 |
| Ο Νικόλας Μαυρής κατά την άφιξή του στη Ρόδο, 1948. |
Ο Νικόλαος Μαυρής γεννήθηκε το 1899 στο Ζαγαζίκ της Αιγύπτου, όπου είχαν εγκατασταθεί οι γονείς του, ερχόμενοι από την Κάσο. Ο πατέρας του Γεώργιος Μαυρής, γιατρός στο επάγγελμα, υπήρξε
δραστήριο μέλος της ελληνικής κοινότητας του Ζαγαζίκ και έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διατήρηση των σχέσεων με την Ελλάδα και τη γενέτειρά του Κάσο. Ο Ν. Μαυρής ακολουθώντας το πρότυπο του πατέρα του, ήλθε στην Αθήνα το 1918, όπου σπούδασε έως το 1923 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιστρέφοντας στην Αίγυπτο εξάσκησε το επάγγελμα του παθολόγου για δύο χρόνια και το 1925 ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στην Οφθαλμολογία. Παράλληλα παρακολούθησε και μαθήματα Φιλολογίας και Νομικής στη Σορβόννη.
Οι σπουδές του Ν. Μαυρή στην Αθήνα τον έφεραν σε επαφή με Δωδεκανησιακούς κύκλους, γεγονός που τον ευαισθητοποίησε σχετικά με την ιταλική κατοχή των Δωδεκανήσων από το 1912 και το αίτημα της ενσωμάτωσής τους με την Ελλάδα. Με την επιστροφή του στην Αίγυπτο κινήθηκε δραστήρια προς την κατεύθυνση του συντονισμού των Δωδεκανησίων της Αιγύπτου, ως ένας από τους ιδρυτές της «Κεντρικής Επιτροπής Δωδεκανησίων Αιγύπτου». Δεν αρκέστηκε όμως μόνο στη συλλογική προσπάθεια. Παράλληλα ξεκίνησε τον προσωπικό του αγώνα για την επίλυση του Δωδεκανησιακού Ζητήματος, με τη δημοσίευση άρθρων, με επιστολές σε διπλωματικούς κύκλους, με τη συγκέντρωση υλικού (αρχειακού,βιλιογραφικού, λαογραφικού) για την τεκμηρίωση του αγώνα.
Το 1935 παντρεύτηκε την κόρη του Κάσιου εφοπλιστή Γ. Νικολάου, Ιουλία, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Το 1936 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως οφθαλμίατρος, ενώ ξεκίνησε τη συνεργασία του με τις Ελληνικές Εγκυκλοπαίδειες Ελευθερουδάκη και Δρανδάκη, για θέματα σχετικά με τα Δωδεκάνησα, τη Βιβλιογραφία, τον Πνευματισμό. Η επίλυση του Δωδεκανησιακού ζητήματος παρέμεινε και σε αυτή την περίοδο της ζωής του Ν. Μαυρή το βασικό του μέλημα. Υπήρξε πρόεδρος του «Κεντρικού Συλλόγου Δωδεκανησίων Αθηνών» ενώ η έρευνα σχετικά με την ιστορία των Δωδεκανήσων και ειδικά της Κάσου, τον οδήγησε το 1937 στο Παρίσι, όπου μελέτησε υλικό στα Εθνικά Αρχεία της Γαλλίας. Τα έτη 1937- 1938 εξέδωσε το τρίτομο έργο «Ιστορικόν Αρχείον Κάσου», το οποίο συνέβαλε σημαντικά στην έρευνα για την ιστορία της Κάσου.
Το 1940, με την εγκατάσταση του Ν. Μαυρή στη Νέα Υόρκη παρατηρείται μία εντυπωσιακή διεύρυνση σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων του. Οι επαφές του με Έλληνες της Αμερικής, όπως τον καρκινολόγο Γεώργιο Παπανικολάου, αλλά και φίλους της Ελλάδας από τον επιστημονικό, πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο φαίνεται να βοήθησαν πολύ το Ν. Μαυρή στην ανάληψη σημαντικών πρωτοβουλιών. Ανέλαβε σειρά διαλέξεων στο Hofstra College και στο Πανεπιστήμιο του Wyoming (1945) σχετικά με ζητήματα Διεθνούς Δικαίου, αναγορεύτηκε καθηγητής Νεοελληνικής Γλώσσας στο αμερικανικό τμήμα της Ecole Libre des Hautes Etudes (1945) και έκανε σειρά μαθημάτων Νεοελληνικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Columbia (1947). Με τη συνεργασία των ελληνιστών Henri Gregoire και
Ernest Honigmann ίδρυσε το περιοδικό Βυζαντινά- Μεταβυζαντινά, από το οποίο εκδόθηκαν δυστυχώς μόνο δύο τόμοι. Το 1940 συνεταιρίσθηκε με το Β. Βλαβιανό στην αγορά της εφημερίδας Εθνικός Κήρυξ της Αμερικής, με την οποία ήδη συνεργαζόταν από το 1936.
Η τύχη των Δωδεκανήσων υπήρξε η βασική ενασχόληση του Ν. Μαυρή και κατά τη διάρκεια της διαμονής του στην Αμερική. Ήδη από τη δεκαετία του 1930 είχε ιδρυθεί εκεί η Δωδεκανησιακή Νεολαία Αμερικής (Dodecanesian League of America) στην οποία εξελέγη πρόεδρος. Στο πρότυπο της ένωσης αυτής ο Ν. Μαυρής ίδρυσε το 1940 το Εθνικό Δωδεκανησιακό Συμβούλιο (National Dodecanesian Council), που σκοπό του είχε να ενώσει όλα τα σωματεία δωδεκανησίων της Αμερικής στον κοινό αγώνα για την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων από την ιταλική κατοχή. Από τους συντονιστές αυτού του αγώνα δόθηκε μεγάλη σημασία στην ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης με την έκδοση ενημερωτικών εντύπων και άρθρων, π.χ.“The Dodecanese Islands. Two articles by American Experts”και «Why not solve the Dodecanese Question now?”, συλλογικών δημοσιεύσεων και βιβλίων του Ν. Μαυρή, όπως τα“The Greek Dodecanese, A Symposium by Prominent Americans” και “Sforza vs. Sforza”. Μεγάλη βοήθεια στον αγώνα του Ε.Δ.Σ. προσέφερε και η προβολή του Δωδεκανησιακού ζητήματος από ραδιοφωνικές εκπομπές και τον αμερικανικό Τύπο, όπως και από την κινητοποίηση φίλων της Ελλάδας . Ο Ν. Μαυρής υπήρξε επίσης ο εμπνευστής της προσπάθειας να προβληθεί το αίτημα των Δωδεκανησίων στο αμερικανικό Υπουργείο των Εξωτερικών καθώς και σε πρεσβείες ευρωπαϊκών χωρών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί θετικό κλίμα που θα οδηγούσε το ζήτημα σε ευνοϊκή έκβαση μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1941 ιδρύεται η Εθνική Επιτροπή προς Αποκατάσταση του Ελληνικού Δικαίου (National Committee for the Restoration of Greece), στην οποία ο Ν. Μαυρής εργάζεται ως γραμματέας. Στην επιτροπή αυτή αναπτύσσεται παράλληλα με το Ε.Δ.Σ. δράση για όλα τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ελλάδα. Η έντονη αυτή κινητοποίηση σε όλα τα επίπεδα έφερε το Δωδεκανησιακό ζήτημα αλλά και την υπόθεση της Ελλάδας στη διεθνή τράπεζα των διαπραγματεύσεων. Η βρετανική και η αμερικανική Κυβέρνηση υποσχέθηκαν ότι η τύχη της Δωδεκανήσου θα κριθεί σύμφωνα με την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών. Ο ιταλός κόμης Sforza παραδέχθηκε δημόσια την ελληνικότητα των Δωδεκανήσων και στη Νέα Υόρκη συγκαλείται Πανδωδεκανησιακό Συνέδριο (1943), σε ψήφισμα του οποίου κηρύσσεται η Ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.
Μετά από την αποχώρηση των Ιταλών τα Δωδεκάνησα (1943) πέρασαν στη γερμανική κατοχή και το 1945 παραδόθηκαν προσωρινά σε βρετανική στρατιωτική κατοχή έως τις 31 Μαρτίου 1947, οπότε παραδόθηκαν στην ελληνική στρατιωτική διοίκηση. Τέλος στις αρχές του 1948, σύμφωνα με νόμο, τα Δωδεκάνησα αποτέλεσαν Γενική Διοίκηση με έδρα τη Ρόδο και πρώτο Γενικό Διοικητή το Ν. Μαυρή. Η θητεία του Ν. Μαυρή στη Γενική Διοίκηση χωρίζεται σε δύο περιόδους: 1948-1950 και 1953-1954 με μία διακοπή τριών χρόνων, κατά την οποία ο Ν. Μαυρής πολιτεύθηκε ως υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσων, θέση στην οποία εξελέγη το 1953. Μετά την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων τα προβλήματα του τόπου ήταν πολύ μεγάλα σε όλους τους τομείς (βιοτικό επίπεδο, διοίκηση, εκπαίδευση, γεωργία, δημόσια έργα). Ο Ν. Μαυρής έδειξε απεριόριστο ενδιαφέρον για την πρόοδο των νησιών και υπήρξε εντυπωσιακή η ικανότητά του να ασχολείται παράλληλα και με τα ατομικά προβλήματα των πολιτών. Επίσης ενδιαφερόταν για τα προβλήματα κάθε νησιού ξεχωριστά και σε μια προσπάθεια να ανταποκριθεί στις ανάγκες του κάθε τόπου αποτελεσματικότερα, περιόδευσε σε κάθε τμήμα του νησιωτικού συμπλέγματος.Το έργο του Ν. Μαυρή στη Γενική Διοίκηση υπήρξε πολύ σημαντικό για την πορεία των Δωδεκανήσων γιατί έθεσε τις βάσεις για την ανάκαμψη ενός τόπου που είχε υποστεί δραματικές επεμβάσεις στη ζωή του από την ιταλική κατοχή.
Το 1956 τα Δωδεκάνησα μετατράπηκαν από Γενική Διοίκηση σε Νομαρχία και ο Ν. Μαυρής εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου αφοσιώθηκε σε ενασχολήσεις πλησιέστερες στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα. Βέβαια το ενδιαφέρον του για τα Δωδεκάνησα και την ιδιαίτερη πατρίδα του Κάσο δεν σταμάτησε ποτέ. Ίδρυσε το «Σύλλογο Κασίων» και με δική του δαπάνη ανέγειρε Ιστορικό Αρχείο και Βιβλιοθήκη στην Κάσο. Υπήρξε πρόεδρος της «Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας» στη δημιουργία της οποίας είχε πάρει μέρος το 1936.
Η κύρια ενασχόληση του Ν. Μαυρή μετά την εγκατάστασή του στην Αθήνα, υπήρξε η Βιβλιογραφία. Εξέδωσε δύο από τους τρεις τόμους της «Δωδεκανησιακής Βιβλιογραφίας» και την «Ελληνική Βιβλιογραφία, 1864-1900», έργα για τα οποία τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών δύο φορές (1957 και 1969) και η συμβολή τους στον τομέα της βιβλιογραφίας παραμένει αξεπέραστη. Η αγάπη του Ν. Μαυρή για τη βιβλιογραφία φαίνεται και από την προσπάθειά του για την ίδρυση Βιβλιογραφικής Εταιρείας, η οποία θα αναλάμβανε τη διδασκαλία του μαθήματος της βιβλιογραφίας όχι μόνο σε ανώτερα ιδρύματα αλλά και στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου. Το 1967 με πρωτοβουλία του Ν. Μαυρή και του Γ. Κουρνούτου ιδρύθηκε η Βιβλιογραφική Εταιρεία της Ελλάδος στην οποία ανατέθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η σύνταξη και η έκδοση της εθνικής «Ελληνικής Βιβλιογραφίας».
Ο Ν. Μαυρής πέθανε στην Αθήνα το 1978.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ
Το Αρχείο Νικολάου Μαυρή δωρήθηκε στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη το 1987 από το γιό του Μιχαήλ Μαυρή. Η ταξινόμησή του, η οποία ξεκίνησε το 1997, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, εξαιτίας της μεγάλης έκτασης του αρχείου. Στον κατάλογο αυτόν εντάσσεται το μεγαλύτερο τμήμα της αλληλογραφίας του Ν. Μαυρή, προσωπικής και επαγγελματικής καθώς και ένα τμήμα της βιβλιογραφικής, ερευνητικής δουλειάς και των ενδιαφερόντων του. Το υλικό έχει χωρισθεί σε δεκατρείς (13) ενότητες, που διαιρούνται σε φακέλλους:
Ενότητα Ι: Εθνικό Δωδεκανησιακό Συμβούλιο (Dodecanesian National Council). Περιλαμβάνει αλληλογραφία, έντυπα, αποκόμματα εφημερίδων, τα οποία σχετίζονται με τις ποικίλες δραστηριότητες του Εθνικού Δωδεκανησιακού Συμβουλίου, από την περίοδο 1940- 1947. Στις προσπάθειες για την ενημέρωση της κοινής γνώμης περιέχονται δελτία Τύπου του Ε.Δ.Σ., αλληλογραφία με τον αμερικανικό Τύπο, συγκέντρωση ποικίλου υλικού σχετικά με τις εξελίξεις στο Δωδεκανησιακό ζήτημα και τη διεθνή πολιτική κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλληλογραφία με φιλοδωδεκανησίους περιλαμβάνει επιστολές αμερικανών ελληνιστών, όπως των George Chase, David Robinson και T. Leslie Shear, οι οποίοι συνέβαλλαν στον αγώνα του Συμβουλίου. Στην εσωτερική αλληλογραφία μεταξύ των μελών του Ε.Δ.Σ. περιλαμβάνονται πρόχειρα επιστολών του Ν. Μαυρή προς συνεργάτες του Μ. Αθανασιάδη, St. Chaconas, Ν. Εμπειρίκο, Γ. Παπανικολάου, Δ. Πολυχρονιάδη, σχετικά με την οργάνωση των πρωτοβουλιών τους. Στον φάκελλο που εντάσσονται τα διαβήματα και οι επαφές με επισήμους περιλαμβάνεται πλούσιο υλικό (αλληλογραφία, επίσημες αποφάσεις και ψηφίσματα) από το διάβημα των δωδεκανησίων του Tarpon Springs της Florida προς την αμερικανική Γερουσία, το φιλοδωδεκανησιακό διάβημα του αμερικανού βουλευτή Pepper, την απόφαση της επί των Εξωτερικών Επιτροπής της Γερουσίας σχετικά με την τύχη των Δωδεκανήσων και της Β. Ηπείρου. Στον φάκελλο αυτό αντί της Ενότητας ΙΙΙ εντάχθηκε και το υπόμνημα που κατέθεσε η Δωδεκανησιακή Νεολαία Αμερικής στο αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, για την άρση του όρου “εχθρός αλλοδαπός”, λόγω του ότι συνοδεύεται από αλληλογραφία του Ε.Δ.Σ. Οι αρχικοί φάκελλοι που περιελάμβαναν αποκλειστικά κείμενα σχετιζόμενα με τη δράση του Ε.Δ.Σ. εντάχθηκαν στην Ενότητα V: Κείμενα.
Ενότητα ΙΙ: Εθνική Επιτροπή Προς Αποκατάσταση του Ελληνικού Δικαίου (National Committee for the Restoration of Greece). Περιλαμβάνονται δελτία Τύπου, ενημερωτικές εκδόσεις και αποκόμματα εφημερίδων που εντάσσονται στην προσπάθεια ενημέρωσης της κοινής γνώμης σχετικά με τα δίκαια της Ελλάδας. Επίσης αλληλογραφία με εκπροσώπους του Τύπου, το αμερικανικό State Department, πρεσβείες, προξενεία, το Greek War Relief Association καθώς και υλικό από τη διοργάνωση συνεδρίων και άλλων εκδηλώσεων.
Ενότητα ΙΙΙ: Δωδεκανησιακή Νεολαία Αμερικής (Dodecanesian League of America). Οι ποικίλες δραστηριότητες της Δ.Ν.Α. καλύπτονται για το χρονικό διάστημα 1934- 1947, περιλαμβάνεται δηλαδή υλικό της περιόδου πριν από την άφιξη του Ν. Μαυρή στην Αμερική. Τεκμηριώνεται η προσπάθεια για την έκδοση πιστοποιητικών ελληνικής ιθαγένειας για όλους τους δωδεκανησίους της Αμερικής, έτσι ώστε να διαγραφούν από τις λίστες των “εχθρών αλλοδαπών”, όπως και οι πρώτες συντονισμένες προσπάθειες για τη δημοσιοποίηση του δωδεκανησιακού προβλήματος σε επισήμους και την κοινή γνώμη. Στα πλαίσια των προσπαθειών αυτών εντάσσεται και η αλληλογραφία για τη διάθεση βιβλίων όπως το “Η Δωδεκάνησός μας” του Γ. Φεσσόπουλου και το ‘Italy and the Unredeemed Isles of Greece” του Ι. Καζαβή. Περιέχονται ακόμα Βιβλία Ταμείου και Βιβλία Τήρησης Πρακτικών της Δ.Ν.Α.
Ενότητα ΙV: Γενική Διοίκηση Δωδεκανήσων
Υποενότητα IV.1: Α’ Περίοδος, 1948- 1950. Περιέχεται υλικό της περιόδου της Βρετανικής Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσων και της Ελληνικής Στρατιωτικής Αποστολής (1945- 1947) καθώς και της εκλογής του Ν. Μαυρή στο αξίωμα του πρώτου Γενικού Διοικητή Δωδεκανήσων (συγχαρητήρια τηλεγραφήματα, περιοδείες, λόγοι προς τιμήν του, προγραμματισμός ενεργειών). Τα υπηρεσιακά έγγραφα της περιόδου χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στο φάκελλο με τα έγγραφα ποικίλου περιεχομένου περιλαμβάνονται αιτήματα, υπομνήματα, εκθέσεις, προγραμματισμός, προσωπική αλληλογραφία του Γενικού Διοικητή με υπουργούς, βουλευτές και ξένους επισήμους, όπως επίσης δημοσιεύματα και προγράμματα εκδηλώσεων. Στον φάκελλο που εντάχθηκαν τα έγγραφα τα οποία αναφέρονται σε συγκεκριμένους τομείς διοίκησης, αντιπροσωπεύονται σχεδόν όλες οι πλευρές της ζωής των Δωδεκανήσων και έχουν οργανωθεί αλφαβητικά.
Υποενότητα IV.2: Β’ Περίοδος, 1950- 1952 και 1958. Παρότι για το διάστημα αυτό ο Ν. Μαυρής πολιτεύθηκε ως υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσων, τα σχετικά έγγραφα εντάχθηκαν στην Ενότητα της Γενικής Διοίκησης Δωδεκανήσων, λόγω του ότι αποτελούν συνέχεια της πολιτικής δράσης που ανέπτυξε στα Δωδεκάνησα. Περιλαμβάνονται αλληλογραφία με ψηφοφόρους, οργάνωση του προεκλογικού αγώνα, συγχαρητήρια αλληλογραφία για την εκλογή του Ν. Μαυρή ως βουλευτή Δωδεκανήσων (1951), αλληλογραφία από το πολιτικό του γραφείο και τις σχέσεις του με τα κόμματα του Ελληνικού Συναγερμού και της Ε.Ρ.Ε.
Υποενότητα IV.3: Γ’ Περίοδος, 1953- 1954. Η δεύτερη περίοδος της θητείας του Ν. Μαυρή στη Γενική Διοίκηση Δωδεκανήσων αντιπροσωπεύεται από υπηρεσιακά έγγραφα ποικίλου περιεχομένου παρόμοια με εκείνα της περιόδου 1948- 1950.
Ενότητα V: Κείμενα. Εδώ εντάχθηκαν οι αρχικοί φάκελλοι που περιείχαν μόνο κείμενα, σε αποσπασματική ή πλήρη μορφή. Στα κείμενα που σχετίζονται με τη δράση του Εθνικού Δωδεκανησιακού Συμβουλίου περιλαμβάνονται κείμενα που συνέλεξε ο Ν. Μαυρής για τις ανάγκες των δημοσιεύσεών του αλλά και τα κείμενα που ο ίδιος δημοσίευσε για το Δωδεκανησιακό ζήτημα. Στην ίδια ενότητα υπάρχουν ακόμη κείμενα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας στη Γενική Διοίκηση Δωδεκανήσων καθώς και διάφορα κείμενα σχετικά με την έρευνα και τα ενδιαφέροντα του Ν. Μαυρή.
Ενότητα VΙ: Σπουδές. Επιστημονικό, ερευνητικό, συγγραφικό έργο. Στην ενότητα αυτή έχει ενταχθεί όλο το υλικό που σχετίζεται με τα επιστημονικά ενδιαφέροντα, τις ερευνητικές προσπάθειες και το ακαδημαϊκό έργο του Ν. Μαυρή. Περιλαμβάνονται πρωτόλεια έργα, εκτεταμμένα χειρόγραφα- αντιγραφές από αρχειακό υλικό που χρησιμοποίησε ο Ν. Μαυρής στην έρευνά του για τα Δωδεκάνησα και για τη συγγραφή του “Αρχείου Κάσου”, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, αποσπάσματα βιβλίων, συλλογή ποικίλου υλικού για λαογραφικά θέματα, ύλη μαθημάτων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Ν. Μαυρή στο Πανεπιστήμιο Columbia. Στο σχετικό με τη βιβλιογραφία και τις βιβλιοθήκες φάκελλο εντάχθηκε το υλικό που αφορά την οργάνωση και λειτουργία βιβλιοθηκών σε Ελλάδα και Αμερική αλλά και βιβλιογραφικά θέματα (Δωδεκανησιακή Βιβλιογραφία, Ελληνική Βιβλιογραφία, Βιβλιογραφία Μ. Μαλακάση, Βιβλιογραφία Γ. Φουσάρα). Στα πλαίσια του επιστημονικού έργου του Ν. Μαυρή περιλαμβάνεται και η αλληλογραφία του με ανθρώπους των γραμμάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με τους οποίους διατηρούσε μακροχρόνιες σχέσεις στο επίπεδο της ανταλλαγής απόψεων για ζητήματα ιατρικά, βιβλιογραφικά, λογοτεχνικά.
Ενότητα VII: Σχέσεις με τα Δωδεκάνησα. Οι δραστηριότητες του Ν. Μαυρή, ανεξάρτητα από τα διάφορα στάδια της ζωής του, σχετίζονταν σχεδόν πάντοτε με τα Δωδεκάνησα και ιδιαίτερα τη γενέτειρά του Κάσο. Η συλλογή υλικού που αναφέρεται στην Κάσο περιλαμβάνει αλληλογραφία της οικογένειας Μαυρή της περιόδου 1851- 1897, αλληλογραφία με τοπικούς παράγοντες και ιδιώτες, υπόμνημα των κατοίκων του νησιού προς τη Βουλή των Ελλήνων, με θέμα την βουλευτική τους αντιπροσώπευση, βιβλιογραφία, δημοσιεύματα, λαογραφικά θέματα. Ο φάκελλος που σχετίζεται με τη Ρόδο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα περιλαμβάνει αλληλογραφία με δημάρχους και τοπικούς φορείς, γνωστούς και φίλους, υλικό από επετείους εορτασμού της Απελευθέρωσης Δωδεκανήσων και άλλες εκδηλώσεις.
Ενότητα VIII: Δραστηριότητες, ενδιαφέροντα. Στον κύκλο των γενικώτερων ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων του Ν. Μαυρή εντάσσονται οι ενέργειές του για το Δωδεκανησιακό ζήτημα σε Αίγυπτο (Κεντρικός Σύλλογος Δωδεκανησίων) και Αθήνα (Σύλλογος των εν Αθήναις Δωδεκανησίων), κατά την περίοδο 1918- 1935, η αγορά της εφημερίδας Εθνικός Κήρυξ σε συνεργασία με το Β. Βλαβιανό (1940- 1941) και η συστηματική αλληλογραφία του με αμερικανούς, στενούς του συνεργάτες (Κ. Αγαπητίδης, Γ. Παρασκευάς, Δ. Πολυχρονιάδης), εκκλησιαστικούς πατέρες και προσωπικότητες όπως ο Μ. Καλομοίρης, Γ.Κουρνούτος, Μ. Πολίτης. Εδώ εντάχθηκε επίσης και η ποικίλη επαγγελματική αλληλογραφία του Ν. Μαυρή.
Ενότητα IX: Συλλογές πρωτότυπου υλικού. Συλλογή επτανησιακών μονοφύλλων της περιόδου 1863- 1880, που περιλαμβάνει βασιλικά διατάγματα, ψηφίσματα, επικηδείους, υλικό από εκλογές, κοινωνικές εκδηλώσεις, παραστάσεις θεάτρου και όπερας. Επίσης συλλογή προκηρύξεων από την περίοδο της γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου. Ο φάκελλος του Αρχείου Κάσου περιλαμβάνει ανέκδοτα έγγραφα από την Κάσο, τα οποία δεν έχουν συμπεριληφθεί στην έκδοση του Ν. Μαυρή Αρχείον Κάσου.
Ενότητα X: Προσωπική αλληλογραφία. Η ενότητα έχει ταξινομηθεί θεματικά και αλφαβητικά. Πολλοί από τους επιστολογράφους διατηρούν συγχρόνως και επαγγελματική αλληλογραφία με το Ν. Μαυρή (βλ.σχετική σημείωση).
Ενότητα XI: Οικονομικά/ Νομικές υποθέσεις. Περιέχονται αλληλογραφία και άλλα έγγραφα που αφορούν κληρονομικά, οικονομικά ζητήματα του Ν. Μαυρή από την Αίγυπτο και τις οικονομικές δραστηριότητές του σε Αμερική και Ελλάδα: επενδύσεις, μετοχές, αγορά πλοίων, ακίνητη περιουσία, συμμετοχή στη διαμόρφωση του λιμανιού της Κάσου. Περιλαμβάνεται επίσης ποικίλη οικονομική αληλογραφία.
Ενότητα XII: Φωτογραφίες. Περιλαμβάνονται φωτογραφίες οικογενειακές, από τη διαμονή στο Ζαγαζίκ της Αιγύπτου, από τις σπουδές του Ν. Μαυρή στη Γαλλία, από εκδηλώσεις των ελληνικών σωματείων της Αμερικής και από τη θητεία του Ν. Μαυρή ως Γενικού Διοικητή Δωδεκανήσων.
Ενότητα XIII: Διάφορα. Εδώ εντάχθηκαν τα εννέα (9) διπλώματα του Ν. Μαυρή και το ετερόκλητο υλικό που εντοπίσθηκε ανένταχτο στο Αρχείο Μαυρή.
Ενότητα ΧΙV: Ποικίλα.
Σημείωση: Στις ενότητες όπου υπάρχει αλληλογραφία ταξινομημένη και θεματικά και αλφαβητικά, ο ερευνητής θα πρέπει να ελέγχει και τους θεματικά ταξινομημένους φακέλλους αλλά και εκείνους που περιέχουν αλληλογραφία με αλφαβητική ταξινόμηση για τον εντοπισμό συγκεκριμένου επιστολογράφου.
Πηγή: THE AMERICAN SCHOOL OF CLASSICAL STUDIES AT ATHENS
