Φεύγω απο τον Πειραιά- Καίσαρας Κίκης (Video)

Διαβάστε Περισσότερα...

''Ο Ντρίσης'' (video)

Διαβάστε Περισσότερα...

Εορτασμός 63ης επτετείου Ενσωμάτωσης Δωδεκανήσου στην Αθήνα (φωτ.)

Την Κυριακή 13ης Μαρτίου, στις 11:30 το πρωί, τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Δοξολογία στον Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου Καρύτση Αθηνών, παρουσία Αρχών, εκπροσώπου της Κυβερνήσεως, της Αντιπολιτεύσεως, του Δήμου Αθηναίων, τοπικών Δωδεκανησιακών Συλλόγων και της νεολαίας μας με τοπικές ενδυμασίες και μεγάλου πλήθους συμπατριωτών μας. Το μήνυμα της επετείου μετέδωσε ο καθηγητής Παν/μίου Θεσσαλονίκης κ. Κουτσουράδης Αχιλλέας. Ακολούθησε η καθιερωμένη πορεία στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα υπό τους ήχους της μπάντας του Δήμου Αθηναίων και κατάθεση στεφάνων από τους εκπροσώπους της Κυβερνήσεως, της αντιπολιτεύσεως, τους βουλευτές, τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Δωδεκανησιακών Σωματείων Α. - Π. και λοιπούς εκπροσώπους. Στη συνέχεια το πλήθος κατευθύνθηκε στο ξενοδοχείο «Αμαλία», όπου η Ο. Δ. Σ. Α.-Π. παρέθεσε καφέ.


Μιχάλης Κ. Σκουλιός


Διαβάστε Περισσότερα...

Προκύρηξη πέντε θέσεων προσωπικού Δήμου Κάσου

Στην έγκριση πέντε θέσεων εποχικού προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου προχώρησε το ΑΣΕΠ για τον Δήμο Κάσου. Οι θέσεις αφορούν αποφοίτους Γυμνασίου και Λυκείου, οι οποίοι θα στελεχώσουν τις ακόλουθες ειδικότητες:


ΔΕ Ηλεκτρολόγου, μία θέση
ΔΕ Οδηγού Αυτοκινήτων, μία θέση
ΔΕ Υδραυλικού, μία θέση
ΥΕ Εργάτη Γενικών καθηκόντων, μία θέση και
ΥΕ Εργάτη καθαριότητας, μία θέση.
Πληροφορίες στο τηλέφωνο 22450 41277 .
Διαβάστε Περισσότερα...

Δωδεκανησιακές διάλεκτοι (Ρόδος, Κάρπαθος, Κάσος, Κως, Καστελλόριζο, Λέρος Πάτμος)

1. Ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία κατανομής των ιδιωμάτων
Δωδεκανησιακά ονομάζουμε τα ιδιώματα που μιλιούνται στη Ρόδο, το Καστελόριζο, την Κάρπαθο, την Κάσο, τη Χάλκη, την Τήλο, τη Νίσυρο, τη Σύμη, την Κάλυμνο, την Αστυπάλαια, την Κω και τη Λέρο.
Σύμφωνα με τον Κοντοσόπουλο (2000, 42), κάποιες γραπτές μαρτυρίες για τα ιδιώματα αυτά, και συγκεκριμένα για αυτό της Ρόδου, υπάρχουν σε λογοτεχνικά κείμενα (κυρίως ποιήματα), τα οποία γράφτηκαν κατά τον 14ο αιώνα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η διαλεκτική διαφοροποίηση σε αυτή την περιοχή της Ελλάδας έχει τις ρίζες της αρκετούς αιώνες πριν.
Ο Browning (1991, 171-172) παρατηρεί σχετικά ότι «[τ]α Δωδεκάνησα […] για πολύ καιρό ήταν ένα είδος ουδέτερης γης ανάμεσα στο Βυζάντιο και τους Άραβες, και πιθανόν τότε καθιερώθηκαν και τα κύρια χαρακτηριστικά των ιδιωμάτων τους».


2. Γλωσσική περιγραφή των ιδιωμάτων
Τα δωδεκανησιακά ιδιώματα, μολονότι εμφανίζουν ορισμένες κοινές τάσεις, χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλία και συχνά έντονη διαφοροποίηση από νησί σε νησί ή ακόμη και ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές του ίδιου νησιού (αυτό ισχύει περισσότερο για τα μεγαλύτερα από αυτά, δηλαδή τη Ρόδο, την Κω και την Κάρπαθο βλ. Κοντοσόπουλος 2000, 46).
Επίσης, τα ιδιώματα αυτά εμφανίζουν αξιοπρόσεχτες ομοιότητες με την κυπριακή και την κρητική διάλεκτο, καθώς και με άλλα ιδιώματα κοντινών νησιών, όπως είναι η Ικαρία, η Χίος, ορισμένες από τις Κυκλάδες (ιδίως η Αμοργός, η Δονούσα, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα και τα Κουφονήσια) και λιγότερο η Πάτμος (της οποίας το ιδίωμα μοιάζει περισσότερο με την κρητική διάλεκτο).
Οι ομοιότητες με τα γειτονικά ιδιώματα, καθώς και οι μεταξύ τους διαφοροποιήσεις έχουν ως αποτέλεσμα ο Trudgill (2003, 60), εξετάζοντας συνολικά τη διαλεκτική διαφοροποίηση της ελληνικής γλώσσας, να τα κατατάσσει σε δύο διαφορετικές ομάδες: στα νοτιοανατολικά, όπου εντάσσει τα ιδιώματα της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κω, της Κάσου, του Καστελόριζου, της Λέρου (μαζί με αυτό της Πάτμου και την κυπριακή διάλεκτο) και στα ανατολικά, όπου εντάσσει τα ιδιώματα της Σύμης, της Τήλου, της Νισύρου, της Καλύμνου, της Αστυπάλαιας (μαζί με αυτά της Ικαρίας, της Χίου και των κοντινών περιοχών της ασιατικής ενδοχώρας).
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά των δωδεκανησιακών ιδιωμάτων είναι τα ακόλουθα:
α. Φωνητική-Φωνολογία
* Σιγήση των [v], [γ] και [ð] μεταξύ φωνηέντων: πηγάδι [piáði], σίδερο [síero], πρόβατο [prόato].
* Στη θέση των συμπλεγμάτων [rθ], [rγ], [vγ] εμφανίζονται τα [rt], [rk], [vk] αντίστοιχα: ήρθα [írta], πύργος [pírkos], αβγά [avká].
* Διατηρείται το τελικό [n] και συχνά αφομοιώνεται προς το σύμφωνο που ακολουθεί: ξύλον [ksílon], χαρτίν [xartín], μιαν βολάν [miáv volán] ‘μια φορά’, τον λαό [tol laόn], ‘εφ φεύγω μπρι τηλ λαμπρή (Κάλυμνος). Αποτέλεσμα της αφομοίωσης είναι η παρουσία δευτερογενών διπλών συμφώνων.
* Τα διπλά σύμφωνα προφέρονται ως τέτοια και η προφορά αυτή ενίοτε επεκτείνεται και σε λέξεις στις οποίες δεν απαντούν διπλά. Άλλοτε τα άηχα διπλά σύμφωνα (κκ, ππ, ττ) προφέρονται ως [kx] [pf] [tθ], π.χ. λάκχος (λάκκος), πάπφου (πάππος).
* Σε ορισμένες περιοχές απαντά δασύς τσιτακισμός, δηλαδή το /k/ προφέρεται [t∫] πριν από [i] και [e]: και [t∫e].
* Το ημίφωνο ʝ τρέπεται σε [s] ή [∫] (παχύ σ) ύστερα από άηχο σύμφωνο και σε [ʒ] (παχύ ζ) ύστερα από ηχηρό, π.χ. πσ’άνω (πιάνω), σέρζ’α (χέρια).
β. Μορφολογία
* Απαντούν οι καταλήξεις -ουσι(ν) και -ασι(ν) στο γ΄ πληθυντικό πρόσωπο ενεστώτα και αορίστου αντίστοιχα: ράβγουσι, κλέψασι, πουλήσασι.
* Απαντούν οι ρηματικές καταλήξεις -εύκω και -εύγκω αντί για -εύω: δουλέβκω /δουλέβɟω (δουλεύω)
* Η συλλαβική αύξηση διατηρείται ακόμη και άτονη, ενώ συχνά απαντά συλλαβική αύξηση η- [i]: ήπηρα, ήκουσα, ηφέρνανε, ηποφασίσανε.
Τέλος, τα δωδεκανησιακά ιδιώματα ανήκουν, κατά τον Κοντοσόπουλο (2000, 44), στη ζώνη του είντα ‘τί’.
3. Σύγχρονη κοινωνιογλωσσική κατάσταση
Όπως επισημαίνει ο Κοντοσόπουλος (2000), τα δωδεκανησιακά ιδιώματα εμφανίζουν έντονη τάση υποχώρησης λόγω της επικράτησης της νεοελληνικής κοινής και της μετανάστευσης προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Αντίστοιχες παρατηρήσεις κάνει και η Ζαχαρίου-Μαμαλίγκα (1994, 94) ειδικά για το ιδίωμα της Σύμης, επισημαίνει δηλαδή ότι, μετά την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς (1945) και την ενσωμάτωσή τους στο ελληνικό κράτος (1948), η ευκολότερη επικοινωνία και οι εντονότερες επαφές με τις κεντρικές ελληνικές περιοχές συνεπάγονται την έντονη επίδραση της νεοελληνικής κοινής στην ομιλία των κατοίκων του νησιού αυτού.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ελληνικές διαλέκτους και ιδιώματα, απουσιάζουν οι σύγχρονες καταγραφές και αναλύσεις του δωδεκανησιακού λόγου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να μιλήσει με βεβαιότητα για την ύπαρξη ή όχι διαλεκτικών στοιχείων και ποιων. Οι επιμέρους μελέτες που έχουν γίνει αποτελούν ως επί το πλείστον συλλογές διαλεκτικού υλικού με στόχο τη «διάσωσή» του, έχουν γίνει με παλαιότερη μεθοδολογία (δηλαδή κυρίως μέσα από την καταγραφή της «ιδιαίτερης» προφοράς και του «αποκλίνοντος» λεξιλογίου) και αφορούν ορισμένα φαινόμενα ή ιδιώματα μεμονωμένα και όχι μια συνολική και συστηματική προσέγγιση των δωδεκανησιακών ιδιωμάτων (βλ. μεταξύ άλλων Χαραλαμπίδου 1972 Καρδιόλακα 1992 Βαγιάκος 1994 Ζαχαρίου-Μαμαλίγκα 1994 Henrich 1994 Κατσουλέας 1994 Παπαμανώλη 1994 Μηνάς 2004).
Βίλλυ Τσάκωνα
Βιβλιογραφία
1. ΒΑΓΙΑΚΟΣ, Δ. Β. 1994. Κοινά διαλεκτικά Δωδεκανήσου και Μάνης. Στο Νεοελληνική διαλεκτολογία. Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας (Ρόδος 26-30/3/1992), 1ος. τόμ., 43-63. Αθήνα.
2. BROWNING, R. 1991. Η μεσαιωνική και νέα ελληνική γλώσσα. 2η έκδ. συμπληρωμένη με την προσθήκη δύο άρθρων του συγγραφέα. Μτφρ. Μ. Ν. Κονομή. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαδήμα.
3. ΖΑΧΑΡΙΟΥ-ΜΑΜΑΛΙΓΚΑ, Ε. 1994. Η σημερινή κατάσταση του συμαϊκού ιδιώματος. Στο Νεοελληνική διαλεκτολογία. Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας (Ρόδος 26-30/3/1992), 1ος. τόμ., 94-115. Αθήνα.
4. HENRICH, G. S. 1994. Ροδίτικα φωνητικά φαινόμενα σε 3 ποιήματα του Μανόλη Λιμενίτη. Στο Νεοελληνική διαλεκτολογία. Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας (Ρόδος 26-30/3/1992), 1ος. τόμ., 131-141. Αθήνα.
5. ΚΑΡΔΙΟΛΑΚΑ, Β. 1992. Η δάσυνση των συμφώνων p-t-k στο ιδίωμα τα Καλύμνου σε σύγκριση με το αντίστοιχο φαινόμενο στα τσακώνικα. Στο Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα. Πρακτικά της 13ης ετήσιας συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 7-9 Μαΐου 1992, 163-177. Θεσσαλονίκη.
6. ΚΑΤΣΟΥΛΕΑΣ, Σ. Γ. 1994. Το τελικό ν και η δίπλωση των συμφώνων στο ιδίωμα του Καστελλορίζου. Στο Νεοελληνική διαλεκτολογία. Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας (Ρόδος 26-30/3/1992), 1ος. τόμ., 203-227. Αθήνα.
7. ΚΟΝΤΟΣΟΠΟΥΛΟΣ, Ν. Γ. 2000. Διάλεκτοι και ιδιώματα της νέας ελληνικής. 3η έκδ. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.
8. ΜΗΝΑΣ, Κ. 2004. Μελέτες νεοελληνικής διαλεκτολογίας. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός.
9. ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗ, Λ. 1994. Γλωσσοπλαστικές ευαισθησίες του Ροδίτικου λαού. Στο Νεοελληνική διαλεκτολογία. Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας (Ρόδος 26-30/3/1992), 1ος. τόμ., 371-434. Αθήνα.
10. TRUGILL, P. 2003. Modern Greek dialects. A preliminary classification. Journal of Greek Linguistics 4:45-64.
11. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ, Χ. Χ. 1972. Το τελικόν -ν εις το γλωσσικόν ιδίωμα της νήσου Σύμης. Τα Συμαϊκά, 1ος τόμ., 116-122.
www.greek-language.gr
http://www.24grammata.com/?p=10840 Διαβάστε Περισσότερα...

Πρόσκληση Εορτασμού Ενσωμάτωσης; Δωδεκανήσου στην Αθήνα

Διαβάστε Περισσότερα...

Κασιώτικο Καρναβάλι 2011(video)

Διαβάστε Περισσότερα...

Αφιερωμα στην 64η Επετειο της Ενσωματωσης της Δωδεκανησου

Τα Δωδεκάνησα ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης δέχθηκαν καταστρεπτικές επιδρομές από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς). Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους. Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.
 
ΙΤΑΛΟΙ
 
Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι προσπάθησαν να τα εξιταλίσουν. Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών (1943), κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας (Μάιος 1945), η Μεγάλη Βρετανία.
 
Η ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Ήταν η χρυσή ευκαιρία για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στο ελληνικό κράτος, την οποία η ελληνική διπλωματία δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί άφθονο ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των Γερμανών από τα Δωδεκάνησα. Το θέμα θα λυνόταν οριστικά από τη Διάσκεψη Ειρήνης των νικητριών δυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που θα συνερχόταν στο Παρίσι.
 
ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
Η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη διαμήνυσε ότι θα έθετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως εθνικές διεκδικήσεις την πρόσκτηση της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ σκόπευε να θέσει και το ζήτημα της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις τέσσερις αυτές εθνικές διεκδικήσεις, μόνο το θέμα των Δωδεκανήσων ευοδώθηκε, χωρίς δυσκολίες και περιπλοκές.ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή.
 
Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Όμως, σε μια απρόσμενη στροφή της πολιτικής της, η Σοβιετική Ένωση συγκατατέθηκε να αποδοθούν τα Δωδεκάνησα στη Ελλάδα, στη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών που προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Η δήλωση έγινε στις 27 Ιουνίου 1946 από τον Υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Σκριάμπιν, γνωστότερο ως Μολότωφ, με μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, προτού καν συνέλθει η Διάσκεψη Ειρήνης, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για την Ελλάδα.
 
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ
Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου. Η Διάσκεψη της Ειρήνης συνήλθε στο Παρίσι από τις 29 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου 1946, όπου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς και τα θέματα της Βορείου Ηπείρου και της διευθέτησης των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, χωρίς επιτυχία, αφού οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν τη σύμμαχό τους Σοβιετική Ένωση και τους δορυφόρους της Αλβανία και Βουλγαρία. Η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει το Καστελόριζο και τη Σύμη έπεσαν στο κενό.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη χώρα μας. Με επιμονή της σοβιετικής πλευράς, οριζόταν στο κείμενο ότι τα νησιά θα παρέμεναν αποστρατιωτικοποιημένα, πρόβλεψη που θα επικαλεστεί η Τουρκία κατά τρόπο καταχρηστικό μετά το 1974. Από την τουρκική ερμηνεία του κειμένου της ελληνοϊταλικής συνθήκης του 1947, σε συνδυασμό με τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932, θα προκύψει και το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών», που έθεσε η Άγκυρα μετά την Κρίση των Ιμίων το 1996.
 
Η ΤΕΛΕΤΗ
Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947
στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.




Διαβάστε Περισσότερα...

Κασιώτικο Καρναβάλι 2011

Διαβάστε Περισσότερα...

Επιτυχίες μαθητών της Κάσου σε σκακιστικούς αγώνες

Στο πλαίσιο του 23ου Πανελληνίου Σχολικού Πρωταθλήματος στο Ατομικό Σκάκι και του 9ου Πανελληνίου Σχολικού στο Ομαδικό, που διοργανώνει η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, o Σκακιστικός Όμιλος Ρόδου «ΙΠΠΟΤΗΣ» και τα εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», διοργάνωσαν στη Ρόδο, στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Σχολείου, το Σαββατοκύριακο 26 και 27 Φεβ 2010 τους 3ους Προκριματικούς Σχολικούς Αγώνες Ρόδου.
Δικαίωμα συμμετοχής για το Σχολικό Πρωτάθλημα και την προκριματική φάση στο σκάκι είχαν όλα τα παιδιά, ιδιωτικών ή δημοσίων Νηπιαγωγείων, Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων.
Γονείς και μικροί σκακιστές έδωσαν το «παρών», με κύριο χαρακτηριστικό τις αιτήσεις πραγματικά της τελευταίας στιγμής, που στάθηκαν η αιτία για καθυστέρηση της έναρξης των αγώνων κατά 40 λεπτά.
Έλαβαν μέρος 68 σκακιστές και σκακίστριες, από αρκετά σχολεία κυρίως της Ρόδου, ενώ δεν έλειψαν και οι συμμετοχές και από νησιά, όπως η Κάσος με τους 2 μαθητές της Β΄ Γυμνασίου , τον Ξυδιάρη Γιώργο και τον Περσελή Μανώλη. Το 1ο Γυμνάσιο Ρόδου (Καπνοβιομηχανία), το 12ο Δημοτικό σχολείο Ρόδου, το Ροδίων Παιδεία και το Κολλέγιο Ρόδου, έκλεψαν την παράσταση με τις πολυπληθέστερες συμμετοχές, ενώ η Καπνοβιομηχανία θα μας εκπροσωπήσει και στο 9ο Πανελλήνιο Σχολικό Ομαδικό.
Όλοι οι μικροί σκακιστές διαγωνίστηκαν ανά τάξη με «Ελβετικό» σύστημα ή σύστημα κυκλικών συναντήσεων, σε παρτίδες με χρόνο σκέψης για κάθε παίκτη 15 λεπτά και πρόσθετο χρόνο 10 δεύτερα για κάθε κίνηση.
Στις απονομές τίμησαν τους διοργανωτές με την παρουσία τους άνθρωποι που έχουν σταθεί και στέκονται δίπλα στο σκάκι, αλλά και οι πολιτικοί του τόπου με πρώτο τον βουλευτή μας κ. Γιώργο Κασσάρα , τον υπεύθυνο για θέματα πολιτισμού Αντιδήμαρχο Ρόδου κ. Σάββα Διακοσταματίου, και τον Ολυμπιονίκη εντεταλμένο σε θέματα αθλητισμού στον νέο Δήμο Ρόδου κ. Θανάση Μπαράκα.
Οι τελικές Βαθμολογίες ανά τάξη είναι:
Νηπιαγωγείο
1. Ρούσος Αντώνης ( Ακαδημία)
Α΄ Δημοτικού
1. Νάνεβ Νίκολας ( Αμαράντειος - 7ο Δημοτικό Ρόδου)
2. Ιγνατιάδου Παναγιώτα (Δημοτικό Δαματριάς) 1ο Κορίτσι
3. Χατζησταματίου εμμανουέλα (12 Δημοτικό Ρόδου)
Β΄ Δημοτικού
1. Ρούσος Σταμάτης (Ακαδημία)
2. Χαστάς Γαβριήλ (2ο Δημοτικό Ρόδου)
3. Μπουρίτης Γιάννης (Δημοτικό Κοσκινού)
Γ΄ Δημοτικού
1. Φτακλάκης Κων/νος Μιχαήλ (Αμαράντειος - 7ο Δημοτικό Ρόδου)
2. Παγώνης Δημήτρης ( 3ο Πειραματικό Ρόδου)
3. Βιτζιλαίου Φαίδρα (1ο Δημοτικό Ρόδου) - 1ο Κορίτσι
Δ΄ Δημοτικού
1. Χαρακίδης Στέφανος (Κολλέγιο Ρόδου)
2. Ζαχαριά Αικατερίνη (Αμαράντειος - 7ο Δημοτικό Ρόδου) - 1ο Κορίτσι
3. Πρωτογεράκης Εμμανουήλ (Ροδίων Παιδεία)
Ε΄ Δημοτικού
1. Φωτεινός Εμμανουήλ (11ο Δημοτικό Ρόδου)
2. Γκίζης Κών/νος (1ο Πειραματικό)
3. Αγγελόπουλος Ηλίας (12ο Δημοτικό)
ΣΤ΄ Δημοτικού
1. Αλεβίζος Θανάσης (Κολλέγιο Ρόδου)
2. Τουβράς Παναγιώτης (11ο Δημοτικό Σχολείο)
Α΄ Γυμνασίου
1. Κωσταρίδης Γιώργος (1ο Γυμνάσιο Ρόδου)
2. Τσίνας Κων/νος (Ροδίων Παιδεία)
3. Φαλτσέτας Μιχαήλ Χρήστος (Ροδίων Παιδεία)
Μιχαλοπούλου Ανδρονίκη (1ο Γυμνάσιο) - 1ο Κορίτσι
Β΄ Γυμνασίου
1. Θεουλάκης Έκτωρας (1ο Γυμνάσιο Ρόδου)
2. Θεουλάκης Σάββας (1ο Γυμνάσιο Ρόδου)
3. Βάτης Ραφαήλ (6ο Γυμνάσιο Ρόδου)
Γ΄ Γυμνασίου
1. Μεϊχανετζίδης Φιλήμων (Ροδίων Παιδεία)
2. Πέππας Βαγγέλης (Ροδίων Παιδεία)
3. Αρσαμίδης Γιώργος (1ο Γυμνάσιο Ρόδου)
Λύκειο
1. Πιλίπηβ Δημήτρης (1ο Λύκειο Ρόδου)
2. Περσελής Εμμανουήλ (Λύκειο Κάσου)
3. Ξυδιάρης Γιώργος (Λύκειο Κάσου) 

Πηγή: εφ. Η Δράσις  «δ» 01/03/2011 Διαβάστε Περισσότερα...