Του Μανώλη ΜαυρολέωνΑυτές τις ημέρες παρακολουθώ μια συζήτηση για τα δημοτικά πράγματα της Κάσου που στο μεγαλύτερο μέρος της δεν τιμά κανέναν μας!
Παιδιά, ψυχραιμία!
Είναι ώρα να προσπαθήσουμε να συζητήσουμε ΚΑΙ διαφωνώντας. Αν δεν κατοχυρώσουμε έναν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ θα βράζουμε μια ζωή στο ζουμί μας
εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας.
Ας αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ κάνοντας αποδεκτό ότι:
1) κανείς μας δεν είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Κασιώτης από τους υπόλοιπους,
2) όσοι από εμάς κρίνουμε και λέμε τη γνώμη μας από απόσταση ας μην λησμονούμε αυτό ακριβώς: ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ!
3) κανείς δεν θέλει να "κάνει κακό στην Κάσο" ακόμη κι αν οι προτάσεις ή οι ενέργειές του είναι λανθασμένες,
4) κατεβάζοντας το επίπεδο της συζήτησης σε α)προσωπικές αντεκλίσεις και αντιπαραθέσεις β)τοποθετήσεις αυτοπροβολής γ)αποικιοκρατικού
τύπου συμβουλές ή και καταγγελίες, αυτό που στο τέλος επιτυγχάνουμε είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιδιώκουμε: ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ
ΙΔΙΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
5) είναι μια δύσκολη εποχή. Χωρίς σχέδιο, χωρίς, τουλάχιστον, ψυχραιμία, χωρίς προτάσεις, ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ!!!
6)η Κάσος μας δεν είναι - και δεν πρέπει με τον τρόπο μας να την αφήσουμε να γίνει - "το χωριό του Αστερίξ"... Ανήκουμε σε μια σειρά από σύνολα και υποσύνολα:
Αιγαίο, Ελλάδα, Δωδεκάνησα, κλπ...
7) το πιο εύκολο πράγμα είναι η επίθεση επί προσωπικού και η "κριτική του καναπέ". Σε τι βοηθούν όμως αυτά;
Αν θέλουμε μια ουσιαστική συζήτηση, ας λάβουμε υπ' όψιν μας ότι (ποτέ) τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνει ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ. Στο βαθμό όμως που
αισθανόμαστε την ανάγκη να το κάνουμε ας γίνεται με ψυχραιμία, ας πάρουμε υπ' όψιν μας τα παραπάνω σημεία.
Με φιλικούς και (συμ)πατριωτικούς χαιρετισμούς,
Μανόλης Μαυρολέων
Αρτέμιδα Αττικής
