Κάσος

του Μάριου Φραγκούλη Δεν γεννήθηκα εκεί ούτε μεγάλωσα, όπως πολλοί φίλοι μου, είναι όμως ο τόπος καταγωγής μου, η πατρίδα που έψαχνα· μια ζεστή μητρική αγκαλιά. Τι να πω... Οι άνθρωποι με αγκάλιασαν από την πρώτη μου επίσκεψη στο νησί - ήταν σαν να με ήξεραν χρόνια, σαν να ήμασταν φίλοι παλιοί, που για κάποιο λόγο χαθήκανε και τώρα ξανασμίγουν. Όταν την είδα για πρώτη φορά από ψηλά, από το αεροπλάνο, κάτι ένιωσα. Μια φίλη, η Ειρήνη, μου είχε πει πριν πάω: «Η Κάσος ή θα σου μιλήσει μόλις την πρωτοδείς ή δεν θα θέλεις να ξαναπατήσεις». Φυσικά συνέβη το πρώτο. Στην Κάσο ένιωσα και νιώθω πως είμαι ένας άλλος Μάριος. Το νιώθουν και το βλέπουν οι συνεργάτες μου, που μένουν έκπληκτοι καθώς καταλαβαίνουν την έγνοια μου για το φεστιβάλ κάθε καλοκαίρι. Πως το προετοιμάζω ξέχωρα από κάθε τι άλλο που κάνω. Είναι βέβαια και λίγο το παιδί μου αυτό το φεστιβάλ, μια και το φτιάξαμε από κοινού με το νησί, μια απόδειξη αληθινής αγάπης. Και το παιδί σου το αγαπάς ακόμα κι αν δεν είναι τέλειο, ακόμα κι αν έχει δυσκολίες να σταθεί στα πόδια του. Κάνεις ότι μπορείς για να το βοηθήσεις και ευχαριστώ από καρδιάς όλα τα παιδιά που δουλεύουν γι’ αυτό. Μια φωλιά είναι η Κάσος, κι εμείς πουλιά που φεύγουμε αλλά πάντα γυρίζουμε εκεί. * Ο Μάριος Φραγκούλης είναι τενόρος ΠΗΓΗ:εφ. ATHENS VOICE