της Έλενας Μπούλια
Πώς είναι όταν είσαι ξαπλωμένος σε μία ερημική παραλία, ντάλα μεσημέρι, με τον ήλιο να σε βαράει από πάνω μέχρι κάτω, με τα μάτια κλειστά και με μοναδικούς ήχους τα τζιτζίκια και το αργόσυρτο κύμα; Πώς είναι όταν μετά την παραλία καταλήγεις σε ένα μικρό, οικογενειακό ταβερνάκι που μυρίζει τηγανιτά μπαρμπούνια, τα οποία είναι και το μόνο έδεσμα που έχεις να επιλέξεις, και ο ιδιοκτήτης σε υποδέχεται σα να είσαι παιδί του; Και το βράδυ, πώς είναι όταν κάθεσαι κατάχαμα σε μία προβλήτα στο μικρό λιμάνι, με τον ζεστό αέρα να σου χαλάει τα μαλλιά αλλά να μην σε νοιάζει γιατί είναι τόσο μα τόσο ωραία; Αυτή είναι η Κάσος.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρο το αφιέρωμα του ηλεκρονικού περιοδικού in2life
Πώς είναι όταν είσαι ξαπλωμένος σε μία ερημική παραλία, ντάλα μεσημέρι, με τον ήλιο να σε βαράει από πάνω μέχρι κάτω, με τα μάτια κλειστά και με μοναδικούς ήχους τα τζιτζίκια και το αργόσυρτο κύμα; Πώς είναι όταν μετά την παραλία καταλήγεις σε ένα μικρό, οικογενειακό ταβερνάκι που μυρίζει τηγανιτά μπαρμπούνια, τα οποία είναι και το μόνο έδεσμα που έχεις να επιλέξεις, και ο ιδιοκτήτης σε υποδέχεται σα να είσαι παιδί του; Και το βράδυ, πώς είναι όταν κάθεσαι κατάχαμα σε μία προβλήτα στο μικρό λιμάνι, με τον ζεστό αέρα να σου χαλάει τα μαλλιά αλλά να μην σε νοιάζει γιατί είναι τόσο μα τόσο ωραία; Αυτή είναι η Κάσος.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρο το αφιέρωμα του ηλεκρονικού περιοδικού in2life
