τουλάχιστον έτσι είχαν τα πράγματα τον προηγούμενο αιώνα.
Ρόδος: «Τσαμπίκοι»
Κοινό όνομα στην Ρόδο, λόγω του μοναστηριού της Παναγίας της Τσαμπίκας, κοντά στο χωριό Αρχάγγελος. Η λέξη «Τσαμπίκα», σύμφωνα με την άγραφη προφορική παράδοση προέρχεται από τη λέξη «τσάμπα», που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει φωτιά, σπίθα. Σύμφωνα με την παράδοση, ένας βοσκός ανακάλυψε την εικόνα της Παναγίας όταν διέκρινε από μακριά το φως ενός καντηλιού που έκαιγε μπροστά της.
Έβρος: «Γκάτζοι» ή «Γκάτζολοι» και «Γαλαζοβράκηδες»
Στο Σουφλί του νομού Έβρου παλαιότερα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια, τα οποία τα έλεγαν αλλιώς και «γκάτζους» ή «γκατζόλες». «Γκάτζολ» είναι ο γάιδαρος στα βουλγάρικα. Σε όλο τον Νομό Έβρου γίνονταν εκτεταμένη χρήση γαϊδάρων από τους Βούλγαρους εισβολείς. Με το τέλος του πολέμου ο Έβρος και γενικά η Θράκη γέμισαν με γαϊδούρια. Έτσι οι φαντάροι έβγαλαν κοροϊδευτικά την περιοχή «Γκατζολία» και έμεινε να φωνάζουν τους κατοίκους «Γκάτζολους». Η ιστορική αμαξοστοιχία «604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ» καλείται και «Γκάτζος Εξπρές». «Γαλαζοβράκηδες», ονομάζονταν οι Εβρίτες απ’ τους άλλους Θράκες, στους παλαιότερους χρόνους, λόγω ενδυμασίας.
Πτολεμαΐδα: «Καϊλαριώτες»
Το όνομα της πόλεως επί Τουρκοκρατίας, ήταν Καϊλάρια (τα), και αποτελούνταν από μερικά χωριά. Η ονομασία «Καϊλάρ» σημαίνει στα τούρκικα, «λάσπες». Επειδή παλαιότερα γέμιζε όλο λάσπες όταν έβρεχε, λέγονταν και «Λασποχώρι».
Κοζάνη: «Σούρδοι»
Λέγονται έτσι, διότι προσποιούνταν ότι δεν άκουσαν κάτι, όταν φυσικά δεν τους συνέφερε -κοινώς, «ποιούσαν τη νήσσαν». Στα βλάχικα, «σούρδος» σημαίνει κουφός, βλάκας.
Κέρκυρα: «Παγανέλια» και «Φραγκολαντζέρηδες»
Το παγανέλι (η σωστή ονομασία είναι «μπραγανέλι») είναι το ανάμικτο μικρό ψάρι (ανακατεμένα μικρόψαρα, μπαρμπούνια, λιθρίνια, πέρκες, μουρμούρια κ.λπ.). Η παραφθορά αυτή προέρχεται από τούς αμόρφωτους και αγράμματους ψαράδες, οι οποίοι αντί τής σωστής λέξεως, «μπραγανέλι», διαλαλούσαν τά ψάρια τους με την λέξη, «παγανέλι» ή «παγανέλια». Άλλη παραδοχή τής λέξεως προέχεται από την λέξη «φαναγκρέλι» (είδος μικρού μελωδικού πουλιού, τα οποίο οι κυνηγοί όταν τα έπιαναν τα έβαζαν σε κλουβιά και τα πωλούσαν και τα έλεγαν «παγανέλια»). Λέγονται υποτιμητικά και «Φραγκολαντζέρηδες» (δηλαδή υπηρέτες, υποτακτικοί των Φράγκων=Δυτικών), πιθανών, λόγω του ότι η Κέρκυρα ουσιαστικά δεν γνώρισε τουρκική σκλαβιά (παρ’ ότι δέχτηκε πολλές αιματηρές επιδρομές των Τούρκων), ως ενετική, φραγκική και αγγλική κτήση.
Ιωάννινα: «Παγουράδες» και «Σκωταράδες»
Λέγονται «παγουράδες», γιατί παλιά λέγανε ότι στη λίμνη στα Γιάννενα καθρεπτιζόταν το φεγγάρι και οι Γιαννιώτες έτρεχαν με τα παγούρια για να μαζέψουν το «μαγικό» νερό. Κατ’ άλλους, επιχείρησαν να αδειάσουν την λίμνη με παγούρια, όταν κυκλοφόρησε η φήμη, πως στον βυθό της υπήρχε θησαυρός. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο όρος προέκυψε στο Αλβανικό Μέτωπο του ’40. Κάποιοι, (όχι απαραίτητα από τα Ιωάννινα), δειλιάσανε και για να αποφύγουν τον πόλεμο εφηύραν ένα κόλπο: Γέμιζαν με νερό ένα παλιό μεταλλικό παγούρι του στρατού, το βάζανε στην γάμπα τους και…πυροβολούσαν. Έτσι δημιουργούσαν ένα πολύ αμυδρό τραύμα που τους έστελνε αναγκαστικά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο στον Κουραμπά. Οι γιατροί του Νοσοκομείου το κατάλαβαν το κόλπο και λέγανε μεταξύ τους «άιντε κι άλλος με παγούρι ήρθε» κι έτσι σιγά σιγά τους βαφτίσανε με το παρατσούκλι «παγουράδες». Τέλος, σύμφωνα με την πιο απλή εκδοχή, την προσωνυμία έδωσαν οι επισκέπτες της πόλης επειδή οι Γιαννιώτες είχαν στη ζώνη τους δεμένο το παγούρι τους ή επειδή κατέβαιναν στη λίμνη Παμβώτιδα για να πάρουν νερό με τα παγούρια τους. Λέγονται και «σκωταράδες», επειδή παλαιότερα, στις περισσότερες ταβερνούλες της εποχής τα τηγανισμένα συκωτάκια ήταν για τον Γιαννιώτη ο βασικός μεζές (ίσως και γιατί ήταν ο πιο φτηνός).
Λάρισα: «Πλατυποδαράδες» ή «Πλατύποδες» και «Τυριά» ή «Τυρόγαλα»
Λέγονται «πλατυποδαράδες» ή «πλατύποδες», επειδή λόγω του θεσσαλικού κάμπου που είναι -φυσικά- επίπεδος και -υποτίθεται- δεν βοηθάει στον σχηματισμό καμάρας στο πέλμα. Ο όρος «τυριά» ή «τυρόγαλα» προκύπτει απ’ τα τοπικά τυροκομικά προϊόντα. Χαρακτηριστικό είναι και το σύντομο σατιρικό ανέκδοτο:
- Τι ψάρια έχει ο Πηνειός;
- Τυράνχας…
Βόλος: «Αυστριακοί»
Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, επί Τουρκοκρατίας και ειδικότερα μεταξύ 18ου και 19ου αιώνος, ο Βόλος -ως λιμάνι του Βελεστίνου- χρησιμοποιούνταν ως εμπορικός κόμβος μεταξύ των Τούρκων και της Αυστρουγγαρίας, ενώ λέγεται πως είχε και διάφορα εμπορικά προνόμια, ένα από τα οποία ήταν και η ύπαρξη αυστριακού προξενείου και η δυνατότητα που είχαν οι Βολιώτες να εμπορεύονται υπό αυστριακή προστασία. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, πριν ολοκληρωθεί η σιδηροδρομική γραμμή των Σ.Ε.Κ. (Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους), που ένωνε το Βόλο με την Αθήνα (έγινε επί Τρικούπη), οι Βολιώτες έρχονταν στον Πειραιά με πλοίο. Και τα μόνα ατμόπλοια που έκαναν τότε ακτοπλοΐα ήταν της αυστριακής εταιρείας «Τριεστίνα» (η Τεργέστη ήταν ακόμα τμήμα της Αυστρουγγαρίας). Επειδή λοιπόν έρχονταν «με το αυστριακό» ονομάστηκαν «Αυστριακοί». Η πιο πιθανή εκδοχή για τους Βολιώτες, είναι ότι με την συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, δώθηκε στα ελληνικά πλοία το δικαίωμα να εμπορεύονται, είτε με την ρώσικη, είτε με την αυστριακή σημαία. Ενώ όλοι διάλεξαν τη ρώσικη (λόγω θρησκείας) οι Βολιώτες διάλεξαν την αυστριακή.
Χαλκίδα: «Τρελονερίτες»
Από το φαινόμενο της παλίρροιας. Τα «τρελά» νερά του Ευρίπου, λένε ότι έχουν πειράξει και τα μυαλά…
Αμφιλοχία: «Καβουροζούμηδες»
Λέγεται πως παλιότερα, λόγω της φτώχειας, έπιαναν καβούρια, τα έβραζαν, και έπιναν το ζουμί τους.
Άρτα: «Νεραντζοκώληδες» ή «Νεραντζόκωλοι»
Λόγω του ότι στην Άρτα καλλιεργούν πολλά εσπεριδοειδή και ειδικά, νεράντζια. Το παρατσούκλι, λέγεται ότι τους το κόλλησαν οι Γιαννιώτες.
Αθήνα: «Γκάγκαροι»
«Γκάγκαρο» ήταν το βαρύ ξύλο που ήταν κρεμασμένο με σκοινί πίσω από τις αυλόπορτες, τις οποίες έκλεινε με το βάρος του (ο όρος πιθανών προέρχεται από το ενετικό «ganghero» που σημαίνει «μεντεσές», «μάνδαλο», «στρόφιγγα», ή από το τουρκικό «gaga» που είναι είδος μάνδαλου για το κλείσιμο της εξώπορτας, αλλά σημαίνει και «ράμφος»). «Γκάγκαρος» λεγόταν επί Τουρκοκρατίας, περιπαικτικά, ο Αθηναίος της ανώτερης κοινωνικής τάξης, ο οποίος στην πόρτα του είχε γκάγκαρο. Σημαίνει σήμερα τον γνήσιο Αθηναίο, σε αντιπαραβολή με τους εσωτερικούς μετανάστες που κατέκλυσαν την πρωτεύουσα ειδικά μετά το 1950.
Κρήτη: «Πετσιά» ή «Πέτσακες», «Σβούροι» και «Σύντεκνοι»
«Πέτσακας», ονομάζεται υποτιμητικά ο ορεσίβιος ή «πρωτόγονος» και απολίτιστος χωρικός που κατεβαίνει στην πόλη με κατακτητικές διαθέσεις, με τα γνωστά γνωρίσματα (4X4, μαύρο πουκάμισο κ.λπ.). Με άλλα λόγια, ο «λεβεντομαλάκας». Εναλλακτικά, αποκαλούνται και «βοσκοί». «Σβούροι» είναι οι «κάγκουρες» στην τοπική διάλεκτο (σβουρίζω=στριφογυρίζω)· δηλαδή αυτοί που επιδεικνύουν τα καλοδιατηρημένα μηχανάκια τους και αυτοκίνητα. «Σύντεκνοι», είναι οι κουμπάροι (πιο συγκεκριμένα «σύντεκνος» αποκαλείται ο νονός του παιδιού) και αποτελεί προσφιλή προσφώνηση στην τοπική διάλεκτο (όπως και το «κουμπάρε»), ενίοτε περιπαικτικά ή χαριτολογώντας.
Σέρρες: «Ακανέδες»
Λόγω του ότι στη πόλη των Σερρών φτιάχνονται οι ακανέδες (ένα είδος γλυκού σαν λουκούμι).
Πάτρα: «Μινάρες»
Υποτιμητική λέξη για τους Πατρινούς. «Μινάρας» είναι μια πιο «ελαφριά» εκδοχή του μαλάκα, στην τοπική διάλεκτο.
Κάσος: «Καμινέτα»
Ο τίτλος αυτός, ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται μεταξύ των Κασιωτών για να ειρωνευτούν κάποιον Κασιώτη που «νεωτερίζει». «Καμινέτα», έλεγαν τους εξ Αιγύπτου Κασιώτες της περιόδου 1900-1960. Το υποτιμητικό αυτό παρατσούκλι το δώσανε οι Κασιώτες που μείνανε στο νησί στους Αιγυπτιοκασιώτες για λόγους ζήλιας. Οι Κασιώτες στην Αίγυπτο, δουλεύοντας κυρίως στη Διώρυγα του Σουέζ, κάνανε λεφτά, σπούδασαν τα παιδιά τους και κάθε τρία χρόνια που παίρνανε τη τρίμηνη άδεια από τη Διώρυγα, πηγαίνανε «κονζέ» (διακοπές) στην Κάσο. Οι Αιγυπτιοκασιώτες στο νησί έμεναν όλο αυτό το τρίμηνο είτε στα πατρικά τους, είτε σε συγγενείς που τους φιλοξενούσαν γιατί ούτε ξενοδοχεία ούτε νοικιαζόμενα υπήρχαν στον «βράχο». Οι Αιγυπτιοκασιώτες μαζί με τα άλλα συμπράγκαλα κουβαλούσαν και το καμινέτο (μικρή γκαζιέρα, χρυσαφιού χρώματος που στη βάση της υπήρχε δοχείο για το πετρέλαιο και στη μία άκρη του μία τρόμπα που τη πρέσαραν για να ανάψουν τη φωτιά και να ψήσουν καφέ). Οι ντόπιοι Κασιώτες που είχαν μείνει στον ξυλόφουρνο, για να περιπαίξουν τους νεωτερισμούς αυτούς, τους έλεγαν «καμινέτα».
Κόρινθος: «Λαΐδες»
Λόγω της περιώνυμης εταίρας Λαΐδας, η οποία έζησε στην Κόρινθο.
Τρίκαλα: «Κασέρια» ή «Σακαφλιάδες»
«Κασέρια», λόγω του τοπικού τυριού. «Σακαφλιάδες», λόγω του Σακαφλιά (πραγματικό όνομα Θωμάς Καβλιάς), ενός ατόμου του υποκόσμου, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και μαχαιρώθηκε το 1924 από δύο συνεργούς του, μαζί με όλη του την οικογένεια. Έγινε διάσημος, μέσα από τον στίχο του Τσιτσάνη «Στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε τον Σακαφλιά».
Λέσβος: «Γκαζμάδες» ή «Κασμάδες»
Το παρατσούκλι αυτό χρησιμοποιείται και για τους Λημνιούς, οι οποίοι υπάγονται διοικητικά στον Νομό Λέσβου. Σύμφωνα με τον θρύλο, όταν ήταν να φτιαχτεί το
αεροδρόμιο της Μυτιλήνης, λόγω υποχρεωτικής εργασίας, όλοι οι κάτοικοι πήγαν να συνδράμουν στην αποψίλωση της περιοχής, κρατώντας από έναν κασμά, χωρίς κανένας τους να κρατάει φτυάρι κι αυτό γιατί η εργασία με τον κασμά θεωρούνταν πιο ελαφριά. Την Μυτιλήνη την λένε «Γκασμαδία» ή «Κασμαδία» οι φαντάροι που υπηρετούν εκεί, επειδή η στρατιωτική ζωή εκεί έχει πολύ σκάψιμο· σκάβουν ορύγματα.
Αρκαδία: «Σκορδάδες» και «Αβγοζύγηδες»
«Σκορδάδες», λόγω της παραγωγής σκόρδων. «Αβγοζύγηδες», γιατί πρώτοι οι Αρκάδες πουλούσαν αβγά βάσει του μεγέθους των.
Λιβαδειά: «Καβουράδες»
Λέγεται ότι γκρέμισαν μια γέφυρα για να σώσουν ένα καβούρι.
Ορχομενός: «Βλασταράδες»
Πιθανότατα, λόγω της ενασχόλησής τους με την καλλιέργεια οπωροκηπευτικών.
Πρέβεζα: «Σαρδέλες»
Πιθανότατα, λόγω μιας εκ των σημαντικότερων πολιτιστικών εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στην πόλη, κάθε πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου και χρονολογείται από το 1975: Της «Γιορτής της σαρδέλας». Η σαρδέλα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα της περιοχής.
Καβάλα: «Ψαροκασέλες»
Παρατσούκλι που τους κόλλησαν οι Ξανθιώτες. Ψαροκασέλα, είναι το ξύλινο κιβώτιο, γεμάτο με πάγο, όπου εκθέτουν προς πώληση τα ψάρια οι ιχθυοπώλες.
Καλαμάτα: «Συκιές» ή «Σύκα»
Λόγω των σύκων, που εκτός από τις ελιές, αποτελεί σημαντικό προϊόν στην Μεσσηνία και στην Καλαμάτα. Στις μέρες μας τείνει να έχει αρνητική σημασία, καθώς στην αργκό γλώσσα, «συκιά» αποκαλείται κοροϊδευτικά ο πούστης.
Σαλαμίνα: «Μανάρια»
Πιθανότατα, λόγω προσφιλούς προσφώνησης που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι του νησιού («Μανάρι μου»). Μανάρι, λέγεται το νεογέννητο αρνί που ακολουθεί κατά πόδας την μάνα του.
Σλαβόφωνοι Μακεδονίας: «Νεζνάμηδες»
Οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της κεντροανατολικής Μακεδονίας απαντούσαν «νε ζναμ, νε βιντέμ» (δεν ξέρω, δεν είδα) σε ερωτήσεις που δεν καταλάβαιναν ή ήθελαν να αποφύγουν.
Νότιος Ελλάδα: «Χαμουτζήδες»
Έτσι ονόμαζαν οι Βορειοελλαδίτες, όσους κατοικούσαν από την Αθήνα και κάτω (εκ του «χάμω»->«Εκεί χάμου»->«Χαμουτζήδες»).
Κύπρος: «Κουμπάροι»
Προσφιλής προσφώνηση των Κυπρίων μεταξύ των.


Πηγή
http://www.pare-dose.net/?p=3925#ixzz18JE6qJoi Διαβάστε Περισσότερα...

Η Κάσος τίμησε τον προστάτη της Άγιο Σπυρίδωνα

εκ της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων


    Στην ιστορική και ακριτική Κάσο, το μικρό αιγαιοπελαγίτικο νησί με τη μεγάλη ναυτική παράδοση, την αρχόντισσα του Νοτίου Αιγαίου, βρέθηκε και πάλι το τριήμερο 10-12 Δεκεμβρίου 2010 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου κ.Αμβρόσιος, προκειμένου να προστεί των λατρευτικών εκδηλώσεων με την ευκαιρία της μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνος, Πολιούχου και Προστάτου του γνωστού για τη μεγάλη συμβολή στον απελευθερωτικό αγώνα του ʼ21 νησιού, την ηρωική αντίσταση των γενναίων Κασιωτών και το ολοκαύτωμά του το 1824 από τους Τούρκους.

    Ο Σεβασμιώτατος έφθασε στο νησί, παρά τις δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες, συνοδευόμενος από τον Αρχιμ. Καλλίνικο Μαυρολέοντα, Ηγούμενο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου και Ιεροκήρυκα της Μητροπόλεως και τους Ιεροψάλτες κ.Γεώργιο Καμπά, Θεολόγο Καθηγητή Γυμνασίου και Λυκείου Απερίου Καρπάθου και τον κ.Αλέξανδρο Μαναρουλά, Χοράρχη της Μικτής Εκκλησιαστικής Χορωδίας της Μητροπόλεως. Το απόγευμα του Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου ο Σεβ/τος κ.Αμβρόσιος προεξήρχε στον Πανηγυρικό Εσπερινό στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Φρυ Κάσου και κήρυξε το θείο λόγο, συμπαραστατούμενος από τον π.Καλλίνικο και τους Ιερείς του νησιού Αρχιμ. π.Δημήτριο Γεωργαλά, Εφημέριο Αρβανιτοχωρίου και Πρεσβύτερο π.Ιωάννη Βρετό, Εφημέριο Φρυ, ενώ στο αναλόγιο έψαλε χορός καλλιφώνων Ιεροψαλτών από τον κ.Αναστάσιο Κυριάζο, Θεολόγο Καθηγητή του Γυμνασίου Κάσου και τους Ιεροψάλτες που συνόδευαν τον Σεβ/το. Το πρωί της Κυριακής 12ης Δεκεμβρίου τελέσθηκε ο Όρθρος και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος και πάλι του Σεβ/του κ.Αμβροσίου.

     Συμπροσευχόμενοι ήταν ο Δήμαρχος Κάσου κ.Δημήτριος Ερωτόκριτος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.Αντώνης Χατζηπέτρος, Ιωάννης Μονδάνος και Εμμανουήλ Μανούσος. ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Κάσου, ο Προϊστάμενος του Λιμενικού Σταθμού, ο Διευθυντής του Δημ. Σχολείου Φρυ κ.Γεώργιος Βρετός, πολλοί εκπαιδευτικοί και πλήθος κόσμου.

    Λίγο πριν το τέλος του Εσπερινού λιτανεύτηκε εντός του Ναού η μεγάλη εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος και στην έξοδο προσφέρθηκαν στους προσκυνητές από την Εκκλησιαστική Επιτροπή τοπικά ποτά και γλυκίσματα. Αμέσως μετά και παρά το δριμύ ψύχος, στη Σάλα του Αγίου Σπυρίδωνος ακολούθησε παραδοσιακό γλέντι με φαγητό, κασιώτικες μελωδίες και παραδοσιακούς χορούς.Τις μέρες της ποιμαντικής επισκέψεώς του στην ακριτική Κάσο ο Σεβ/τος επισκέφτηκε τον ασθενούντα Αρχιερατικό Επίτροπο Κάσου Αρχιμ. π.Κωνσταντίνο Νεραντζούλη, Εφημέριο Αγίας Μαρίνας, επιθεώρησε το Μητροπολιτικό Οίκο στο Φρυ και δρομολόγησε τις απαραίτητες ανακαινιστικές εργασίες, που απαιτούνται και ασχολήθηκε με τοπικά εκκλησιαστικά ζητήματα.

     Στο νησί επικρατούσαν σφοδρότατοι άνεμοι έως και 10 μποφόρ! Ο Σεβασμιώτατος αποκλείστηκε εκεί για λίγο αφού ματαιώθηκε η μια πτήση της Ολυμπιακής και ανεχώρησε τα ξημερώματα της Δευτέρας για την έδρα του στην Κάρπαθο με το πλοίο «ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ», μια και μπόρεσε να προσεγγίσει το λιμάνι του νησιού το πλοίο της γραμμής σε μια ύφεση των καιρικών συνθηκών. Ο Σεβ. κ.Αμβρόσιος με την παρουσία του στην Κάσο, παρά τις δύσκολες αυτές συνθήκες έδωσε θάρρος και κουράγιο στους συμπατριώτες μας Κασιώτες, που κυριολεκτικά επιλέγουν να μένουν και να επιμένουν, να ζουν, να αντιστέκονται και να προοδεύουν εκεί, παρά τις πολλές δυσκολίες της καθημερινότητάς τους. Διαβάστε Περισσότερα...

Ορκομωσία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου ( video + photos)

φωτ. Νικολέτα Σοφίλα

φωτ. Νικολέτα Σοφίλα

φωτ. Νικολέτα Σοφίλα

Διαβάστε Περισσότερα...

Μάριος Φραγκούλης: γεννήθηκε σαν σήμερα το 1966

Πρώτα χρόνια

Ο Μάριος Φραγκούλης κατάγεται από την Κάσο της Δωδεκανήσου (από τη μεριά του πατέρα του) και από την Κέρκυρα (από τη μεριά της μητέρας του). Γεννήθηκε το 1967 στην τότε Ροδεσία (νυν Ζιμπάμπουε) της Αφρικής, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα, όπου τον μεγάλωσαν η αδελφή της μητέρας του και ο άντρας της, τους οποίους και θεωρεί τους αληθινούς του γονείς. Σπούδασε βιολί επί δώδεκα χρόνια – τέσσερα με τον Βατικιώτη στο Ελληνικό Ωδείο και οκτώ με το Δεσποτίδη στο Ωδείο Αθηνών.
Σε ηλικία 11 ετών έκανε την πρώτη μινι-δισκογραφική του δουλειά, τραγουδώντας το ρόλο του ΄Ιζακα στο μιούζικαλ του A. L. Webber «Joseph and his amazing technicolour raincoat». Τότε έκανε και την πρώτη του γνωριμία με το «Άξιον εστί» του Θεοδωράκη, όπου τραγούδησε ως σολίστ (το μέρος του Λαϊκού Τραγουδιστή), σε μιά παράσταση η οποία κέρδισε στο διαγωνισμό καλύτερης χορωδίας.
Φοιτούσε σε αγγλικό σχολείο, που οργάνωνε τακτικά θεατρικές παραστάσεις, κι έτσι από πολύ νωρίς δοκίμασε τις δυνάμεις του σε πολλά έργα: σε ηλικία 15 ετών, ας πούμε, ήταν ο κονφερανσιέ στο «Καμπαρέ» και 16 ετών έπαιξε τον Τόνυ στο «West Side Story». Το μέλλον του είχε αποφασιστεί: τέρμα το βιολί, ανήκε στο θέατρο!

1984 - 1993: Σπουδές και πρώτες διεθνείς επαγγελματικές εμφανίσεις

Στα δεκαοκτώ του πήγε στο Λονδίνο για σπουδές στη δραματική και μουσική σχολή Guildhall School of Music and Drama, στο Barbican Centre, όπου στεγάζεται και το Βασιλικό Σαιξπηρικό Θέατρο. Εκεί έγινε φανερό οτι η φωνή του είχε δυνατότητες πολύ ανώτερες από αυτές που απαιτεί το απλό θέατρο πρόζας ή ακόμα και το μουσικό θέατρο.
Το Φεβρουάριο του 1988, ενώ ήταν στο Γ΄έτος της σχολής, και χωρίς να έχει κάνει ποτέ σχετικά μαθήματα, έδωσε ακρόαση για την Υποτροφία Μαρία Κάλλας, την οποία και κέρδισε. Λίγους μήνες αργότερα έδωσε ακρόαση για το ρόλο του Marius, του νεαρού πρωταγωνιστή στο μιούζικαλ «Les Misérables» («Οι Άθλιοι»). Και, ενώ είχε τελειώσει τη Δραματική σχολή και αρχίσει πριν τρείς-τέσσερεις μήνες μαθήματα κλασικού τραγουδιού καθώς και γερμανικών, ήρθε η απάντηση: είχε πάρει το ρόλο, και το Δεκέμβριο του 1988, ο Μάριος Φραγκούλης έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση σ’ ένα από τα πιό επιτυχημένα μουσικά θεάματα του λονδρέζικου West End.
Με το τέλος των παραστάσεων των «Αθλίων», το Δεκέμβριο του 1989, ο Μάριος άφησε το Λονδίνο πηγαίνοντας στην Ιταλία, στην Ακαδημία Βέρντι στο Μπουσσέτο, γενέτειρα του συνθέτη, με δάσκαλο τον περίφημο τενόρο Κάρλο Μπεργκόντσι. ΄Εξι μήνες αργότερα πήρε το δίπλωμά του από την Ακαδημία. Όσο ήταν στην Ιταλία όμως, συνάντησε έναν άλλο κορυφαίο τενόρο, τον Αλφρέντο Κράους, και του ζήτησε να του διδάξει τις λεπτομέρειες της θρυλικής τεχνικής του. Χάρη στην υποτροφία Κάλλας, ο Μάριος μπόρεσε να το πετύχει αυτό ακολουθώντας το δάσκαλό του σε όλες του τις επαγγελματικές και άλλες μετακινήσεις σ'όλο τον κόσμο.
Μετά από ένα χρόνο περιπλανήσεων και μελέτης, στις 18 Μαΐου του 1991, ο Sir Andrew Lloyd Webber τον κάλεσε να επιστρέψει στο Λονδίνο για να υποδυθεί το ρομαντικό ήρωα Ραούλ στο «Phantom of the Opera» («Το φάντασμα της ΄Οπερας»), στο Majesty’s Theatre, σε σκηνοθεσία Harold Prince.
To 1992 κέρδισε την υποτροφία Ωνάση, με τη βοήθεια της οποίας συνέχισε τις σπουδές του στην όπερα στην περίφημη σχολή Juilliard της Νέας Υόρκης, με την καθηγήτρια φωνητικής Dodi Protero, στην οποία τον είχε συστήσει η μέτζο-σοπράνο Marilyn Horne, άλλη μιά προσωπικότητα του λυρικού θεάτρου που πίστεψε σ’ αυτόν και τον βοήθησε αρκετές φορές στη δύσκολη περίοδο των σπουδών και των αποφάσεων. Στην Αμερική έμεινε τρία χρόνια, χρόνια μεγάλης οικονομικής δυσκολίας, σπουδάζοντας και δουλεύοντας ο ίδιος σε παιδικό σταθμό.
Το 1993 έλαβε μέρος σε μιά μεγάλη εορταστική συναυλία με παρουσιαστή τον Peter Ustinov και συντελεστές καλλιτέχνες όπως η Montserrat Caballé, ο Alfredo Kraus, η Julia Migenes- Johnson, ο Justino Diaz κ.ά.
Το 1994 κέρδισε τον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Luciano Pavarotti στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α.- ο πρώτος Έλληνας που διακρίθηκε στο διαγωνισμό αυτό, ο οποίος αναδεικνύει 34 νικητές σε διάφορες φωνητικές κατηγορίες από 4.000 συμμετέχοντες απ’ όλο τον κόσμο.
Το 1995 το Φεστιβάλ Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου τον κάλεσε να υποδυθεί το ρομαντικό ήρωα Luntha στο γνωστό μιούζικαλ «The king and I» («Ο βασιλιάς και γω») των Rogers και Hammerstein, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές από τους Times του Λονδίνου. Εκεί γνώρισε και τη σοπράνο Deborah Mayers, με την οποία έμελλε να συνεργαστεί και στο μέλλον…
Ερμήνευσε επίσης τον Yusupov στο ομώνυμο μιούζικαλ που παρουσιάστηκε στην Οξφόρδη και τον Τζόννυ στο «Sail away» (θέατρο Savoy του Λονδίνου), καθώς και τον Jonathan στο καινούργιο μιούζικαλ «Nosferatu» του Βernard T.Taylor, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1995 σε διπλό δίσκο ακτίνας χωρίς ποτέ να παρουσιαστεί στο θέατρο.
Δούλεψε ως ηθοποιός σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές στο Λονδίνο ενώ επί σκηνής υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία το ρόλο του Διόνυσου στις «Βάκχες» του Ευριπίδη καθώς και τον . Puck στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ με διθυραμβικές κριτικές.
Εκείνη την περίοδο τραγούδησε με τους Dimitri Hvorostowski, Samuel Ramey, Dennis O’ Neill και άλλους. Οργάνωσε (ως παραγωγός) δύο γκαλά όπερας στο Λονδίνο, με πρωταγωνιστές του χώρου του μιούζικαλ και της όπερας: Alfredo Kraus, Raoul Gimenez, Johen Kowalski κ.ά.
 
1993-1997: Ελλάδα - Λονδίνο

Το ντεμπούτο του στην Ελλάδα έγινε το 1993, όταν συμμετείχε σε μιά συναυλία στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής. Το καλοκαίρι του 1996 εμφανίστηκε τρείς φορές στο Ηρώδειο: στις 10 Ιουλίου, στη βραδιά-αφιέρωμα στο Λέοναρντ Μπέρνστάϊν, στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου, στη “Λειτουργία του Ορφέα” του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Πίσω στην Αγγλία, στις 12 Νοεμβρίου, ερμήνευσε τον Λαέρτη στην όπερα “Hamlet» του Ambroise Thomas. Στις 24 Νοεμβρίου, βραδιά οπερέτας για σοπράνο και τενόρο με συμφωνική ορχήστρα, στο Queen Elizabeth Hall.
Την ίδια εποχή, ηχογραφούσε στο Μέγαρο Μουσικής το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ανα-γέννηση: Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη». Αμέσως μετά, ο συνθέτης τον κάλεσε πάλι στην Αθήνα για να ερμηνεύσει, στις 17 Νοεμβρίου, στο «Παλλάς», το έργο του «Ατίθασα μνήμη», που του παρήγγειλε η σύγκλητος του Ε. Μ. Π. ειδικά για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Στο μεταξύ, είχε ήδη ξεκινήσει ένα δεύτερο κύκλο εμφανίσεων ως Μάριος στο «Les Misérables», στο Palace Theatre του Λονδίνου, και αξιοποίησε την παραμονή του εκεί με δύο ακόμη εμφανίσεις. Για το BBC Radio, ηχογράφησε το “The King and I» με την Ορχήστρα του ΒΒC και παρτεναίρ την Barbara Cook.
 
1997-1999: Αρχή της σταδιοδρομίας στην Ελλάδα

Εκείνη την εποχή η θετή μητέρα του Λούλα παρουσίασε σοβαρό πρόβλημα υγείας. Αποφασίζοντας να μείνει μόνιμα πιά στην Αθήνα, κοντά στην οικογένειά του το Φεβρουάριο του 1997 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο ελληνικό θέατρο, πρωταγωνιστώντας, στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης «Happy End» των Μπέρτολντ Μπρέχτ-Κουρτ Βάϊλ, σε σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη: ερμήνευσε το ρόλο του Μπιλ Κράκερ, τραγουδώντας επιπλέον και μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του Κ. Βάϊλ (Oh moon of Alabama, Bilbao, Yukali κ. ά.). Τη θερινή περίοδο της ίδιας χρονιάς, πήρε μέρος στην αναβίωση της ιστορικής παράστασης των «Ορνίθων» του Θεάτρου Τέχνης, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκι ως Τσαλαπετεινός. Στις 11 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς ήταν στο Ηρώδειο, τραγουδώντας στη συναυλία με τίτλο «Θρυλικές στιγμές από τον κόσμο της όπερας», στην οποία συμμετείχαν ΄Ελληνες λυρικοί καλλιτέχνες που διακρίθηκαν στο εξωτερικό: Δημήτρης Καβράκος, Τζένη Δριβάλα, Μάριος Φραγκούλης, Πάμελα Πάντος. Στα πλαίσια των Δελφικών Εορτών συμμετείχε στην παράσταση «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη» του Άγγελου Σικελιανού. Στις 14 Σεπτεμβρίου πήρε μέρος στη συναυλία «Πρόγονοι του μέλλοντος» που οργάνωσε στο Ηρώδειο το Γ’ Πρόγραμμα της Ε.Ρ.Α. ερμηνεύοντας την Καντάτα αρ. 1 του Γιώργου Τσαγκάρη.
Τη χειμερινή περίοδο 1997-98 εμφανίστηκε στο ρόλο του Ντάνυ στο μιούζικαλ «Grease» των Jill Jacobs και Warren Casey, που ανέβηκε στο θέατρο «Βέμπο» της Αθήνας σε σκηνοθεσία John Gilmore. Παράλληλα, αργά το βράδυ εμφανιζόταν στο κέντρο «Ιερά Οδός» όπου επί ένα ημίωρο τραγουδούσε σε ντουέτο με το Γιώργο Νταλάρα: συνεργασία που συνεχίστηκε την άνοιξη και το καλοκαίρι σε μιά θριαμβική περιοδεία σε πόλεις της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ελληνική επαρχία, και επισφραγίστηκε με την ηχογράφηση σε δίσκο ακτίνας. Στις 19 Μαΐου 1998 το κοινό του επεφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή όταν ερμήνευσε, στο Ηρώδειο, το μέρος του «λαϊκού τραγουδιστή» στο «Άξιον Εστί» του Θεοδωράκη με τον ίδιο το συνθέτη να διευθύνει. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, τραγούδησε τρείς δημοφιλείς κύκλους τραγουδιών του συνθέτη: «Λυρικότατα», «Επιφάνεια» και «Λιποτάκτες».
Μετά από μια καλοκαιρινή περιοδεία σ'όλη την Ελλάδα με το Νταλάρα, που αποτέλεσε την πρώτη επαφή του με το κοινό της ελληνικής επαρχίας, το Σεπτέμβριο ήταν στην Αμερική, όπου υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία Sony Classical για την ηχογράφηση πέντε δίσκων, σε διάφορα μουσικά είδη, από κλασικό έως ποπ…
Στο Λονδίνο, το Νοέμβριο, άλλο ένα από τα δεκάδες φιλανθρωπικά γκαλά στα οποία έχει συμμετάσχει αφιλοκερδώς: τον ετήσιο χορό του Βρεταννικού Ερυθρού Σταυρού στο Γκρόβενορ Χάους, βραδιά που αυτή τη χρονιά ήταν αφιερωμένη στην Ελλάδα.
 
1999 - 2010: Συναυλίες και θέατρο

1999
Τον Απρίλιο του 1999 έκανε την πρώτη του προσωπική συναυλία στην Ελλάδα, στην «Ιερά οδό», με ένα ρεπερτόριο που εκτεινόταν σ’ όλη την ιστορία του καλού ελληνικού τραγουδιού, από τους μεγάλους του είδους ώς τους άξιους της καινούργιας γενιάς, αλλά και τραγούδια, ελληνικά ή ξένα, που υπήρξαν σταθμοί στη σταδιοδρομία του. Η επιτυχία των δύο εκείνων συναυλιών επαναλήφθηκε σε άλλες δύο εμφανίσεις που έγιναν στη Θεσσαλονίκη, πάλι με τη Ντέμπορα Μάϊερς στο πλευρό του.
Στις αρχές του καλοκαιριού, τραγούδησε στην «Λειτουργία του Ορφέα» του Γιάννη Μαρκόπουλου, στο Ηρώδειο και στο φεστιβάλ Πατρών. Τη ζωντανή ατμόσφαιρα των βραδιών στην Ιερά Οδό και στη Θεσσαλονίκη, με το κοινό να πάλλεται από συγκίνηση, προσπάθησε να αναπαράγει ο διπλός δίσκος που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του ΄99 με τίτλο «Φεγγάρι ερωτευμένο - και έγινε σύντομα δις πλατινένιος, καθώς και οι καλοκαιρινές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα.
Στο τέλος του καλοκαιριού εγκαινίασε το νέο φεστιβάλ Μεσογαίας στο θέατρο «Κεκρωπία» με ένα ρεσιτάλ κλασικού τραγουδιού που περιελάμβανε έργα από Σκαρλάττι έως Ντονιτσέττι και Τόστι.
Στις 12 Δεκεμβρίου του 1999 ήταν στην Αμβέρσα (Βέλγιο), όπου συμμετάσχε στη Συναυλία για την Οικολογία και την Ειρήνη, με έργα Γιάννη Μαρκόπουλου.
 
2000
Παραμονή πρωτοχρονιάς του 2000, τραγούδησε στις εκδηλώσεις του Μιλλένιουμ κάτω απ’ την Ακρόπολη, μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη, το τραγούδι «Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ».
Φεβρουάριος - Μάρτιος του 2000, μιά σειρά από επτά ρεσιτάλ σε Θεσσαλονίκη, Βέροια και Αθήνα (κινηματοθέατρο «Αττικόν»).
Το καλοκαίρι του 2000, εκτός από τις πολυάριθμες συναυλίες σ’όλη την Ελλάδα, πρωταγωνίστησε, ως Τόνυ, στο «West Side Story» που ανέβηκε τον Ιούλιο στη Σκάλα του Μιλάνου, ενώ τον Αύγουστο, στο Ηρώδειο τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στον «Ερωτόκριτο» του Μαρκόπουλου. Στα τέλη του ίδιου μήνα, πραγματοποίησε προσωπική συναυλία στο Ηρώδειο, με τη Ντέμπορα Μάγιερς, με τραγούδια από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο. Η συναυλία αυτή, που επαναλήφθηκε και στη Ζάκυνθο, το Ηράκλειο και αλλού, κυκλοφόρησε σε δίσκο το φθινόπωρο του 2000, με τίτλο «Μικρές ιστορίες: Ο Μάριος Φραγκούλης live στο Ηρώδειο» και τεράστια επιτυχία.
 
2001
Η πρώτη χρονιά του νέου αιώνα τον βρήκε στη Νέα Υόρκη, για την προετοιμασία του πρώτου διεθνούς προσωπικού του δίσκου, υπό την αιγίδα της Sony International.
Το χειμώνα του 2000-2001 πραγματοποίησε δύο εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η μία, στις 20 Φεβρουαρίου 2001, με τίτλο «Ασπρόμαυρες μνήμες» , συναυλία με τραγούδια από τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο, μαζί με την Πέμη Ζούνη και την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατραίων υπό τη διεύθυνση του Θανάση Τσιπινάκη. Η άλλη ήταν μιά βραδιά όπερας μαζί με διακεκριμένους καλλιτέχνες όπως ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, ο Χριστόφορος Σταμπόγλης, ο Γιάννης Γιαννίσης κ.ά..
Αρχές Μαίου 2001 πρωταγωνίστησε στη βραδιά Viva Verdi!, ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Βέρντι που έγινε στη Νέα Όπερα Μόσχας, υπό τη διεύθυνση του Γιεβγκένι Κόλομποφ, και επαναλήφθηκε στις αρχές Ιουνίου στην Κύπρο.
Τον Ιούνιο συμμετείχε στη συναυλία του Γ. Μαρκόπουλου στο Ηρώδειο, τραγουδώντας δύο καινούργια τραγούδια του διάρκειας 20 λεπτών το καθένα.
Στο μεταξύ, από το Φεβρουάριο και πέρα, έκανε εντατικές πρόβες για το ρόλο του Διόνυσου στις «Βάκχες» του Ευρυπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη. Ήταν μιά συμπαραγωγή του Θεσσαλικού Θεάτρου που έκανε πρεμιέρα στις 25 Ιουνίου, στο κηποθέατρο «Αλκαζάρ», στη Λάρισα, και περιόδευσε σε αρχαία θέατρα σ’ όλη την Ελλάδα μεταξύ των οποίων και το Ηρώδειο. Το καλοκαίρι εκείνο τον περίμενε μια μεγάλη δοκιμασία, ο θάνατος της πολυαγαπημένης του μητέρας Λούλας.
Παρ’όλα αυτά, βρήκε χρόνο και για το τραγούδι: το Σεπτέμβρη τραγούδησε στο υπαίθριο θέατρο «Κεκρωπία» και, στις 3 Οκτωβρίου 2001 στο Ηρώδειο, έλαβε μέρος στη συναυλία με τίτλο Bravo China μαζί με τους Νάνα Μούσχουρη, Λιού Χουάν και Χουάνγκ Γινγκ όπου ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, ένα τραγούδι στα κινέζικα. Στις 8 Οκτωβρίου 2001 τραγούδησε στο Βεάκειο Πειραιά, για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, με μαέστρο το Ρίτσαρντ Μπάλκομπ.
Το χειμώνα ασχολήθηκε κυρίως με την επεξεργασία του δίσκου του στο εξωτερικό.
 

2002
Στις 14 Μαρτίου του 2002, εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του κινηματογράφου, με τη Ντέμπορα Μάγιερς, σε σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή.
Το καλοκαίρι του 2002 ήταν πάλι απασχολημένος με συναυλίες, μεταξύ των οποίων μιά εμφάνιση στο Θέατρο Λυκαβηττού, στην οποία παρουσίασε το νέο του διεθνή δίσκο, Sometimes I dream, με τραγούδια συνθετών της Μεσογείου με φινίρισμα κλασικό-ποπ, που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο. Περιοδεία στις Η.Π.Α. για το λανσάρισμα του δίσκου, και έπειτα επιστροφή στην Αθήνα, για μιά ακόμη συναυλία, 5 Οκτωβρίου, στο Ηρώδειο. Το «Sometimes I Dream», γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό και κατάφερε να μείνει στο Billboard Classical Crossover Chart, για περισσότερες από 90 συνεχόμενες εβδομάδες.
\
2003
Το Μάρτιο του 2003 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου τραγούδησε άριες, ντουέτα αλλά και αποσπάσματα από μιούζικαλ με τη σοπράνο ΄Ελενα Κελεσίδου, σε μιά βραδιά υπέρ των σκοπών της Action Aid. Το καλοκαίρι, στις συναυλίες του στην Ελλάδα, παρουσίασε το νέο του CD single με ελληνικά τραγούδια, Ένας χάρτινος ήλιος, πρώτη γεύση ενός ολοκληρωμένου δίσκου με ελληνικά τραγούδια σε στίχους Παρασκευά Καρασούλου. Συγχρόνως εμφανίστηκε σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης όπως π.χ. στο Ελσίνκι και στην Στοκχόλμη, στο φεστιβάλ του Ulrikstaal, σε μιά κοινή εμφάνιση με τον Julian Lloyd Webber, συνεχίζοντας την παρουσίαση του δίσκου του σε όλο τον κόσμο, με κορυφαίο σταθμό το Μεξικό, όπου ο δίσκος γνώρισε πρωτοφανή υποδοχή. To Sometimes I dream το 2003 υπήρξε αρ.1ο στα charts των top ten στην Taiwan και γενικά, παρά την κρίση στη δισκογραφία, οι πωλήσεις του σύντομα ξεπέρασαν τα 600.000 αντίτυπα.
Με τη Νέα Όπερα της Μόσχας, πραγματοποίησε μιά περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Κύπρου, τραγουδώντας άριες και ντουέτα σε ένα αφιέρωμα-φόρο τιμής στη Μαρία Κάλλας («Tribute to Maria Callas») με σκηνικά και κοστούμια, χορωδία και ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας.
Αρχές Οκτωβρίου τραγούδησε στο Ηρώδειο, άριες αντίκες και γνωστά κλασικά κομμάτια του διεθνούς ρεπερτορίου. Στην παράσταση αυτή έλαβαν μέρος η σοπράνο Inva Mula και το γνωστό φωνητικό ντουέτο Opera Babes, καθώς και ο πιανίστας Edelmiro Arnaltes, που συνόδευε τον Αλφρέντο Κράους τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του σε ρεσιτάλ και δισκογραφία.
Από τον Οκτώβριο και έπειτα, άρχισε να προετοιμάζει δύο διαφορετικούς δίσκους ακτίνας. Ο πρώτος, με ελληνικά τραγούδια, με τίτλο Ο κήπος των ευχών, από το ομώνυμο τραγούδι οποίου η μουσική είναι του Μάριου, το δεύτερο, με τη Sony Classical Αμερικής, με καινούργιο ξένο ρεπερτόριο, και συμμετοχή της Royal Philarmonic Orchestra του Λονδίνου.
 
2004
Τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς, καλωσόρισε το 2004 μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, το Δημήτρη Παπαδημητρίου και τους Gypsy Kings, σε μιά συναυλία στο Σύνταγμα που μεταδόθηκε ζωντανά σ’όλη την Ελλάδα και δορυφορικά σ’όλο τον κόσμο.
Τον Απρίλιο του 2004 εμφανίστηκε σε μιά βραδιά-αφιέρωμα στην τραγουδίστρια Δανάη, με τραγούδια Αττίκ, Χαιρόπουλου κλπ...
Στις 11 Μαίου, συναυλία για τα 550 χρόνια της Μεγάλης του Γένους Σχολής, που δόθηκε στο Ηρώδειο, με τη Συμφωνική της Ε.Ρ.Τ., με μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Στο πρώτο μέρος συμφωνικά τραγούδια σε διάφορες γλώσσες (μεταξύ των οποίων και κινέζικα) και στο δεύτερο μέρος το «Άξιον εστί» με αφηγητή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και το Μάριο στο ρόλο του Λαϊκού Τραγουδιστή.
Στις 22 Μαίου, ο Μάριος βρισκόταν στο φεστιβάλ Καννών, για την παγκόσμια πρεμιέρα της μουσικής ταινίας De Lovely, με θέμα τη ζωή του Cole Porter και πρωταγωνιστή τον Kevin Klein. Ο Μάριος υποδύεται τον Alfred Drake, έναν πρωταγωνιστή του Broadway της δεκαετίας του ‘60 και ερμηνεύει το ντουέτο So in love από το μιούζικαλ Kiss me Cate, μαζί με την Lara Fabian. Μετά την προβολή έλαβε μέρος σε συναυλία, με κάποιους ακόμη συντελεστές της ταινίας (Robbie Williams, Nathalie Cole, Elvis Costello, Alanis Morissette, Diana Crawl).
Τον Ιούλιο έπαιξε το ρόλο του Αχιλλέα στη χαμένη τριλογία του Αισχύλου «Αχιλληίς» που ανασυνθέθηκε από στίχους του Αισχύλου συμπληρωμένους από κομμάτια της «Ηλιάδας» του Όμηρου, σε μετάφραση του θεατρολόγου Ηλία Μαλανδρή, σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, με συμπρωταγωνιστές όπως η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, ο Δ. Καφκαρίδης και η Τζένη Γαϊτανοπούλου. Η παράσταση, αφού περιόδευσε στην Κύπρο, παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο 6 και 7 Αυγούστου.
Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, παρουσίασε δύο συναυλίες, στη Βεργίνα και στον Πειραιά, στα πλαίσια της προώθησης της ιδέας του εθελοντισμού, 25 Ιουλίου και 11 Αυγούστου αντίστοιχα. Τραγούδησε επίσης στην τελετή έναρξης των Παρολυμπιακών Αγώνων, το Σεπτέμβριο.
Στο μεταξύ, στις 16 Αυγούστου κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και τη Μ. Βρεταννία ο δεύτερος διεθνής του δίσκος με τη Sony Classical, με τίτλο “Follow your heart”, με δώδεκα καινούργια τραγούδια. Οι περισσότεροι στίχοι των τραγουδιών είναι στα αγγλικά, αλλά στα δώδεκα τραγούδια του album περιλαμβάνονται επίσης και στίχοι στα ελληνικά, τα ιταλικά και τα ισπανικά. Ο δίσκος έχει δύο διαφορετικές πλευρές καθώς για τα μισά τραγούδια δανείζεται στοιχεία του κλασικού ρεπερτορίου ενώ στα υπόλοιπα ο ήχος είναι πιο σύγχρονος και πιο πολυσυλλεκτικός. Το πρώτο τραγούδι του album, “Here's to the Heroes, ένα νέο τραγούδι, σε στίχους του Don Black και μουσική από το βασικό, βραβευμένο με Οσκαρ, θέμα του «Χορεύοντας με τους λύκους» του John Barry - είναι φόρος τιμής στους αθλητές που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.Δύο τραγούδια του album έχουν κλασικό υπόβαθρο Το «Another World» είναι διασκευασμένο από το «Va! Pensiero» από την όπερα του Giuseppe Verdi, Nabucco και το «Adagio» είναι από το διάσημο Concerto για όμποε του Alessandro Marcello. Στο τραγούδι «Hay Mas» τον συνοδεύει η «αίσθηση» της latin pop, Alejandro Fernandez, καλλιτέχνης με σταθερή παρουσία στα latin charts και θριαμβευτής στα περυσινά Grammy Awards.
Περιλαμβάνονται επίσης και τα «Come What May», από το soundtrack της ταινίας Moulin Rouge και μία μοναδική νέα πρόταση, ένα ντουέτο, το «Cumme» με την νεαρή ισπανίδα τραγουδίστρια Melody.
Ο δίσκος έγινε χρυσός σε λιγότερο από ένα μήνα, στην καρδιά του καλοκαιριού και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας! Την ίδια μέρα του απενεμήθη και ο πλατινένιος δίσκος για το “Sometimes I dream” και ο χρυσός για το «Χάρτινο ήλιο». Στις 22 Σεπτεμβρίου τραγούδησε στο Βεάκειο τραγούδια αφιερωμένα στον Πειραιά, συμπράττοντας με το Στέλιο Διονυσίου και άλλους. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2004 έλαβε μέρος στην Έναρξη των Παραολυμπιακων Αγώνων, ερμηνεύοντας την μουσική σύνθεση του Θοδωρή Οικονόμου “Νά ο ήλιος» στο Ολυμπιακό Στάδιο ΟΑΚΑ με την παρουσία 90,000 θεατών και αθλητών από όλο τον κόσμο. Την 1η Οκτωβρίου, εμβάθυνε την ενασχόλησή του με τη μουσική τζαζ σε μιά εμφάνιση στο Ηρώδειο, που μοιράστηκε με τη διάσημη πριμαντόνα Μπάρμπαρα Χέντριξ, τραγουδώντας κομμάτια του και άλλων κλασικών του είδους. «Ο Μακ με το μαχαίρι» του Κουρτ Βάϊλ, το “Unforgettable” and “When I fall in love” του Nat King Cole, “My baby just don’t care for me” αλλά και το “Feuilles mortes”), “I get a kick out of you” συνεχίζοντας με Cole Porter: “You’re the top” και “So in love”, τελειώνοντας με το“Every time we say goodbye”, Αμέσως μετά πέταξε για την Ιαπωνία, όπου στις 11 Οκτωβρίου, συναυλία στο Bunkamura Orchard Hall με την Tokyo City Philharmonic Orchestra με διευθυντή τον Shuya Okatu και την σοπράνο Μακι Μορι. Ένας θρίαμβος με πάνω από 1700 Ιάπωνες να ουρλιάζουν «Μπράβο». Ερμήνευσε ένα εκλεκτικό ρεπερτόριο που περιελάμβανε αποσπάσματα από το "Sometimes I Dream", "O Sole Mio", "Granada", κομμάτια από το το Canto General του Θεοδωράκη αλλά και το Brindisi από την Traviata του Verdi.
Το Νοέμβριο, οκτώ εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, μαζί με τη νεαρή Νεοζηλανδέζα σοπράνο Heyley Westenra.
 
2005
Το Φεβρουάριο και Μάρτιο ήταν στις Η.Π.Α. για την πρώτη αμερικανική του περιοδεία 28 πόλεων, μαζί με τον πιανίστα Jim Brickman και την τραγουδίστρια Ann Cochran, για την προβολή του δίσκου του. Τον Απρίλιο έκανε έναν διάλειμμα για να δώσει συναυλίες στη Sun City (Νότια Αφρική) με τη Vicky Sampson, κι έπειτα συνέχισε την περιοδεία στον Καναδά, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο. Στις 20 Μαΐου έδωσε την πρώτη προσωπική του συναυλία στις Η.Π.Α., στο New York City Center, με προσκαλεσμένη τη σοπράνο Liza Vroman. Ακολούθησαν δύο άλλες, η μία στο Meyerhoff Symphony Hall με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλτιμόρης, στη Βαλτιμόρη (Maryland) και άλλη μία στο Sheldon Hall του St. Louis, Missouri.
Τον Ιούνιο έλαβε μέρος σε μιά εορταστική εκδήλωση στο Sharon Lynne Wilson Arts Center στο Wisconsin.[1] Τον Ιούλιο, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Istanbul, μια συναυλία σε υπαίθριο θέατρο υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.[2] Το υπόλοιπο καλοκαίρι έκανε τη συνηθισμένη του περιοδεία σ'όλη την Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη συναυλία με τίτλο "Music of the Night" τον Οκτώβριο στο Ηρώδειο, με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας της Νέας Όπερας της Μόσχας. Τον ίδιο μήνα, έλαβε μέρος στη συναυλία του Plácido Domingo στην Κύπρο, μαζί με την Kallen Esperian, με συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας της Κύπρου και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας.
Κυκλοφορεί το βιβλίο της Ροζίτας Σώκου "Ο Μάριος κι εγώ",
 
2006
Δεύτερη συναυλία στις Η.Π.Α., αυτή τη φορά με αρκετές προσωπικές συναυλίες:
7 Ιανουαρίου – Προσωπική συναυλία προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου Α' στην Tampa (Florida) στο Sun Dome, με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ορλάντο[3], και τη Μητροπολιτική Νεανική Χορωδία.
6 & 7 Απριλίου – Horatio Alger Award Ceremony Washington, DC
9 Απριλίου – Cincinnati, Ohio – Φιλανθρωπική Εκδήλωση του Yellow Ribbon Scholarship
6 Μαΐου – Προσωπική συναυλία στην Όπερα του Detroit Opera House στο Detroit, Michigan
10 Ιουνίου – Φιλανθρωπικό Γκαλά – Sharon Wilson Center, Brookefield, Wisconsin
16 Ιουνίου – Φιλανθρωπικό Γκαλά – Sanders Theater – διοργάνωση του Ελληνικού Ινστιτούτου του πανεπιστημίου Harvard στο Cambridge, MA.
Κι έπειτα, για το υπόλοιπο καλοκαίρι, πίσω στη Μεσόγειο:
24–28 Ιουνίου – Περιοδεία στην Ελλάδα (Πειραιάς, Αθήνα, Θεσσαλονίκη κλπ.)
30 Ιουνίου – Ιδιωτικό γκαλά στο Baalbek για τα πενήντα χρόνια του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής
2 Ιουλίου - Δεύτερη συναυλία στην Τουρκία, στο υπαίθριο θέατρο Harbiye της Istanbul
Οκτώβριος: συναυλία "Αφιέρωμα στον Mario Lanza" στο Ηρώδειο.
Οκτώβριος: πρώτη συναυλία στο Σικάγο με τη Συμφωνική του Σικάγο στο Orchestra Hall και στο Landmark Theatre στο Richmond με τη συμφωνική του Richmond.
 
2007
Ο Μ. Φραγκούλης τελείωσε το νέο του δίσκο ακτίνας Amor Oscuro (Σκοτεινός έρωτας), αφιερωμένο στον Ισπανό ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Federico Garcia Lorca.[4] Τον Απρίλιο εμφανίστηκε στην Όπερα της Βαλτιμόρης με τη σοπράνο Έλενα Κελεσίδη και την Ορχήτρα της Όπερας της Βαλτιμόρης.[5] Τον Οκτώβριο, επέστρεψε στις Η.Π.Α. για μια συναυλία στη Βοστώνη[6] Το Δεκέμβριο κυκλοφόρησε ο δίσκος ακτίνας Passione, μια συλλογή τραγουδιών από το ρεπερτόριο του Mario Lanza [7]
 
2008
Άλλη περιοδεία των Η.Π.Α. μαζί με τη Sarah Brightman. 24 Σεπτεμβρίου 2008, στο Ηρώδειο, συναυλία με τη Lara Fabian με σκοπό την οικονομική στήριξη και τη χρηματοδότηση της πρώτης «Πόλης Ειρήνης» των World Centers of Compassion for Children International (WCCCI) στην περιοχή Basilicata της Νότιας Ιταλίας.
 
2009
Ιούνιος - 24 και 25 Ιουνίου 2009, στο Θέατρο Λυκαβηττού, συναυλία με τίτλο «Η Εποχή της Αγάπης»
Τετάρτη 21 και την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, συναυλία "Η εποχή της αγάπης" με το Σύνολο Μάνου Χατζιδάκι.
 
2010
Στις αρχές της χρονιάς κυκλοφορεί ο δίσκος Η εποχή της αγάπης, με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.

Πηγή: wikipedia

Διαβάστε Περισσότερα...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΚΑΣΟΥ

Αγαπητοί νέοι της Κασου
    Σας ευχαριστω όχι μόνο για την αγορά της μπαταρίας του απινιδωτή αλλά και γιατί σε πολλές καταστάσεις ανάγκης είχατε αντανακλαστικά εύστοχα και γρήγορα προσφέροντας βοήθεια στο ιατρείο εθελοντικά χωρίς υστεροβουλία γιατί αγαπάτε τον τόπο σας.Δεν ειναι τυχαίο το γεγονός οτι οι οδηγοί του ασθενοφόρου είναι μέλη του συλλόγου σας.

Είμαι σίγουρος ότι ξέροντας να αναγνωρίζετε την υποκρισία από το αληθινό ενδιαφέρον σας ζητώ να δώσετε τον αναγκαίο και ικανό χρόνο στην Διοίκηση του νοσοκομείου Ρόδου και στο προσωπικό του Π.Π.Ι Κασου για να βελτιωθεί η παροχή υγείας στο νησί.Σας υπόσχομαι ότι με την πρώτη επιτροπή υγείας μετ την επισημοποίηση του νέου δημοτικού συμβουλίου θα σας ενημερώσω λεπτομερώς για τα χρόνια προβλήματα του ιατρείου .

Σας εύχομαι καλές γιορτές .

Με τα τιμής
Συμσεριδης Νικος
Παθολόγος ΠΠΙ Κασου.
16/12/2010
Διαβάστε Περισσότερα...

ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΉ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ....

Η Δωρεά που έκανε ο Σύλλογος μας στο Ιατρείο σε καμια, μα καμια περίπτωση δεν έχει α) το χαρακτήρα εντυπωσιασμού ,β)αντιπολιτευτικής έννοιας και γ)σε καμία περίπτωση δε θέλει να θίξει ανθρώπους και αρχές που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κάνουν ότι καλύτερο για το νησι μας.
Η σκληρή κριτική και η αγανάκτηση μας απευθύνετε αποκλείστικά στην αναλγησία ενός κράτους το οποίο ακριτικά νησια όπως το δικό μας τα εχει ξεχασμένα. Τι και αν φωνάζουμε όλοι εμείς εδώ απο τον δήμαρχο μέχρι τον τελευταίο πολιτη ,μας έχουν ξεχασμένους και αυτή είναι η αλήθεια.'Οταν για παράδειγμα χρειάζεται κάποιος ασθενής να μεταφερθεί απο το νησί μας είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε όποια γνωριμία διαθέτουμε για την πιο έγκαιρη μεταφορά του,κάτι που στη Ελλάδα της Ευρωπαικής΄Ενωσης αυτό θα έπρεπε να είναι κάτι αυτονόητο.
Γίνονται αγώνες και από την δημοτική αρχή και από ενεργούς πολιτες για την υγειία την παιδεία την καλύτερη συγκοινωνία αλλα δυστυχώς το κράτος κωφίζει. Σε αυτούς απευθυνόμαστε με αυτούς αγανακτούμε και σε αυτους απέναντι θα είμαστε πάντα καυστικοί.

Εκ του Συλλόγου Νεολαίας Διαβάστε Περισσότερα...

Χοροσπερίδα για την ενίσχυση της Αγίας Μαρίνας στην Αθήνα

Οικουμενικόν Πατριαρχείον

Ιερά Μητρόπολις Κάσου - Καρπάθου

Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας Κάσου

Πρόσκληση



«Όταν προβάλλω και σε δω

Γλυκιά μου Α Μαρίνα

'Νοίγουν τα φυλλοκάρδια μου

Σαν τ' Απριλιού τα κρίνα»

Λίγες περιεκτικές κουβέντες γεμάτες νόημα. Λόγια ανθρώπων με ειλικρινή αγάπη προς το ιερό προσκύνημα που δεσπόζει στη ζωή της Κάσου αιώνες τώρα. Έκφραση ιερής αγάπης προς το πνευματικό καθίδρυμα της Αγίας Μαρίνας, που έχει το χωριό υπό την σκέπη της.
Ο ιερός ναός της Αγίας Μαρίνας έχει σήμερα ανάγκη συντήρησης. Αλλά οι οικονομικές δυνατότητες είναι λιγοστές. Έτσι ο αγώνας για τη σωτηρία του μνημείου αποβαίνει ιερός και ταυτόχρονα επίπονος.
Η Εκκλησιαστική Επιτροπή και οι Α Μαρινιώτες σας καλούν αγαπητοί φίλοι σε μια βραδιά αγάπης, όπως και πέρσι, με την βεβαιότητα ότι η συμμετοχή σας θα βοηθήσει το δύσκολο έργο που αναλάβαμε.

Η Χοροεσπερίδα θα γίνει, στιες 18 Δεκεμβρίου και ώρα 21:00 στο Ball Room του ξενοδοχείου Athenaeum Intercontinental, Λεωφ. Συγγρού 89-93 και θα περιλαμβάνει δείπνο και Κασιώτικους μεζέδες.Μουσική με το συγκρότημα του Μιχάλη Κουμιώτη, Κασιώτικα τραγούδια και χοροί από τον Δημήτρη Περσελή.
Θα συμμετέχει το χορευτικό συγκρότημα νέων του Συλλόγου των εν Ελλάδι Κασίων.
Τιμή 55? ανά άτομο

Για κρατήσεις στο τηλ. 6946143340 κ. Σκαρβελάκης Δ.



Να είστε όλοι εκεί!



Σας Ευχαριστούμε



Η Οργανωτική Επιτροπή Διαβάστε Περισσότερα...

Ανακοίνωση συγχώνευσης Δημοτικών σχολείων

Απόφαση Περιφέρειας σελ. 1.

Απόφαση Περιφέρειας σελ.2

Απόφαση Περιφέρειας σελ.3

Δημοσιεύση στην εφ. της Κυβερνήσεως σελ.2

Δημοσιεύση στην εφ. της Κυβερνήσεως σελ.1

Διαβάστε Περισσότερα...

Δωρεά του Συλλόγου Νεολαίας προς το Ιατρείο του νησιού μας

Μην μπορώντας να ανεχθουμε άλλο την αδιαφορία ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των υπευθύνων και μετά απο ομόφωνη αποφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας προχωρήσαμε στην προμήθεια και δωρεά στο ιατρείο του νησιού μας της μπαταρίας και των ηλεκτροδίων του απινιδωτή που χρειάζονται για να λειτουργήσει.

Δεν ανεχόμαστε άλλο να είμαστε πολιτες 2ης κατηγορίας και την ώρα που συντοπίτες μας διακομίζονται η αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το νησί κακήν κακώς να μην υπαρχει στο ιατρείο  μας κάτι το αυτονόητο που μπορεί να σώσει μια ανθρώπινη ζωή.

Αν για εσάς ,κύριοι,η ανθρώπινη ζωη δεν έχει αξία για έμας είναι το υπέρτατο αγαθο. 

Εκ του Συλλόγου Νεολαίας Κάσου Διαβάστε Περισσότερα...

Κακοκαιρία στη Κάσο (video +φωτογραφίες)

Φώτο:Νικολέτα Σοφίλα

Φώτο:Νικολέτα Σοφίλα

Φώτο:Νικολέτα Σοφίλα

Διαβάστε Περισσότερα...

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τελείωσαν. Και τώρα τι;

Σχόλια – Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι ήδη παρελθόν και αυτά που έμειναν από όλη αυτή την ιστορία είναι μερικά αναπάντητα ερωτήματα : Ποιους κληθήκαμε, τελικώς, να ψηφίσουμε; Γιατί ο πρωθυπουργός, αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν μας «άφησαν» να εκλέξουμε ελεύθερα τους τοπικούς άρχοντες και τους συμβούλους που θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών αλλά τους συνέδεσαν με τους τροϊκανούς και το Δ.Ν.Τ.; Γιατί και αυτές οι δημοτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν με όρους και προϋποθέσεις βουλευτικών; Γιατί οι πολιτικοί διαίρεσαν και πόλωσαν τις μικρές τοπικές κοινωνίες φέρνοντας και σ' αυτές τα αδιέξοδα της κεντρικής πολιτικής σκηνής; Γιατί το δημοτικό συμβούλιο ενός μικρού νησιού της Δωδεκανήσου ελάχιστα διαφέρει πια από την Ελληνική Βουλή;

Τώρα που έπεσε ο κουρνιαχτός και κάθισε η σκόνη...

Και επειδή μετά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, στην Κάσο ας πούμε, άλλαξε απλώς ο Μανωλιός κι’ έβαλε τα ρούχα του αλλοιώς, καιρός είναι να ασκηθεί κάποια στοιχειώδης κριτική στην επανεκλεγείσα δημοτική αρχή, η οποία διαχειρίζεται τις τύχες του νησιού αυτού επί δύο τετραετίες και, μέχρι σήμερα, ήταν σχεδόν στο απυρόβλητο. Εξαίρεση απετέλεσε βεβαίως η προεκλογική περίοδος, κατά την οποίαν έξι (!!!) συνολικώς υποψήφιοι δήμαρχοι άσκησαν οξεία κριτική στο έργο του κ. Δημ. Ερωτόκριτου και τόνισαν τις παραλείψεις του, στην προσπάθειά τους να σχηματίσουν συνδυασμούς, να κερδίσουν τις εντυπώσεις και την πολυπόθητη καρέκλα.

Τι απέγινε τελικώς; Οι τέσσερις δεν κατάφεραν να σχηματίσουν συνδυασμό και απεσύρθησαν, ένας προσχώρησε στον συνδυασμό αυτού που... κατηγορούσε για κακοδιαχείριση και ανικανότητα (!!!), και ένα outsider μπήκε κυριολεκτικώς στο παρά πέντε, για να εκλεγεί (ελλείψει άλλου), να μπει στο δημοτικό συμβούλιο και να κληθεί τώρα να ασκήσει χρέη συνεπούς, εποικοδομητικής και αξιόπιστης (ελπίζουμε) αντιπολίτευσης για τα επόμενα πρώτα χρόνια της θητείας του Καλλικράτη 
.Διαβάστε Περισσότερα πατώντας εδώ

Διαβάστε Περισσότερα...