Το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν τον "Λάζαρο", συγκεντρώνοντας χρήματα για τις ανάγκες του συλλόγου.Στα παλαιότερα χρόνια μάζευαν αυγά, τα οποία βάφονταν και μοιράζονταν την Κυριακή του Πάσχα σε όσους παρακολουθούσαν το έθιμο του καψίματος του Εβραίου.Το Σαββάτο του Λαζάρου,στα παλαιοτερα χρόνια κανένας γεωργός δεν πήγαινε στο χωράφι του να εργαστεί, γιατί όπως πίστευαν, ό,τι έπιαναν θα μαραινόταν. Επιτρεπόταν μόνο η συγκέντρωση ξερών κλαδιών για το άναμμα των φούρνων τη Μεγάλη Εβδομάδα για το ψήσιμο των κουλουριών.Σήμερα σε όλα τα σπίτια οι νοικοκυρές φτιάχνουν στριφτά κουλουράκια, "τα Λαζαράκια", συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο στο σάβανο.
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΨΑΛΛΟΥΝ:
"Κάτω 'κει στην Βυθανία
κλαίουν Μάρθα και Μάρια
Λάζαρο τον αδερφό τους
τον καλό και ποθητό τους.
Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη που επήγες:
ΛΑΖΑΡΟΣ:
Είδα φόβους είδα τρόμους
είδα βάσανα και πόνους
Δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδιάς μου το χειλέων
και μην με ρωτάτε πλέον
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ:
Αλάζαρε Αλάζαρε
Δώσε μας την αυγούλα μας
να πάμε στην δουλεία μας
