Τό ποίημα σατυρίζει καταστάσεις, καί γράφτηκε
πριν τον εορτασμό, όπου σχεδόν μάς αγνόησαν.
Οί εορτές γιά τ’ Ολοκαύτωμα θα ρτούσι
πολλοί πολιτικοί θα θυμηθούσι,
ψύχουλα καί πάλι θα μάς πετάξου,
τούς λαγούς τούς περασμένους θα τάξου.
Κι’ εμείς ολόρτοι θα χειροκροτούμε,
καί χίλια ευχαριστώ θα τούς επούμε.
Τούς γαλαντόμους παριστάνουν,
χάρη φαίνεται μάς κάνου.
Θα φα καλό καί φρέσκο ψάρι
πολεμικό θα τούς επάρει (έτσι νόμιζα)
να πάσι να ξεκουραστούσι
τού χρόνου να μας ξαναρτούσι.
Ποιός θα θυμάται τις υποσχέσεις,
αξίζει ούλους να τούς ...
Λίγοι είν αυτοί απού ‘φελούσι
κι’ ευπρόσδεκτοι ειν να ξαναρτούσι
να μάς πουλήσου παραμύθι, το κουκί καί το ρούθι.
ΝΥ 28 Μαΐου 2008
