Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τα προβλήματα περιμένουν λύσεις...

 Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης -Πρόεδρος Συλλόγου Κασιωτών Ρόδου ''Ο ΧΑΔΙΩΤΗΣ''
Οικονομολόγος, Κοινωνιολόγος, Συγγραφέας

Η 7η και 14η του Νοέμβρη είναι παρελθόν. Οι αυτό-διοικητικές εκλογές ανέδειξαν τους νέους δημάρχους και τους αιρετούς συμβούλους των ενοποιημένων Δήμων, καθώς και τον περιφερειάρχη με τους νομαρχιακούς συμβούλους του.

Όπως γίνεται αντιληπτό, όλοι έχουν αυξημένα και ευρύτερα καθήκοντα, αφού οι αρμοδιότητές τους ξεπερνούν αυτές που είχαμε «κατά νου» πριν την εφαρμογή του νέου συστήματος αυτοδιοίκησης «Καλλικράτης».

Η Ομοσπονδία Παροικιακών Σωματείων Δωδεκανήσου και όλοι οι σύλλογοι των παροικιών, που εδράζονται στη Ρόδο, «ευθύς εξ’ αρχής» ξεκαθαρίζουμε

, ότι θα σταθούμε αρωγοί στο δύσκολο έργο των νέων δημάρχων και του περιφερειάρχη μας. Η θέση της Ομοσπονδίας είναι πάγια. Δεν έχει πολιτική και κομματική ταυτότητα.

Η συμμετοχή της σε θέματα Πολιτισμού και λοιπών αποφάσεων, με απόλυτη διάθεση για συνεργασία και προσφορά, είναι αυτονόητη. Είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με τους Δήμους και την Περιφέρεια, όλοι μας, θα συμμετάσχουμε σε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Πέραν όμως αυτών, η Ομοσπονδία έχει δυναμική φωνή και άποψη για πολλά θέματα που αφορούν την ζωή των κατοίκων των παροικιών της Ρόδου, αλλά και των συμπατριωτών μας που βιώνουν μια διαφορετική καθημερινότητα, στους τόπους καταγωγής τους , στα νησιά μας.

Έτσι με όποιο τρόπο μπορεί, θα ορθώνει παράστημα η Ομοσπονδία και θα έχει άποψη για πολλά θέματα που έχουν επίκεντρο τη ζωή και τον άνθρωπο. Ο σύγχρονος Δωδεκανήσιος, δεν είναι μόνο αυτός που μένει στη Ρόδο. Ούτε είναι μόνο αυτός που ζει στην Κω, την Κάρπαθο, την Κάλυμνο, τη Τήλο, τη Νίσυρο, τη Σύμη και τη Χάλκη. Είναι και αυτός που μένει στην Κάσο, στους Λειψούς, στην Αστυπάλαια, στο Καστελλόριζο.

Οι συνθήκες ζωής, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο, δεν είναι ίδιες με αυτές που βιώνουμε όλοι στα μεγαλύτερα και πολυπληθέστερα νησιά. Άλλωστε οι αντίξοες συνθήκες, είναι αυτές που ανάγκασαν όλους εμάς να εγκαταλείψουμε τους τόπους καταγωγής μας και να συγκεντρωθούμε στα μεγαλύτερα νησιά, την πρωτεύουσα και πολλές χώρες του εξωτερικού.

Η μοίρα των Δωδεκανησίων, ιδιαίτερα των νέων, εδώ και πολλές δεκαετίες είναι σχεδόν μονόδρομος. Οι περισσότεροι με μια βαλίτσα στο χέρι, την ελπίδα στη σκέψη και μια πέτρα στο στήθος, ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους για αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής.

Οι περισσότεροι από εμάς ανήκουμε σε αυτούς και αγωνιζόμαστε για τους ίδιους και συνάμα για τους εαυτούς μας. Γι αυτό λοιπόν, κάθε φορά που θα μας δίδετε η ευκαιρία, θα εκφράζουμε τις απόψεις και τα αιτήματα, πρωτίστως των μόνιμων κατοίκων των νησιών, και δευτερευόντως των παροικιών της Ομοσπονδίας.

Κύριε Περιφερειάρχη και Κύριοι Δήμαρχοι: Έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητες σας, τις θετικές προθέσεις σας και στον υποσχόμενο δυναμισμό, για την επίλυση πολλών προβλημάτων που αφορούν το Νομό μας, ο οποίος ομολογουμένως χαρακτηρίζεται από πολλές αντιξοότητες και ιδιομορφίες, που δυσκολεύουν το έργο σας. Όμως γι αυτό εκλεχθήκατε, για να δώσετε λύσεις και να πάρετε αποφάσεις, που θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των κατοίκων και να ολοκληρώσετε τις αναγκαίες υποδομές των νησιών.

Επισημαίνουμε ορισμένα αιτήματα και προτάσεις της Ομοσπονδίας:
Συγκοινωνιακό: Θεωρούμε απαράδεκτο ακόμα και σήμερα ορισμένα νησιά μας, να είναι για πολλές μέρες, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο αποκλεισμένα. Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουν την αγανάκτηση κυρίως των μόνιμων κατοίκων οι οποίοι είναι αποκλεισμένοι από πρακτικά θέματα που άλλοι κάτοικοι της επικράτειας έχουν αυτονόητη πρόσβαση. Σύστημα Υγείας, προμήθειες αγαθών, μετακίνηση πολιτών, πολιτισμός, ανάπτυξη κ.α.

Για παράδειγμα δεν νοείται ζωή στην Κάσο, το Καστελλόριζο, τους Λειψούς, χωρίς τακτική ακτοπλοϊκή συγκοινωνία. Οι κάτοικοι είναι καταδικασμένοι. Η μόνη τους σωτηρία είναι να αποδράσουν από τους τόπους καταγωγής, από τα «νησιά – Φυλακές». Ορισμένοι δήμαρχοι δεν πρόλαβαν να εκλεγούν και άρχισαν να διαμαρτύρονται στο Υπουργείο και τους Φορείς.

Καλείστε να παρέμβετε δυναμικά και συντονισμένα, για να κατανοήσει το αρμόδιο Υπουργείο, ότι Έλληνες δεν είναι μόνο οι κάτοικοι του Κέντρου και ότι στα σύνορα της πατρίδας μας και ολόκληρης της Ευρώπης, ζουν άνθρωποι με υπερηφάνεια και γενναιότητα, που δίνουν την καθημερινή μάχη της επιβίωσης, ως απλοί ακρίτες. Αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν καλύτερης αντιμετώπισης.

Υγεία: Σχεδόν όλα τα μικρά νησιά δεν έχουν Νοσοκομεία και η πρωτοβάθμια περίθαλψη, που παρέχεται από τα αγροτικά ιατρεία, δεν είναι δυνατό να καλύψει τις σύγχρονες υγειονομικές ανάγκες των κατοίκων, ούτε καν στο διαγνωστικό πρώτο στάδιο.

Πολλοί κάτοικοι είναι συνειδητοποιημένοι, ότι αυτή είναι η μοίρα και η καταδίκη τους. Δηλαδή να ζήσουν τόσο, όσο κρατήσει το «λάδι στο καντήλι τους»! Είναι ανεπίτρεπτο και απάνθρωπο στον αιώνα μας, να αργοπεθαίνουν οι μεγαλύτεροι και να φεύγουν «μια κι έξω» οι νεότεροι, όταν τους συμβεί ένα απρόοπτο.

Πολιτισμός: Στα μικρά νησιά τα καλοκαίρια γίνονται αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνήθως όλες μαζί μέσα σε δεκαπέντε ημέρες τον Αύγουστο, τότε που είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι κάτοικοι, που έρχονται για διακοπές από τα άλλα κοσμικά μέρη, όπου διαμένουν.

Αυτές οι εκδηλώσεις, έχουν κοινό, κυρίως τους ιδίους, αφού οι περισσότεροι μόνιμοι κάτοικοι το μήνα Αύγουστο, έχουν την ευκαιρία εποχιακής απασχόλησης, σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τον εσωτερικό τουρισμό. Οι τοπικοί πολιτιστικοί σύλλογοι των νησιών πρέπει να ενισχυθούν και να στηριχθεί το έργο τους.

Αυτοί είναι τα κύτταρα του πολιτισμού και της τοπικής παράδοσης, «χειμώνα – καλοκαίρι». Ιδιαίτερα αυτοί που έχουν στους κόλπους τους νέα παιδιά με δυναμισμό και όνειρα, πρέπει να στηριχθούν. Ορισμένοι αναζητούν στέγη, εξοπλισμό, στοιχειώδεις συνθήκες δράσης.

Απασχόληση: Οι κάτοικοι των μικρών νησιών είναι απλοί και μετρημένοι. Τους αρκούν λίγα και έχουν διάθεση να δώσουν πολλά. Προβείτε σε εκείνες τις ενέργειες που θα τονώσουν την τοπική οικονομία. Έργο της Αυτοδιοίκησης δεν είναι μόνο να ενταχθεί ένα Δημόσιο έργο, το οποίο θα αναλάβει ένας ξένος εργολάβος, ο οποίος θα εγκαταστήσει το εξειδικευμένο συνεργείο του, (συνήθως απαρτιζόμενο περισσότερο από αλλοδαπούς) και θα απασχολήσει και δυο τρεις ντόπιους για τις εργαταξιακές αγγαρείες.

Ο μέγιστος σκοπός, είναι να εφαρμόσετε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα ανάπτυξης, με το οποίο να αφυπνίσετε τους κατοίκους για επιδοτούμενα προγράμματα που «τρέχουν» και απευθύνονται σε επαγγελματίες, αγρότες, αλιείς, εμπόρους.

Οι περισσότεροι κάτοικοι χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις, δεν γνωρίζουν πού να απευθυνθούν, ή χειρότερα δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν επιδοτούμενα αναπτυξιακά προγράμματα, για να αδράξουν την ευκαιρία. Όταν εκ των υστέρων το μαθαίνουν ή πληροφορούνται, ότι κάποιος άλλος το έπραξε σε άλλο μέρος, τα βάζουν με τη τύχη τους…

Οι Δήμοι των μικρών νησιών, θα έπρεπε με εξειδικευμένους υπαλλήλους και ανάλογες παράλληλες αρμοδιότητες, να βγάζουν ανακοινώσεις, στον τοπικό τύπο, τα τοπικά ΜΜΕ, ακόμα και με προσωπικές επαφές, να αφυπνίζουν και να ενθαρρύνουν τους μόνιμους κατοίκους. Αυτή η σχεδόν ανέξοδη υπηρεσία, πιστέψτε είναι πολυτιμότερη από μια δαπανηρή Δημόσια κτιριακή επένδυση, ή μια προεκλογική ασφαλτόστρωση.

Γεωργία-Κτηνοτροφία-Αλιεία: Τα περισσότερα νησιά μας δεν έχουν πλούσια εδάφη, για την καλλιέργεια άγνωστων ποικιλιών από αυτές που παραδοσιακά εφαρμόζονται κατά τόπους. Οι περισσότεροι θεωρούν, ότι αφού ένα γεωργικό προϊόν δεν ευδοκιμεί στο πετρώδες έδαφος, αποκλείεται από την προοπτική της καλλιέργειας.


Πηγή : Ροδιακή