Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Ο Κασιώτης κροίσος και η Τουρκάλα που έγινε καλόγρια.

Του Μανώλη Δημελλά
Όταν τα βρόντηξε και τη κοπάνησε από τη Κάσο, ούτε που φανταζόταν τι παιγνίδια θα έπαιζε μαζί του η μοίρα. Η περίπτωση του δισεκατομμυριούχου, Δημήτρη Σταματάκη,  είναι από τις πιο ιδιαίτερες για τους Δωδεκανήσιους μετανάστες.
Ο παράξενος Έλληνας δεν μοίραζε τα μυστικά του, ένας κλειστός, μετρημένος τύπος, που μόνο  ένα πράμα  δεν περίμενε,  να πεθάνει!
Έφυγε τόσο βιαστικά το 1922, όμως στην Ελλάδα πέρασαν 30 χρόνια για να μαθευτεί ο χαμός του, τη δεκαετία του 1950,  
και βρέθηκαν στα ξαφνικά, να διεκδικούν την αμύθητη περιουσία του Κρητικοί, Κασιώτες, Ροδίτες και Έλληνες της Αιγύπτου, όλοι πάλευαν να αποδείξουν το κοινό, κόκκινο αίμα τους, με τον βαθύπλουτο μακαρίτη.
Η ιστορία έχει πολλές εκδοχές, φαίνεται να ξεκινά με ένα επεισοδιακό γάμο. Ο δαιμόνιος Κασιώτης βρέθηκε στην Κρήτη, στο χωριό Μόχος της επαρχίας Πεδιάδος, στο Ηράκλειο.
Το μεροκάματο δεν άργησε να φέρει και το χασομέρι, που με τη σειρά του έγινε ένας ανίκητος έρωτας. Όλα καλά θα τραβούσαν, αν η πιτσιρίκα δεν ήταν μια μαντηλοδεμένη μουσουλμάνα.
Το 1880 η Κρήτη ήταν ακόμα κάτω από Τουρκικό έλεγχο και αρκετές φαμίλιες είχαν τον προφήτη Μωάμεθ εικόνισμα, μέσα στο σπίτι και κρατούσαν τις Σούρες από το Κοράνι για οδηγό.
Όμως ο έρωτας παίζει με τις καρδιές σαν παιδικό ντόμινο και δεν λογαριάζει σε Θεούς, ούτε φυσικά, υπολογίζει ανθρώπους.
Την έκλεψε την μικρούλα ο Σταματάκης και την πήγε στην πατρίδα του, την Κάσο. Εκεί την παντρεύτηκε και σκάρωσε στα γρήγορα το πρώτο τους παιδί. Όμως το κυνηγητό και οι Κρητικές κατάρες, φαίνεται δεν είχαν κοπάσει, έτσι μπάρκαρε σαν ναύτης, σε περαστικό βαπόρι, αφήνοντας την Τουρκάλα του, που στο μεταξύ είχε πετάξει τα τσεμπέρια και προσπαθούσε να συνηθίσει στο ελληνικό Κύριε ελέησον.
Λίγα χρόνια πριν τον 20ο αιώνα, γύρω στο 1890-5, μπάρκαρε ο Δημήτρης Σταματάκης, και φαίνεται να κρατά την επικοινωνία με τον τόπο του. Όσο γυρνά τα λιμάνια της Μεσογείου, στην Αίγυπτο, την Αλγερία, το Μαρόκο, στέλνει μερικά γράμματα και πεσκέσια. Όταν όμως απομακρύνεται, όταν το βαπόρι ταξιδεύει και πατά σε πιο άγνωστες, μαύρες θάλασσες, τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό ωκεανό, τόσο το μυαλό παύει να γυρνά στα περασμένα, και η μνήμη αδυνατίζει, τόσο που πεθαίνουν όλες οι σκιές, από τα αγαπημένα πρόσωπα, που κρατούσαν συντροφιά στη μοναξιά του.
Ο Σταματάκης δεν ήταν για βαπόρια, άντεχε τα σιδερένια ζωντανά θεριά, μα για κείνον  δεν ήταν παρά ένα άσυλο ηρεμίας και ασφάλειας.
Όμως όταν διέγραψε τις αμαρτίες, από το παρελθόν, δεν είχε τίποτα να φοβάται, μήτε στον ξύπνιο μα ούτε και μπαίναν τέρατα, στον ύπνο του.
Βάλθηκε λοιπόν να ψάχνει πατρίδα, για να στήσει την ολοκαίνουρια ζωή του. Πες η τύχη, πες το θράσος και ο θεότρελος, σαρωτικός χαρακτήρα του, τον έβγαλαν στα λιμάνια της Αλάσκας.
Έπεσε πάνω στην εποχή που κάθε καρυδιάς καρύδι, ανέβαινε με ή χωρίς κομπόδεμα για να πιάσει την καλή, ο πυρετός του χρυσού είχε αρχίσει να ανεβαίνει, και ο Σταματάκης δεν φαινόταν ότι θα έχανε αυτή την ευκαιρία.
Βρήκε συμβόλαια από μερικά στρέμματα, αγόρασε και σύνεργα, από μπότες και ζεστά ρούχα μέχρι φτυάρια, τσάπες και κνισάρες. Ξεκίνησε να κοσκινίζει χώματα και να τσαλαβουτά σε ποτάμια.
Ο Έλληνας που δεν λογάριασε τίποτε στο πέρασμα του, κατάφερε στα γρήγορα να βρεί το πέτρωμα, που θα τον γέμιζε δολάρια.
Ο Σταματάκης δεν σταμάτησε εκεί, δαιμόνιος και ξεχωριστός, μυρίστηκε πως το χρήμα δεν ήταν στις άψυχες πέτρες, αλλά στους ανθρώπους, που με παθιασμένη αρρώστια, τις αναζητούσαν σαν λυσσασμένα κυνηγόσκυλα.
Με τα πρώτα χρήματα που έβγαλε άνοιξε πανδοχείο για τους χρυσοθήρες και η μια μπίζνα έφερνε στα γρήγορα την άλλη.
Ξενοδοχεία στο Τέξας, τη Πενσυλβάνια, τη Νέα Υόρκη και φυσικά την Αλάσκα, που συνέχισε να αγοράζει δικαιώματα ορυχείων  και να ψάχνει, μάλλον από χόμπυ, αυτή τη φορά για κάθε είδους από  πετρώματα, ασήμια, χρυσούς και κασσίτερο, όλα είναι κρυμμένα στα χώματα της Αλάσκας.
Όμως πεθαίνουν και οι πλούσιοι, και σαν ποκάψεις, σαν σβήσεις, σε μια στροφή, μόνο το κεφάλι σου, παίρνεις και κουβαλάς μαζί σου.
Δεν φαίνεται να μιλά πουθενά και σε κανέναν, για τον εαυτό του, βαρύ το φορτίο για τον  Σταματάκη που, στα σίγουρα, τον προσκυνούν όλοι, αλλά εκείνος δεν κάνει νέα φαμίλια, ούτε περιμένει, όλα αυτά τα χρόνια, να γνωρίσει έρωτες και γλυκανάλατες, αλλόγλωσσες αγάπες.
Ο θάνατος ήρθε το 1922, ο άτιμος όπως πάντα στα ξαφνικά, πάνω που η περιουσία, του άγνωστου Έλληνα ξεπερνούσε τα 500.000.000 δολλάρια και παράτησε όλο το πλούτο, βορά στους επιτήδειους άσε που δεν μάθαμε ποτέ, αν του έκαναν τουλάχιστον μια κηδεία της προκοπής.
Τα χρόνια πέρασαν με τα κτήρια και οικόπεδα να αλλάζουν χέρια όμως το ρευστό, τα δολάρια να παραμένουν «φυλακισμένα», σε μια Γερμανική τράπεζα της Αλάσκας.
Μέχρι που μια Αθηναϊκή εφημερίδα, ο «Ελεύθερος Λόγος», έβγαλε το 1950, στον αφρό την ιστορία και ξεκίνησαν πάλι οι κληρονόμοι, να παρουσιάζουν, όλοι, τα «αδιάσειστα» στοιχεία τους, για την συγγένεια, περιμένοντας τη δικαίωση.
Επιχειρηματίες από τη Ρόδο, μια δασκάλα από την Κρήτη, ένας από τους περασμένους δημάρχους της Κάσου, ο στρατηγός Σταμάτης Μαυρικάκης, αλλά και διάφορες άλλες οικογένειες έβαλαν λυτούς και δεμένους, παρουσιάζοντας τον κροίσο σαν θείο, ξάδελφο ή γαμπρό τους.
Ένας μεγαλέμπορος από τη Ρόδο, παρουσίασε στοιχεία από τη πρώτη δίκη, που είχε γίνει το 1927, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Σταματάκη, αλλά και πάλι δεν κατέληξαν πουθενά, αφού το Ιταλικό δικαστήριο δεν δικαίωσε κανέναν.
Όλοι ζούσαν το όνειρο, να κολυμπήσουν στα δύο τρισεκατομμύρια τετρακόσια δισεκατομμύρια δραχμές (2.400.000.000.000). Γράμματα, τηλεγραφήματα, δικηγόροι, κλήσεις και αντεγκλήσεις.
Ώσπου το προξενείο μας στον Άγιο Φραγκίσκο, με ένα λυτό τηλεγράφημα, παρουσίαζε άνθρακες το θησαυρό, σκέτες σκουριές ήταν ο χρυσός, δεν υπήρχαν χρήματα και η περιουσία είχε ήδη φαγωθεί.
Απόμεινε μόνο η πληροφορία, για τα πρώτα χρόνια, που ήθελε τη γυναίκα του, την όμορφη αμυγδαλομάτα Τουρκάλα που έκλεψε ο Σταματάκης, να μπαίνει σε Ορθόδοξο  μοναστήρι, να γίνεται καλόγρια και να αφιερώνεται στο δικό μας Θεό.

Διαβάστε Περισσότερα...

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Ένας ταξιδευτής στη Κάσο

Ντοκυμαντέρ Φίλμ 16μμ.
Γιά νά ὁλοκληρώσω τήν ταινία μοῦ χρειάστηκαν τρία χρόνια.
Μαγεμένος ἀπό τή μουσική, τά ἔρημα τοπία καί τή ναυτική ἱστορία τοῦ νησιοῦ, ἀποφάσισα νά πραγματοποιήσω τή δική μου σύνθεση.
Ἕναν φανταστικό ταξιδευτή νά σκαλίζει τά συντρίμμια τῆς ἱστορίας, ἀνακαλύπτοντας κάθε τόσο πολύτιμες πέτρες. Ἀνακατεύεται μέ τόν κόσμο, ἀκολουθεῖ ἔθιμα καί παραδόσεις καί αἰσθάνεται βαθιά τή μεταφυσική τοῦ τόπου.

Νίκος Καρακώστας
Διαβάστε Περισσότερα...

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Η τελευταία συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Κάσο (Αύγ. 2009). video

Τον Αύγουστο του 2009, το λιμανάκι της Μπούκας έμελλε να ζήσει, για τελευταία φορά, μια συναυλία του Κασιώτη τενόρου Μάριου Φραγκούλη. Μαζί με τον ερχομό του Δ.Ν.Τ. και της Μέρκελ ήρθε, θαρρείς, και το τέλος εκείνων των όμορφων στιγμών, αφού η κάνουλα ροής χρημάτων για τον πολιτισμό έκλεισε μαζί με τις κάνουλες για τους μισθούς και τις συντάξεις. Συντροφιά του Μάριου, εκείνο το Αυγουστιάτικο βράδυ, ο Γιώργος Περρής, η Αλίκη Καγιαλόγλου και εκτάκτως ο Στέλιος Διονυσίου. Απολαύστε τους. Ζητώ συγγνώμη για τους παράπλευρους ήχους. Με παρόντες όμως και φωνασκούντες τόσους πιτσιρικάδες και πλήθος θεατών στις γύρω βάρκες, κάποια ηχητικά παράσιτα ήταν αναπόφευκτα. 

Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Διαβάστε Περισσότερα...

ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ΣΕ ΚΑΣΟ



Στο νησί της όμορφης Κάσου ο Σύλλογος Μαραθωνοδρόμων Κρήτης και οι ποδηλάτες Κρήτης θα ταξιδέψουν για ένα αθλητικό και πολιτιστικό τριήμερο με εκδηλώσεις αθλητικές (κολύμπι- τρέξιμο -ποδήλατο) και μουσική βραδιά με μουσικούς από την Κρήτη και την Κάσο. Και προληπτικός ιατρικός έλεγχος από την Εταιρεία νόσου Αλτσχάιμερ και συναφών διαταραχών νομού Ηρακλείου. Οι εκδηλώσεις θα γίνουν το τριήμερο 18-20 Ιουλίου.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ:Σύλλογος Μαραθωνοδρόμων Κρήτης – ποδηλάτες Κρήτης – Δήμος Κάσου -Εταιρεία νόσου Αλτσχάιμερ και συναφών διαταραχών νομού Ηρακλείου, με μέγα χορηγό την ναυτηλιακή εταιρία ANEK Lines

ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ: 6.000 τρέξιμο-πεζοπορία κολύμπι 200 μέτρα και ποδήλατο ο γύρος της νήσου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Η αποστολή μας θα ταξιδέψει το μεσημέρι της Τετάρτης 20 Ιουλίου και ώρα 12:00 από Ηράκλειο για Κάσο με μειωμένη τιμή στα εισιτήρια, και μετά από έξι ώρες θα είμαστε Κάσο.
ΤΗΝ ΠΈΜΠΤΗ ΤΟ ΑΠΌΓΕΥΜΑ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Η ΚΟΛΎΜΒΗΣΗ ΤΟ ΤΡΈΞΙΜΟ ΚΑΙ Η ΠΕΖΟΠΟΡΊΑ ΤΩΝ6.000 ΧΛΜ.ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΆΔΥ ΔΕΞΊΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΉΜΟ ΚΆΣΟΥ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΠΡΩΊ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Ο ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΌΣ ΓΎΡΟΣ ΤΗΣ ΝΉΣΟΥ ΕΝΏ ΤΟ ΊΔΙΟ ΒΡΆΔΥ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΉ ΒΡΑΔΙΆ. ΕΝΏ ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΗΜΈΡΑ ΤΟ ΠΡΩΊ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΊ ΙΑΤΡΙΚΌΣ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΌΣ ΈΛΕΓΧΟΣ (ΔΩΡΕΆΝ) ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΝΌΣΟΥ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ ΣΕ ΚΑΤΟΊΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΆΣΟΥ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΉ ΚΑΙ ΏΡΑ 10:30 ΑΝΑΧΏΡΗΣΗ ΓΙΑ ΚΡΉΤΗ

όλα τα αγωνίσματα θα έχουν συμβολική συμμετοχή και θα είναι χωρίς ανταγωνιστικό χαρακτήρα και δεν θα δοθούν έπαθλα.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ: οι αθλητές και οι ποδηλάτες θα χρεωθούν τα έξοδα του πλοίου με έκπτωση , όσοι θέλουν δωμάτιο θα πληρώσουν το αντίτιμο και όσοι δεν επιθυμούν δωμάτια υπάρχει δωρεαν φιλοξενία σε ένα μοναστήρι

για συμμετοχή και κράτηση θέσεων επικοινωνείτε στα τηλ: Κρανιωτάκη Μαρίνα 6937100083 και 2810284635 και Καμπαξής Σπυρίδων6971808055 (υπεύθυνοι εκδρομής και εκδηλώσεων)

Εταιρεία νόσου Αλτσχάιμερ και συναφών διαταραχών νομού Ηρακλείου. Πρόεδρος κα Ιωάννα Κορτσιδάκη 6974192595 Διαβάστε Περισσότερα...

Ξέρεις να μαζεύεις Κάπαρη και Κινομαλά;

Toυ Μανώλη Δημελλά
Πριν λίγες βδομάδες, στο λαογραφικό συνέδριο Καρπάθου, ο Κασιώτης, καθηγητής μαθηματικών, Γιώργης Μπαραλής, παρουσίασε ένα σημαντικό και εξαιρετικά επίκαιρο θέμα:
“Την λαϊκή φαρμακολογία στην Κάσο”.
Ο Γιώργος, ακόμα το δουλεύει, το πολεμά, μαζί με την φαρμακοποιό Ιωάννα Σταύρου. Μα δεν θα γινόταν, όπως ο ίδιος, περιγράφει με πάθος, να γίνεται συνέδριο στη Κάρπαθο και να μην φέρει κάτι από τη αδελφή της, την Κάσο.
Από τη μια, οι γραπτές αναφορές, από την άλλη οι μαρτυρίες, οι προφορικές παραδόσεις, ακόμη και σήμερα, αποτελούν τα μικρά μυστικά της καθημερινότητας, και όχι άοσμες λαογραφικές κουβέντες, μιας άλλης, ξεχασμένης εποχής.
Το θέμα σε κέρδιζε από μόνο του, κυρίως γιατί σε τούτες, τις δικές μας μέρες, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, στρέφονται στη φύση, σε εκείνα που χαρίζει απλώχερα, μπορεί να θεραπεύει ή τουλάχιστον να μας προσφέρει δράση, αρμονία και γαλήνη, δίχως ανταλλάγματα.
Ο Κασιώτης μαθηματικός, Γιώργος Μπαραλής, ξεκινά να πλέκει την ιστορία από την εποχή που έζησε στη Κάσο ο περίφημος μοναχός Χριστόφορος.
Όπως φαίνεται σε άρθρο του παπά Βασίλη Μαντινάου, στο περιοδικό “Κασσιωτικός παλμός”, αυτός ο πανούργος καλόγερος, ασκήτευσε στην Μονή του Αγίου Μάμα και μέχρι την εμφάνιση του πρώτου “γιατρουλάκου”, όπως έλεγε, του Αντώνη Σοφού, γύρω στα 1880, ήταν ο θεραπευτής πάνω στο νησί.
Μάζευε βότανα από τα βουνά μαζί με το Καρελά, τον πρώτο φαρμακοποιό του τόπου, τα ξέραιναν και τα φύλαγαν στη μονή, μάλιστα είχε μετατρέψει τον Άγιο Μάμα σε ένα ιδιαίτερο θεραπευτήριο, με πολλούς ταλαιπωρημένους Κασιώτες να βρίσκουν εκεί τη γιατρειά τους. Χόρτα, άγρια, άγνωστα στα δικά μας μάτια, μετατρέπονταν σε αλοιφές ή χρησίμευαν σαν αφεψήματα και μέσα από μια λαϊκή θεραπευτική, έφταναν στις θεραπείες, τις ιάσεις, που θυμίζουν έντονα την ομοιοπαθητική. Σήμερα ολοένα και κερδίζει έδαφος, απέναντι στη παραδοσιακή ιατρική, που δείχνει πια παραφορτωμένη, παραδομένη, στη χημεία και τις βιομηχανίες που προτάσσουν μόνο το χρήμα, το οικονομικό κέρδος.
“Αν βράσεις ακανούς (άγρια χόρτα με αγκάθια), θα νιώσεις ανακούφιση από στομαχικές διαταραχές, θαυματουργή είναι και η κινομαλά (φασκομηλιά).”   Είναι μερικές από τις προφορικές παραδόσεις, που μας περιγράφει ο Κασιώτης μαθηματικός και ενώ στην πανεπιστημιακή του καθημερινότητα, μελετά την προοπτική στην Ελληνική γεωμετρία, αλλά και τη γραφή των αριθμών στο Ιωνικό αλφαβητικό σύστημα, η αγάπη του για το νησί του, τη Κάσο, είναι τέτοια που καταφέρνει να διασταυρώσει και να παντρέψει με επιτυχία, το παρελθόν με το μέλλον, ακριβώς πάνω στο παρόν μας.
Αυτή τη σύμπτωση, που επιτυγχάνει ο παθιασμένος Κασιώτης, Γιώργος Μπαραλής, συναντάς αν χασομερήσεις λίγο στην Κάρπαθο.
Αλήθεια ξέρεις πότε, αλλά και που, βγαίνει το καλό ροϊκιο; γνωρίζεις από που θα κόψεις κάπαρη; η ξακουστή κινομαλά, αλήθεια πότε μαζεύεται; μα ρίγανη έχει το νησί;
Αν σταθείς και “κλέψεις” ένα διάλογο στο καφενείο ή αν ρωτήσεις με θάρρος έναν λίγο μεγαλύτερο, θα έχεις με μιας, όλες τις απαντήσεις.
Ένας φίλος, σπουδαίος τεχνίτης, μάστορας του ξύλου, είναι το προσωπικό παράδειγμα.
Ο Μανώλης Σαμιώτης, ανεβαίνει κα κατεβαίνει τα βουνά, περπατά και αναζητά το διαφορετικό, το ιδιαίτερο βότανο, το ξεχωριστό χόρτο, εκείνο που διάβασε ή άκουσε, πως έχει πιθανότητες  να θεραπεύσει, βοηθά ή έχει κάποια, ιδιαίτερη χρήση. Το μαζεύει και κάνει μόνος του, στο σπιτάκι του κήπου, εκεί στην άκρη, στα κρυφά, σαν αλχημιστής, ένα σωρό περίεργες δοκιμές.
Αν και μετάναστης στην Αυστραλία, δεν “κάθισε στα αυγά του”, όσο δούλευε, πελεκούσε ξύλα και τα έκανε ανθρώπινα κομμάτια, σπίτια και χρηστικά αντικείμενα, άλλο τόσο μελετούσε τη χλωρίδα στον ξένο τόπο. Έφερε και φύτεψε σπάνιους σπόρους, παράξενα φυτά στο κήπο του, Μάγκο, Κάσιους μα και άγρια φρούτα, ιδιότροπα, άγνωστα δέντρα, από εκείνα που δεν μιλούν την Καρπάθικη ντοπιολαλιά. Παλεύει να τα μεγαλώσει, αλλά δεν αφήνει και το σπάνιο, Καρπάθικο θησαυρό να πάει χαμένος.
Καλπάζουμε με γοργούς ρυθμούς, σε μια εποχή που θυμίζει την ταινία “Μάτριξ”, ήδη τα νέα υβρίδια, απαγορεύεται πια να ξαναφυτευτούν, δεν είναι μόνο τα δικαιώματα της πατέντας, το λεγόμενο "Codex Alimentarius" από τις εταιρίες, είναι πιο πιθανή
η μόλυνση του εδάφους, από αυτούς τους νέους υβριδικούς σπόρους.
Μπορεί τα γιατροσόφια του περασμένου αιώνα, να μοιάζουν με αστεία κομπογιανίτικα κόλπα, να προκαλεί γέλιο, ο σοβαρός χρησμός του γιατρού στις Μενετές, μόλις το 1920, που έδινε ελπίδες στην ασθενή με τύφο, λέγοντας πως αν δεν σκούξει, μέσα σε τρείς νύχτες μια περαστική κουκουβάγια, ο άρρωστος θα τα καταφέρει και θα γιατρευτεί.
Όμως και τα σημερινά δεν πάνε πίσω, χημεία και φαρμακολογία μέσα από μια μαζική, βιομηχανική αντίληψη κονόμας, ανέθρεψε και θέριεψε ένα λανθασμένο σύστημα, μόνο για λίγους και εκλεκτούς.
Άνθρωποι όπως ο Κασιώτης Γιώργος Μπαραλής ή ο Καρπάθιος Μανώλης Σαμιώτης, φωτίζουν δρόμους, που μπορεί να είναι ξεχασμένοι, ευτυχώς όμως δεν έχουν σβήσει τα χνάρια τους, ούτε αποτελούν μουσειακά εκθέματα, για να μπούν σε βιτρίνες και να κόβουμε εισιτήρια σε περαστικούς τουρίστες.
Λίγα χρόνια πίσω, πίναμε στο νησί την παγωμένη Κίνο (Κινομαλά), εκείνο το παράξενο αναψυκτικό του Πουζουκάκη, που είχε σαν βάση τη μαζεμένη Καρπάθικη φασκομηλιά, αλήθεια, μήπως πλησιάζουν τα χρόνια που θα πάρουμε, έστω και παράνομα, τα βουνά;

Διαβάστε Περισσότερα...

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Στην Αμερική εορτάστηκε το Ολοκαύτωμα της Κάσου

Του
Μαν. Κασσώτη
 

Με την παρουσία διακοσίων Κασιωτών, άλλων Δωδεκανησίων και Ομογενών, γιόρτασε η Κασιακή Αδελφότητα, υπό την αιγίδα της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας, την 189η επέτειο του Ολοκαυτώματος της Κάσου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Ιουνίου στο "Κασιώτικο Σπίτι", που βρίσκεται στο Bronx της Νέας Υόρκης. Με ιστορικές αναφορές και λαογραφικά δρώμενα ο Σύλλογος πρόβαλλε στην Αμερική ένα τοπικό ιστορικό γεγονός με Πανελλήνιο σημασία και αντίκτυπο. 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η Γενική Πρόξενος της Κύπρου Κούλα Σοφιανού, η καθηγήτρια από το Yale University Μαρία Καλιάμπου, ο ιερέας Ευθύμιος Κονταργύρης, ο πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας Γιώργος Ανδριώτης με τους προέδρους και αντιπροσώπους των Δωδεκανησιακών συλλόγων: Μαρία Μαραγκού (Κάλυμνος), Μιχάλης Μίχαλος (Νίσυρος), Πόπη Μπουρνή (Χαραυγή), Βασίλης Κωνσταντάς (Πάτμος), Γιάννης Σακέλλης (Κως), ʼλεξ Κωσταντόπαις (Σύμη), Μανώλης Κασσώτης (Κάρπαθος), οι πρώην πρόεδροι της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας Δημοσθένης Τριανταφύλου και Ματίνα Κουτσού. Από τους ομογενειακούς συλλόγους παρευρέθησαν Γεράσιμος Στεφανίτης (Κεφαλλονιά), Γεώργιος Κίτσιος (Astoria Homeowners) και Ντίνος Ράλης ως εκπρόσωπος της προεκλογικής εξαστρατείας του Γιάννη Κατσιματίδη για το δημαρχειακό αξίωμα της Νέας Υόρκης. 

Ο πρόεδρος της Κασιακής Αδελφότητας Μιχάλης Ζούλης καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρευρεθέντες και κάλεσε τον πάτερ Ευθύμιο, ο οποίος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Κασίων που αγωνίστηκαν υπέρ της Ελληνικής Παλιγγενεσίας και των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. 

Στην συνέχεια η Κούλα Σοφιανού αναφέρθηκε στην ομοψυχία που υπάρχει μεταξύ των Δωδεκανησίων σε εθνικά θέματα και στους δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ της Κύπρου και της Δωδεκανήσου. Ο πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας που ακολούθησε αναφέρθηκε στην συνεργασία που υπάρχει μεταξύ των Δωδεκανησιακών συλλόγων, όπως την οργάνωση εκδηλώσεων όπως η εορτή του Ολοκαυτώματος και αναφέρθηκε στην έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Παγεωργίου που τελείται στον ίδιο χώρο υπό την αιγίδα της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας. Ακολούθησε η ανάγνωση των μηνυμάτων που ελήφθησαν από τον Γενικό Πρόξενο Γεώργιο Ηλιόπουλο και από τον βουλευτή Δωδεκανήσου Μάνο Κόνσολα. 

Στο ιστορικό του Ολοκαυτώματος αναφέρθηκε ο Μανώλης Κασσώτης ο οποίος έκλεισε την εισήγησή του με αναφορά στο Κασιώτικο λαϊκό παραδοσιακό τραγούδι "ο Πατημός της Κάσου" το οποίο απάγγειλε η Κασιανή Ζαχάρη και το Καρπάθικο λαϊκό παραδοσιακό τραγούδι "η Κάρπαθος Μοιρολογά τ' Αδέλφι της τη Κάσο", που απάγγειλε η Ματίνα Κουτσού. 
Το πολιτιστικό μέρος του προγράμματος συνεχίστηκε με Κασιώτικη παραδοσιακή μουσική με τον Σταύρο Κ. Κίκη στη λύρα και τους Σάββα Περσελή και Χρυσοβαλάντη Κασιωτάκη στο λαούτο. Χόρεψε το χορευτικό συγκρότημα του Συλλόγου αποτελούμενο από τους Μηνά Μ. Ζούλη, Κατίνα Μ. Ζούλη, Μαρία Μ. Ζούλη, Ειρήνη Σ. Περσελή, Μαρία Γ. Λυριστή, Ζωγραφούλα Κρητικού, Φούλα Γ. Καλαβρέζου, Ευδοκία Α. Σοφίλα, Ευγενία Μ. Βρετού και Νικόλαος Μ. Ζούλης. 

Ακολούθησαν επίκαιρες μαντινάδες με θέμα το Ολοκαύτωμα από τους Φραγκίσκο Ξυδιάρη, Γιώργο Περσελή, Φίλιππο Παπαγεωργίου και Σεβαστή Περσελή. Ιδιαίτερη αξιοσημείωτη και ευχάριστη υπήρξε η συμμετοχή της νεολαίας στο πολιτιστικό μέρος του προγράμματος. 
Στην παρέμβασή της η Μαρία Καλιάμπου συνεχάρη τον Σύλλογο και τα μέλη του που αν και βρίσκονται μακριά από την πατρίδα δεν ξεχνούν να τιμούν την ιστορική επέτειο και να μένουν κοντά στις πολιτισμικές παραδόσεις του νησιού τους. Ο Δημοσθένης Τριανταφύλλου ανέφερε ότι θα φροντίσει να μνημονεύεται το ιστορικό του Ολοκαυτώματος της Κάσου στα σχολικά βιβλία. 

Η εκπαιδευτικός Σωτηρία Λαθουράκη αναφέρθηκε στην προσήλωση των Κασίων στα έθιμα της Κάσου. Ο γνωστός σ' όλη την Ομογένεια για την πολύπλευρη ομογενειακή του δράση Ντίνος Ράλης αναφέρθηκε στις τελευταίες δημοσκοπήσεις υπέρ του Γιάννη Κατσιματίδη και τόνισε ότι η Ομογένεια και ιδιαίτερα οι Δωδεκανήσιοι πρέπει να βρεθούμε στο πλευρό του. 

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝ. ΚΑΣΣΩΤΗ 
Το 1960, στην βιβλιοθήκη του στρατοπέδου που υπηρετούσα στον Αμερικανικό στρατό, βρήκα ένα βιβλίο που εξέταζε, από στρατιωτική άποψη, τα κυριότερα επαναστατικά κινήματα. Με εντυπωσίασε η αναφορά του βιβλίου στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, στην οποία αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο. Μεταξύ των άλλων, ο συγγραφέας εξηγούσε πως οι Έλληνες κατόρθωσαν να δημιουργήσουν αξιόλογη στρατιωτική δύναμη και να τα βάλουν με την Οθωμανική αυτοκρατορία. 

Τον Επαναστατικό στρατό επάνδρωσαν οι Αρματωλοί, οι Κλέφτες με τους καπεταναίους τους και οι Έλληνες αξιωματικοί που υπηρετούσαν σε ξένους στρατούς, μαζί με τους Φιλέλληνες. Από την άλλη μεριά, η ναυτοσύνη των Ελλήνων, σε συνδιασμό με άλλες καταστάσεις, δημιούργησε τον Επαναστατικό στόλο. Οι Έλληνες, εκμεταλλευόμενοι την Οθωμανική τους υπηκοότητα, δημιούργησαν αξιόλογο εμπορικό στόλο, που εξυπηρετούσε τις Οθωμανικές θαλάσσιες συγκοινωνίες και συναλλαγές, στην Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο. 

Την ναυτοσύνη των Ελλήνων εκμεταλλεύτηκαν οι Μεγάλες Δυνάμεις, στους μεταξύ τους πολέμους και ενάντια των Τούρκων. Στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, στην εκστρατεία του Ορλώφ, οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν Έλληνες ναυτικούς, όπως τον Λάμπρο Κατσώνη. Αργότερα, την εποχή του Ναπολέοντα, οι Γάλλοι χρησιμοποίησαν Έλληνες ναυτικούς για να διασπάσουν τον ναυτικό αποκλεισμό, που τους είχε επιβάλει ο Βρεττανός ναύαρχος Nelson. Την ίδια εποχή, οι Τούρκοι επέτρεψαν στους Έλληνες να εξοπλίζουν τα πλοία τους, για να αντιμετωπίσουν τους πειρατές, που λυμαίνονταν τα νησιά και τα παράλια του Αιγαίου. Έτσι, οι Έλληνες ναυτικοί απέκτησαν πολεμική πείρα και, με την έκρηξη της Ελληνικής επανάστασης, τα νησιά Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά και Κάσος βρέθηκαν με αξιόλογο πολεμικό ναυτικό, που διέθεσαν στην υπηρεσία του Έθνους. 

Στις 23 Απριλίου 1821, ένα κασιώτικο καράβι, γυρνώντας στο νησί από ταξίδι, έφερε την είδηση ότι η Επανάσταση ξέσπασε. Αμέσως η Κάσος ξεσηκώθηκε και έθεσε τη ναυτική της αρμάδα στη διάθεση του αγώνα. 

Τον Μάη του 1821, τα κασιώτικα καράβια προβάλλουν μπροστά στο λιμάνι της Ρόδου κι αρχίζουν σφοδρό βομβαρδισμό του φρουρίου της. Δυο κασιώτικα καράβια περιπολούν νύχτα και μέρα το στενό της Ρόδου, άγρυπνοι φύλακες της Σύμης, της Χάλκης, της Τήλου και της Νισύρου, από τουρκική επιδρομή. 

Μα, ο κύριος όγκος της κασιώτικης αρμάδας βρίσκεται στην Κρήτη. Η επαναστατημένη Μεγαλόνησος παλεύει με τους στόλους και τις στρατιές που στέλλει εναντίον της, από την Αιγυπτο, ο Μεχμέτ Αλής. Γράφουν οι Κρητικοί και ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια από την Υδρα. Μα ο στόλος των επαναστατών πολεμά σ' άλλα μέρη, όπου τον καλούν οι χρείες της Επανάστασης. Τότε σπεύδουν οι Κασιώτες να βοηθήσουν την Κρήτη, παίρνοντας τροφές, όπλα, εφόδια και μεταφέροντας πρόσφυγες Κρητικούς, στα νησιά Κάσο και Κάρπαθο. Τα κρητικά έγγραφα της εποχής αναφέρουν συχνά τις βοήθειες και ποικίλες επικουρίες που παίρνουν οι Κρήτες από τους "φιλογενείς της θεοσώστου νήσου Κάσου". Σ’ εκείνες τις πολεμικές επιχειρήσεις σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά ο καπετάν Θεόδωρος Κανταριντζής, ένας από τους πιο δοξασμένους καπετάνιους της Κάσου. 

Μα δεν περιορίστηκαν μόνο στη δράση στα κρητικά παράλια. Οι Κασιώτες ναυμάχοι πήραν μέρος και στην ναυμαχία της Σάμου υπό τον Νικόλαο Μπουρέκα. 

Οι ναυτικές επιχειρήσεις των Κασιωτών γίνονται όλο και πιό παράτολμες, ενδεικτικά: η επιδρομή κατά του Καστελλορίζου, η καταστροφή τουρκικών πλοίων μέσα στον κόλπο της Αττάλειας και η ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη επιδρομή κατά της Δαμιέττης της Αιγύπτου, που επεχείρησε ο καπετάν Χατζη - Νικόλας Μακρής με τέσσερα πλοία. 

Σ' αυτή την επιχείρηση, κατά του αιγυπτιακού λιμανιού, οι Κασιώτες αιχμαλώτισαν 15 πλοία (ο θρύλος τα ανέβασε σε 36) γεμάτα τροφές. Και τις τροφές μετέφεραν στην Κάσο, που λιμοκτονούσε, τα δε καράβια παρέδωσαν στην Ελληνική Επαναστατική Κυβέρνηση, για να τα μετατρέψει σε πυρπολικά. 

Κι ερχόμαστε στις 28 Απριλίου 1824. Yπό τις διαταγές του Ιμπραήμ Γιβραλτάρ -ενός έμπειρου και τολμηρού ναυτικού που είχε ανατραφεί μεταξύ των πειρατών της Μπαρμαριάς-, η αρμάδα του Μεχμέτ Αλή, τρεις φρεγάδες και δέκα κορβέτες, μεταφέροντας χιλιάδες στρατό ανεβαίνει προς το Αιγαίο. Ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος πέρασε από τη Σούδα, όπου παρέλαβε μερικά ακόμη βρίκια. 

Οι Κασιώτες γνωρίζουν ότι θα αποτελέσουν τον πρώτο στόχο του εχθρού. Όμως, δεν πτοούνται και λαμβάνουν όλα τα ενδεδειγμένα αμυντικά μέτρα. Τράβηξαν τα πλοία τους στην ξηρά και οχυρώνουν όλη τη βόρεια πλευρά του νησιού, όλα τα σημεία στα οποία θα μπορούσαν να αποβιβαστούν οι Τουρκοαλβανοί. Από την Αγία Μαρίνα μέχρι τον Εμπορειό, στις τοποθεσίες Αμμούδα, Κατάρτι και Πούντα Αγίου Γεωργίου, σήκωσαν αναχώματα. Τα οχύρωσαν με τα κανόνια των πλοίων τους κι εξόπλισαν όσους μπορούν να κρατήσουν όπλα, από μικρά παιδιά μέχρι γέροντες. 

Αρχές Μαΐου ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος ζώνει την Κάσο και παρατεταγμένος μπροστά από τη Μακρά, άρχισε να βομβαρδίζει το νησί. Ταυτόχρονα οι Τουρκοαλβανοί επεχείρησαν απόβαση με βάρκες να βγουν στη στεριά. Οι Κασιώτες τους αποκρούουν. Οι περισσότερες από τις βάρκες καταστράφηκαν και βυθίστηκαν από τα πυρά των Κασιωτών. Επί μέρες η θάλασσα ξέβραζε πτώματα Αιγυπτίων και Αλβανών, που αποτελούσαν το πλήρωμα του εχθρικού στόλου. 

Μα πόσο θα μπορέσει να βαστάξει ο ιερός βράχος; 
Γράφουν απεγνωσμένα στην Κυβέρνηση: «Προύχοντες ομογενείς της νήσου Υδρας, μετά δακρύων προσπίπτοντες, παρακαλούμεν την Υμετέραν φιλογένειαν, ως αρχηγού των θαλασσινών, να μας προφτάσετε θαλάσσιον δύναμιν, επειδή έφτασεν ο αιγυπτιακός στόλος και μας έχει ήδη τρεις ημέρας καθ' όλα τα μέρη μπλόκον». Μα στην Υδρα περιμένουν τα χρήματα από το δάνειο, που δεν έρχεται, οι ιδιωτικοί πόροι των τριών νησιών δεν επαρκούν ούτε για τις δικές τους ανάγκες. Η Κάσος βρίσκεται μόνη. 

Μια ατυχία ανάγκασε τους Τούρκους να λύσουν τον μπλόκο και να εγκαταλείψουν προσωρινά την επιχείρηση κατά της Κάσου. Η φρεγάτα του Ιμπραήμ Γιβραλτάρ, πλησιάζοντας στην ακτή, προσάραξε σε υφάλους κι έπαθε ζημιές. Αναγκάστηκαν να την πάρουν στη Ρόδο για επισκευές. Φύσηξε και δυνατός άνεμος και τα τουρκοαιγυπτιακά πλοία έφυγαν για τη Κρήτη. Μα σε λίγες μέρες η αρμάδα ξανάρχεται ενισχυμένη από 35 ακόμα πλοία. Μαζί της έφερε και τον προδότη Ζαχαριά. Αρχίζει από τη θάλασσα ασφυκτική πολιορκία του νησιού, με επικεφαλή τον Χουσεΐν μπέη. 

Η ώρα της θυσίας πλησιάζει. Είναι 27 Μαϊου του 1824, μέρα Σάββατο. Οι Τουρκοαιγύπτιοι επαναλαμβάνουν την επίθεση, εκατοντάδες κανόνια ξερνούν φωτιά πάνω στην δύσμοιρη Κάσο. Οι Κασιώτες μόνοι, αβοήθητοι, με το πείσμα που δίνει η απόφαση της υπέρτατης θυσίας. Απαντούν με τα κανόνια τους από τις ντάπιες. 

Αμύνονται απελπισμένα, υπεράνθρωπα. 

Δυο μέρες πόλεμος. Οι Τουρκοαιγύπτιοι επαναλαμβάνουν την επίθεση από τρία σημεία. Τη νύχτα της 29 Μαΐου ο χιλίαρχος Μουσσά, βοηθούμενος από τον Ζαχαριά, καταφέρνει με βάρκες να αποβιβαστεί μαζί με 200 Αλβανούς στην ερημική τοποθεσία "Αντιπέρατος". Σκότωσαν τους πέντε από τους έξη φρουρούς. Ο ένας κατόρθωσε να δραπετεύσει και να φέρει τα θλιβερά μαντάτα. Οι Αλβανοί σκαρφάλωσαν στους βράχους, που δέσποζαν πάνω από τα κασιώτικα πυροβολεία, και βρέθηκαν στα νώτα των υπερασπιστών. Οι Κασιώτες μαχητές βρέθηκαν μεταξύ δύο πυρών κι η αντίστασή τους άρχισε να κάμπτεται. Ένας ένας έπεφταν άψυχοι οι αγωνιστές, ποτίζοντας με το αίμα τους τη γη της Κάσου. Ο Χουσεΐν πασάς βγήκε στη στεριά με 2.000 στρατό. 

Οι Κασιώτες πολεμιστές, με τους αρχηγούς των Ιωάννη Γρηγοριάδη και Μάρκο Μαλλιαράκη, υποχώρησαν προς το χωριό Αγία Μαρίνα, όπου έγινε σφοδρή μάχη, άνιση όμως. Οι Κασιώτες αφήνοντας 100 νεκρούς στο πεδίο της μάχης, υποχώρησαν στα βουνά. Τα χωριά του νησιού έμειναν στα χέρια των εχθρών. Οι Τουρκοαλβανοί σκότωσαν, λεηλάτησαν, αιχμαλώτισαν. Κάπου 2.000 γυναικόπαιδα μεταφέρθηκαν στα πλοία για να πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα. 
Με τους λίγους επιζώντες πολεμιστές, ο καπετάν Μάρκος Μαλλιαράκης αντιστάθηκε σθεναρά στα βουνά. Τέσσαρες ώρες κράτησε τη μάχη εναντίον 2.000 Τουρκοαλβανών. Προκάλεσε σημαντική φθορά στον εχθρό, μα στο τέλος τον έπιασαν ζωντανό. Τον έδεσαν και τον οδήγησαν έτσι δεμένον μπροστά στον Χουσεϊν πασά. Μα εκεί, καθώς τον έπαιρναν, κατάφερε να λυθεί. ʼρπαξε το μαχαίρι ενός από τους φρουρούς του και σκότωσε τρεις, μέχρι που χύμηξαν οι άλλοι επάνω του, και τον κατακομμάτιασαν. Έτσι πέθανε ο ήρωας Μάρκος Μαλλιαράκης. Ἐτσι πατήθηκε η Κάσος. Πατήθηκε το χώμα της, όχι όμως η ψυχή της. Τη σφαγή της Χίου και την έξοδο του Μεσολογγίου αποθανάτισε ο Γάλλος ζωγραφος Delacroix και το ολοκαύτωμα των Ψαρών εξύμνησε ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. 

Όμως εκείνο τον χαλασμό της Κάσου τραγούδησε η κασιώτικη δημοτική μούσα με τούτο το υπέροχο τραγούδι: 
Μαύρο πουλάκι κάθεται 
στης Κάσου τ' αγριοβούνι, 
βγάλλει φωνίτσα θλιερή 
και μαύρο μοιρολόι. 
-Μάνα, κλαμός και βουγκητός 
εις το νησί της Κάσου! 
Η μάνα κλαίει το παιδί 
και το παιδί τη μάνα 
κι ο αερφός την αερφή 
κι άουρος τηκ καλήτ του. 
Μπάς και πανούκλα πλάκωσε, 
μπάς και σεισμός εΐνη; 
Μηδέ πανούκλα πλάκωσε, 
μητέ σεισμός εΐνη, 
Χουσεΐν πασιάς επλάκωσεν 
από την Αλεξάντρα. 
Γίνονται στίβες τα κορμιά, 
τα αίματα ποτάμια. 
Σφάζουν τους γέρους και τις γριές 
κι όλα τα παλλικάρια 
τις κοπελλιές και τα μωρά στη φλότα τους μπαρκάρουν σκλάβους 
να τους πουλήσουσι 
στης Μπαρμπαριάς τα μέρη. 
Και μια απ' τις σκλάβες 
ήλεγε με θλιερή φωνίτσα. 
Χίλια κι αν κάμεις, Χουσεΐν, 
χίλια κι αν μας πουλήσεις, 
εμείς του Τούρκου το σπαθί 'εθ 
θα το φοηθούμε 
γιά θα μας κόψεις ούλους μας, 
για λευτεριά θα 'ούμε. 

Την καταστροφή Κάσου έκλαψε όλος ο Ελληνισμός και μοιρολόγησε η δημοτική μούσα της Καρπάθου με τούτο το τραγούδι: 

Η Κάρπαθος Μοιρολογά τη Κάσος 
Φαίνεται πως ε(γ)ίνηκε 
μέ(γ)α κακό στηκ Κάσο. 
Του Χουσεΐνη ο στρατός 
με τους Αρβανιτά(δ)ες 
ερήμαξε τηκ Κάσο μας, 
επήρε τις κοπέλες 
κι ήσφαξεν άντρες και παιδιά 
κι εκάησαν οι πέτρες. 
Ώχου της Κάσος το νησί, 
ο δρόσος του Μπονέντη, 
που 'το γραφτό της μοίρας του να πέσει, να ρημάξει. 
Ποιός θα σε κλάψει, Κάσος μου, 
και ποιός θα σ' ανασταίσει, 
που 'ναι τα λείψανα πολλά 
κι ερήμαξεν ο τόπος; 
Η Κάρπαθος, τ' αέρφι σου, 
θα σε μοιριολοάται 
στα μαύρα θε να φορεθεί 
για το κακό που (εγ)ίνη. 
Κατάρα να 'χεις 'στα να ζεις, 
άπιστε Χουσεΐνη. 
Διαβάστε Περισσότερα...

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Ανταπάντηση Δημάρχου Κάσου στην επιστολή του κ. Γάκη

          Κάσος 11-6-2013
    Με ιδιαίτερη έκπληξη  διάβασα σήμερα τη συνέχεια -  «απάντηση»-  του κ. Γάκη στο  ατυχέστατο σήριαλ που ο ίδιος  προκάλεσε με την συμπεριφορά  του, την Παρασκευή 7 Ιουνίου στο νησί της Κάσου κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 189η επέτειο του Ολοκαυτώματος της Κάσου.
   Η σωρεία λαθών και ατυχών εκφράσεων που υπάρχουν σε κάθε φράση της επιστολής αποδεικνύουν σαφέστατα την αμηχανία που διακατέχουν τον γράφοντα, αλλά παράλληλα με υποχρεώνουν να απαντήσω στα αναγραφόμενα,  σχόλια του κ. Γάκη.
     Αρχίζοντας, διατυπώνω την απορία προς τον κ. Γάκη, εάν τον ενοχλεί ή τον παραξενεύει το γεγονός, ότι σε ένα Δημοκρατικά λειτουργούντα Δήμο, έχουν άποψη και ο Δήμαρχος και ο Αντιδήμαρχος.
Έχουν δικαίωμα λόγου και οι δεκατρείς δημοτικοί σύμβουλοι.
Για ένα να είστε σίγουρος ότι  οι απόψεις θα ήταν ταυτόσημες.
Απαγορεύεται κ. Γάκη, ή σας έχουν  μάθει, ότι στους «Δημοκρατικούς»  φορείς, μιλάει μόνο ΕΝΑΣ;;;
     Στη συνέχεια, ο κ.  Γάκης χρησιμοποιεί την βαρύγδουπη  έκφραση «γεωγραφικός ρατσισμός», όταν στην επιστολή μου αναφέρθηκε ότι ο κ. Γάκης δεν γνωρίζει καλά την ιστορία του νησιού και γι αυτό το λόγο, αμφισβήτησε  την πατροπαράδοτη φιλοξενία των Κασιωτών προς όλους χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Μάλιστα, στην απέλπιδα προσπάθεια του κ. Γάκη να αιτιολογήσει την συμπεριφορά του απέχοντας  επιδεικτικά από τη σύσκεψη στο Δημαρχείο και από το γεύμα που παρέθεσε η Δημοτική Αρχή, δηλώνει στερεότυπα ότι Η συμπαράστασή του και η διεκδίκηση για επίλυση των προβλημάτων της Κάσου δεν νομίζει ότι μπορεί να αμφισβητηθεί…
    Αναφερόμενος για μια ακόμη  φορά στο «διαφορετικό» στεφάνι  που κατέθεσε ο εκπρόσωπος  της Χρυσής Αυγής, ο κ. Γάκης  ας θυμηθεί, σε πόσες εκδηλώσεις  καταθέσεων στεφανιών, πολιτικοί  και άλλοι φορείς φέρνουν μόνοι τους το στεφάνι που θα καταθέσουν. Έχει παρατηρηθεί ποτέ το φαινόμενο, να απαγορευτεί η κατάθεση κάποιου στεφανιού, λόγω  «διαφορετικότητας» ;;  Ουδείς θεώρησε ότι το γεγονός ήταν άξιο έστω προσοχής, εκτός από τον κ. Γάκη, ο οποίος, με συστηματική εμμονή, συνεχίζει την απρόσμενη προβολή της Χρυσής Αυγής!
Εδώ κ. Βουλευτά είναι Κάσος και πάνω από κάθε κόμμα και παράταξη βάζουμε την  υποχρέωση που έχουμε, κάθε πράξη  και ενεργεία μας να υπηρετεί και  να έχει ως γνώμονα το καλό του νησιού μας και των δημοτών μας .
Κλείνοντας  όπως και σεις αναφέρετε και γνωρίζετε  τα προβλήματα που ταλανίζουν τον  Δήμο μας είναι πάμπολλα και σοβαρότερα από τα καταγγελλόμενα σας.
Για τον  λόγο αυτό δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται  να επανέλθουμε όσο και αν προκληθούμε.  
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΣΟΥ

  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕΜΜ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
Διαβάστε Περισσότερα...

Ο εορτασμός του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα (+video)


Η Ομοσπονδία Δωδεκανησιακών Σωματείων Αθηνών - Πειραιώς και ο Σύλλογος των εν Ελλάδι Κασίων διοργάνωσαν την Κυριακή 9 Ιουνίου, τις εκδηλώσεις για την 189η επέτειο του Ολοκαυτώματος της Κάσου. Το πρόγραμμα περιελάμβανε :
Όρθρος-Θεία Λειτουργία και Επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό του Αγίου
Νικολάου στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, Πειραιάς.
Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε ο συμπατριώτης μας κ. Γεώργιος Ρουκουνάκης.
Κατάθεση στεφάνων στον Τάφο του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.
Κέρασμα με Κασιώτικα παραδοσιακά γλυκά. Διαβάστε Περισσότερα...

Δήλωση παραίτησης Ηλία Γαλανάκη

          29/4/2013
Προς τον  Δήμαρχο, τον Πρόεδρο
και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου
Δήμου Κάσου
ΚΑΣΟΣ

Κύριε Δήμαρχε, Κύριε Πρόεδρε και μέλη Δημοτικού Συμβουλίου,

Με  την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και  στις δυο παρατάξεις που προσπάθησαν  και προσπαθούν να καλυτερεύσουν  τις συνθήκες επιβίωσης και ποιότητας  ζωής της Κάσου.


Από την άλλη θέλω να καταδικάσω τις  ενέργειες (ή και την απραξία) όσων λειτούργησαν με αντιδημοκρατικό και αντικανονικό τρόπο από όπου και εάν προέρχονταν εναντίον των συμφερόντων του Κασιώτικου λαού.

Το  Ελληνικό Κράτος γεμάτο από παραδείγματα ανευθυνότητας, λεηλασίας των χρημάτων  των πολιτών του και την  ανήθικη στάση των μεγάλων  ΜΜΕ έχει προδόσει την Κάσο και  τους πολίτες της. 

Η πλειοψηφία των πολιτικών της  Δωδεκανήσου επέδειξαν ασέβεια  προς τον Κασιώτικο λαό και  δεν εκπροσώπησαν τα προβλήματα του  ηρωικού αυτού νησιού όπως είχαν  υποχρέωση να κάνουν.

Δυστυχώς  δεν μου επετράπη από πρόσωπα  και συνθήκες να υπηρετήσω με επιτυχία την εντολή του Κασιώτικου λαού ως Αρχηγός της Αντιπολίτευσης. Ζητώ ταπεινά συγνώμη από τον λαό της Κάσου και πιστεύω ότι η ειλικρίνεια έχει την αξία της. Παραμένω ως Αρχηγός της παράταξης ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ αλλά παραιτούμαι από την θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο που αναλαμβάνει ο πρώτος επιλαχών από τις εκλογές, εφ όσον το δεχθεί.

Εύχομαι στο μέλλον οι πολίτες της Κάσου  να αναδείξουν τους πολίτες αυτούς που μπορούν ελεύθερα να φέρουν λύσεις στα προβλήματα  με σεβασμό προς τον κυρίαρχο Κασιώτικο λαό.

Παρακαλώ  δεχθείτε την παραίτησή μου και  σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για  το μέλλον.

Με  τιμή,
Ηλίας Γαλανάκης
Διαβάστε Περισσότερα...

Η αρχική δήλωση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ κ. Δημητρίου Γάκη και η απάντηση στις επιστολές Δημάρχου και Αντιδημάρχου


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κάσος, 07.06.13

Ο βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Γάκης,συμμετείχε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις επίσημες εκδηλώσεις για την 189η επέτειο του Ολοκαυτώματος της Κάσου, που πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή7 Ιουνίου στο νησί της Κάσου.
Μετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων στο Μνημείο Ηρώων του νησιού, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ,προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Σήμερα είναι ημέρα μνήμης και τιμής, αλλά και αναγνώρισης της προσφοράς των Κασιωτών και του ανυπολόγιστου τιμήματος που πλήρωσε η Κάσος στον κατά θάλασσα υπέρ της ανεξαρτησίας Αγώνα. Η καταστροφή του νησιού, αποτέλεσμα προδοτικής πράξης, για μια ακόμα φορά συγκλόνισε την Ελλάδα και ο απόηχος της θυσίας  των Κασιωτών μέσα από τη δημοτική μούσα και τις παραδόσεις του νησιού φτάνει μέχρι τις μέρες μας.  
Για όλους εμάς, η μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή του 1824 δεν είναι απλά, μια ιστορική μετάδοση της μνήμης που οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε, την ξεπερνά σε σημασία.  Το Ολοκαύτωμα της Κάσου, δεν είναι μόνο μια ιστορική αναφορά στα θύματα αυτής της ανείπωτης βαρβαρότητας, αλλά και κομμάτι της δικής μας κληρονομιάς. Όπως και κάθε άλλη καταστροφή που βίωσε η ελληνική γη. Διότι δυστυχώς, η χώρα ‘δονήθηκε σύγκορμη πέρα ως πέρα …’ αρκετές φορές στη σύγχρονη ιστορία της.
Η ‘φλόγα’ της Επαναστατημένης Κάσου δεν έσβησε. Παραμένει επίκαιρη και σήμερα. Εποχή έντονου προβληματισμού για το αύριο, εποχή μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. 
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία δεν έχουμε ανάγκη μόνον για εκδηλώσεις μνήμης. Η περίσταση, ενδείκνυται για ουσιαστικές πράξεις. Για δράσεις που να αντιμετωπίζουν τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων. Για έργα που να δίνουν προοπτική για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Κάσου, της Δωδεκανήσου, της Ελλάδας. Αυτό είναι το μήνυμα της θυσίας των Κασιωτών, σήμερα.

Η παρουσία εκπροσώπου της Χρύσης Αυγής, με ανάγκασε να μη συμμετάσχω στην σύσκεψη που οργάνωσε η δημοτική αρχή για την συζήτηση των προβλημάτων του νησιού. Εξ άλλου με την μέχρι τώρα στάση μας έχουμε αποδείξει ότι τα προβλήματα της Κάσου, δεν είναι για εμάς υπόθεση μιας σύσκεψης. Είναι υπόθεση καθημερινής  και αδιάκοπης δράσης. 
Τέλος, εκφράζω τη λύπη μου γιατί η δημοτική αρχή δεν φρόντισε να εξασφαλίσει την ισότιμη παρουσίαση των κομμάτων κατά την τελετή κατάθεσης των στεφανιών, αλλά μετις παραλήψεις της ευνόησε την παρουσία των χιτλερικών υπολειμμάτων. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας αρνήθηκα να παραβρεθώ στη δεξίωση που οργάνωσε μετά το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων.
-.- 

Απάντηση στις επιστολές Δημάρχου και αντιδημάρχου
Απαντώντας στην «παραφιλολογία» των ημερών σχετικά με τις δηλώσεις μου για τις επετειακές εκδηλώσεις στην Κάσο, θα ήθελα κατ’ αρχήν να δηλώσω, Με εκπλήσει η αντίδραση της δημοτικής αρχής της Κάσου αναφορικά με τη δήλωση μου μετά το πέρας των εκδηλώσεων για την 189η επέτειο του ολοκαυτώματος του Κασιακού λαού.
Είναι πρωτοφανές ο δήμαρχος, ο εκπρόσωπος του δήμου, να σπεύδει ασθμαίνοντας  δύο μέρες αργότερα απο την ανακοίνωση του αντιδημάρχου να παίρνει θέση για τα γεγονότα του γιορτασμού του ολοκαυτόματος!!! ΓΙΑΤΙ;;; Ποιός εκφράζει τελικά τον Δήμο της Κάσου; Ειναι ομως πολύ επικίνδυνη η διολίσθηση του κ. δημάρχου σε πεδία γεωγραφικού ρατσισμού!!!. Και δεν μας εχει συνηθίσει σε τέτοια ολισθήματα.
Κύριε δήμαρχε είναι μεγάλη τιμή για εμένα η επιλογή του Δωδεκανησιακού λαού να υπερασπιστώ τα συμφέροντά του, την αξιοπρέπεια του και τα δημοκρατικά του δικαιώματα απο το χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αυτή την ευθύνη είμαι αποφασισμένος, ανεξαρτήτως κόστους, να την υπερασπιστώ. Τουλάχιστον όσο και εσείς.
Η συμπαράσταση μου και η διεκδίκηση για επίλυση των προβλημάτων της Κάσου δεν νομίζω οτι μπορεί να αμφισβητηθεί. Η συμμετοχή μου στη σύσκεψη δεν είναι το μετράδι της ευθύνης μας και του ενδιαφέροντος μας.
Δεν μπορείτε ομως με τέτοιους τακτικισμούς να καλύψετε και τις ευθύνες σας και την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι μια και σκληρή.
Επιτρέψατε ναι ή όχι στο Ναζιστικό κόμμα να καταθέσει δικό του στεφάνι με το όνομα του κόμματος γραμμένο πάνω σε κορδέλες; Θα επιτρέπατε σε κάθε κόμμα την ίδια συμπεριφορά; Δεν νομίζετε οτι με την στάση σας οδηγείτε σε κομματικοποίηση των εορταστικών εκδηλώσεων; Δεν νιώθετε οτι η στάση σας υποτίμησε την παρουσία της κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων αλλά και του Κασιώτικου λαού που εσείς ο ίδιος εκπρωσωπήσατε;

Αναφερόμενος στην επιστολή - απάντηση του Αντιδημάρχου κ. Κουριεντάκη θέλω να του ζητήσω να ξαναδιαβάσει τη δήλωση μου και να απαντήσει σε ποιό σημείο δεν τιμώ  την θυσία των Κασιωτών ηρώων για υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας; Αντι να απαντήσει, σαν υπεύθυνος της διοργάνωσης, για την ουσία των γεγονότων και να καταθέσει την αλήθεια καταφεύγει σε ¨κατινισμούς¨ περί φράσεων μου ¨τι θέλω εγώ εδώ¨κτλ!!!. Οι Κασίωτες ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους.

Οσο αφορά το αντικουμουνιστικό παραλήρημα του Χιτλερόπαιδου εκπροσώπου του Ναζιστικού κόμματος, με ικανοποιεί ο κρύος ιδρώτας που το έλουσε απο την εικόνα και μόνο ενός γαρύφαλλου και απο την θύμηση του Νίκου Μπελογιάννη.

-.-


Διαβάστε Περισσότερα...