Η Λιν και ο Ιαν γεννήθηκαν στη Σκοτία. Σήμερα, όμως, γνωρίζουν πολύ περισσότερα για τα περιπατητικά μονοπάτια της Τήλου, τη χλωρίδα και την πανίδα της, απ' ό,τι η πλειοψηφία των Ελλήνων.
Ζουν εκεί από το 1997, δουλεύοντας ως οδηγοί-ξεναγοί περιπατητών, ενώ έχουν ανακαλύψει ξανά πολλά, παλιά μονοπάτια, χαμένα από δεκαετίες, χάρη σ' έναν παλιό ιταλικό χάρτη του 1929, που βρήκαν σ' ένα …σούπερ μάρκετ.
Αγαπούν το νησί και την Ελλάδα, την οποία επισκέπτονταν για διακοπές δύο φορές ετησίως, για αρκετά χρόνια, μέχρι που "κόλλησαν".
"Νιώθουν σαν στο σπίτι τους", όπως λένε, καθώς υποδέχονται τους φθινοπωρινούς τουρίστες στο όμορφο νησάκι της Δωδεκανήσου, όπου ο περιπατητικός τουρισμός βρίσκεται στα φόρτε του τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο και Απρίλιο-Ιούνιο.
Δεν ήταν πάντα ξεναγοί: η Τήλος τούς έκανε. Το βιογραφικό τους περιλαμβάνει διάφορες δουλειές (π.χ., σε τράπεζες), αλλά και τη δημιουργία ενός ιστότοπου, με ειδήσεις, παιχνίδια κτλ. Τους ρωτάμε: τι είναι αυτό που τους έπεισε να αφήσουν τη Σκοτία για να δουλέψουν ως ξεναγοί στην Τήλο;
Η Λιν σκέφτεται αρκετά προτού απαντήσει και καταλαβαίνεις ότι από το μυαλό της περνούν τοπία, θάλασσες, αρχιτεκτονική. "Δεν ξέρω τι είναι συγκεκριμένα. Ίσως είναι το νερό. Η Τήλος, με τα μόλις 64 τετραγωνικά χιλιόμετρά της, διαφέρει από άλλα νησιά ως προς το ότι έχει πολλές πηγές φρέσκου νερού.
Αυτό επέτρεψε στους κατοίκους της να ζήσουν σε όλα τα σημεία της και να δημιουργήσουν μικρούς οικισμούς, χωρίς να χρειαστεί να εμπλακούν σε επικίνδυνα επαγγέλματα όπως η σπογγαλιεία. Το νησί τούς τα έδινε όλα, από σιτηρά και αμύγδαλα μέχρι ελιές, εσπεριδοειδή και σταφύλια... Η Τήλος έχει θετική ενέργεια και πολλή ησυχία", εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Λιν, που μαζί με τον Ιαν ίδρυσε το γραφείο "Tilos Trails" ("Μονοπάτια της Τήλου").
Μαγικά τα μονοπάτια του νησιού, ανοιγμένα χρόνια πριν από βοσκούς και περιπατητές, αλλά και χαμένα από δεκαετίες, καθώς -όταν πέρασαν σε αχρησία- τα σκέπασε η βλάστηση. Χάρη στο αντίγραφο του παλιού ιταλικού χάρτη, που ήταν κολλημένος στον τοίχο του σούπερ μάρκετ, οι δύο τους μπόρεσαν να ανοίξουν ξανά πολλά μονοπάτια (10-15 είναι μόνο τα μεγάλα).
Ο Ιαν, που έχει περπατήσει κάθε γωνιά της Τήλου, τη θεωρεί μοναδική. Όπως λέει, αγαπάει τις πιο "άγριες" γωνιές της. Αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσει κάτι, θα διάλεγε το παλιό βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, με τον χτισμένο το 1470 ναό, φωλιασμένο ανάμεσα σε πλατάνια, καστανιές και κυπαρίσσια, φυτεμένα το 1800.
Οι Έλληνες ανακαλύπτουν τον περιπατητικό τουρισμό
Περίπου 200 τουρίστες ετησίως ακολουθούν κυριολεκτικά ...κατά πόδας το ζευγάρι των Σκοτσέζων. Οι επισκέπτες είναι κυρίως Βρετανοί και Σκανδιναβοί, αλλά και Γερμανοί, Βέλγοι και Ολλανδοί και εσχάτως Αμερικανοί.
Επισκέπτονται την Τήλο για περιπατητικό τουρισμό, αλλά και για να θαυμάσουν τα άγρια πουλιά στο περίφημο πάρκο της: στο νησί, χαρακτηρισμένο ως ζώνη ειδικής προστασίας στην Ευρώπη, ζουν -μεταξύ άλλων- πέντε από τα μόλις 1.000 ζευγάρια σπιζαετών της Ευρώπης, αλλά και 600-700 ζεύγη μαυροπετρίτη (από τα 6.000 που μεταναστεύουν).
Περιπατητές έως 85 ετών!
Όπως εξηγεί ο Ιαν, οι περιπατητές δεν έχουν συγκεκριμένο προφίλ: οι ηλικίες τους είναι 20 έως 80-85 ετών. Χρηματιστές, διευθυντές τραπεζών, χειρουργοί, δημοσιογράφοι. Βρίσκουν κοινό σημείο αναφοράς στην αγάπη για την ελληνική φύση.
"Όταν έρχονται στο μικρό λιμάνι, καταλαβαίνεις ότι αρχικά δεν περιμένουν να δουν πολλά. Μετά, βλέπεις σιγά-σιγά την έκπληξή τους για τους τόσο πολλούς θησαυρούς της Τήλου. Τους βλέπεις να κάθονται απλά στην παραλία και να αγναντεύουν τη θάλασσα. Πολλοί ξανάρχονται κάθε χρόνο", λέει.
"Οι περιπατητές είναι μια διαφορετική ράτσα ανθρώπων, τους ενώνουν πολλά, χωρίς να έχει σημασία το επάγγελμα ή ο τρόπος ζωής", σημειώνει και η Λιν και παρατηρεί ότι, τελευταία ολοένα και περισσότεροι Έλληνες μπαίνουν στο δρόμο του περιπατητικού τουρισμού.
"Παλιά δεν έβλεπες Έλληνες. Ήταν πολύ δεμένοι με το αυτοκίνητo, ακόμη κι αν επρόκειτο να
διανύσουν 50 μέτρα. Τα τελευταία οκτώ-δέκα χρόνια, αυτό αλλάζει", παρατηρεί.
Βέβαια, συμπληρώνει, η φετινή χρονιά δεν ήταν η καλύτερη για τον τουρισμό στην Τήλο, λόγω της κρίσης. "Εκεί που οι ομάδες που οδηγούσαμε αριθμούσαν πέρυσι κατά μέσο όρο 6-10 άτομα, φέτος είναι ενός-τεσσάρων", παρατηρεί.
Σκοτία-Τήλος: τα αντίθετα …μοιάζουν
Βρίσκουν κοινά ανάμεσα στην Τήλο και τη Σκοτία; Η Λιν γελάει, αλλά δεν φαίνεται να την ξενίζει η ερώτηση. "Η Τήλος είναι από τα πιο νοτιοανατολικά σημεία της Ευρώπης και η Σκοτία από τα πιο βορειοδυτικά. Ακριβώς τ' αντίθετα δηλαδή. Κι όμως, υπάρχουν ομοιότητες. Κάτω από συγκεκριμένο φωτισμό, τα άγρια τοπία μοιάζουν τόσο! Οι άνθρωποι- κι ας μην το περιμένει κάποιος- έχουν ίδια αίσθηση του χιούμορ και πολύ παρόμοιο τρόπο ζωής. Νιώθουμε σαν στο σπίτι μας", υπογραμμίζει.
Τη ρωτάμε: όλα αυτά τα χρόνια, που ζει στην Τήλο, ποια ήταν η πιο όμορφη εμπειρία της; Δεν το σκέφτεται πολύ προτού απαντήσει. "Πέρυσι, αναγκαστήκαμε να λείψουμε για πέντε μήνες στη Βρετανία. Ήταν η πρώτη φορά που φύγαμε μακριά από την Τήλο, από τότε που ήρθαμε. Ξέρεις, πολλές φορές δεν ξέρεις πώς σε βλέπουν οι ντόπιοι. Αλλά όταν γυρίσαμε, το 90% των ανθρώπων μας υποδέχτηκαν με τέτοια χαρά! Μας ρωτούσαν γιατί φύγαμε, μας έλεγαν πόσο χάρηκαν που γυρίσαμε. Ήταν τόσο όμορφο. Η Ελλάδα είναι μαγική χώρα".
Πηγή : Ροδιακή
