Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Πικρό το μεροκάματο των ψαράδων «Δεν πιάνουμε, λένε, ούτε λέπι»!!


ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΙΧΘΥΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

Του Τέρη Χατζηϊωάννου στη «Δράση»

 «Δεν πιάνουμε ούτε λέπι» αναφέρει με παράπονο ο ψαράς Μιχάλης Λυμπέρης που βλέπει τα δίχτυα του άδεια και χαμένους τους κόπους του. «Αναγκάστηκα να φύγω από τη Ρόδο, αναζητώντας σε Κάσο – Κάρπαθο ιχθυότοπους, καθώς η υπεραλίευση έχει κυριολεκτικά εξαφανίσει τα ψάρια από τις θάλασσες μας. Εδώ και 3 μήνες προσπαθώ να τα φέρω βόλτα, ψαρεύοντας μεταξύ Καρπάθου- Κάσου, εκεί που υπάρχει ελπίδα να «καλάρω» μια καλή ψάρια, να βγάλω ένα μεροκάματο.

 Δυστυχώς δεν πάρθηκαν μέτρα και οι θάλασσες μας έγιναν βορά στα διάφορα εργαλεία (γρι-γρι, τράτες, βιντζότρατες κ.λ.π.) που προκάλεσαν τεράστια ζημιά. Δεν θα ήταν καθόλου κακό, το κλείσιμο περιοχών για μερικά χρόνια εκ περιτροπής, έτσι ώστε οι πληθυσμοί των ψαριών να μεγαλώνουν.

Έχουν χαθεί τα μαγιάτικα από τις θάλασσες μας και η βιοποικιλότητα που εξασφαλίζει την ισορροπία στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Το θέμα θα λυθεί μόνο γεωγραφικά, δηλαδή από δω μέχρι εκεί, όχι απλά δεν ψαρεύει κανένας, αλλά δεν κυκλοφορεί καν» λέει ο κ. Λυμπέρης, υποστηρίζοντας ότι και οι ίδιοι έχουν μερίδιο ευθύνης στην μείωση των ιχθυοαλιευμάτων.

Επίσης περιγράφει και την αγωνία των ψαράδων στην επιστροφή των πετρελαίων, καθώς η καθυστέρηση στην καταβολή εκ μέρους της πολιτείας, κρατά δεμένους στα λιμάνια εκατοντάδες αλιείς.

ΑΔΕΙΑ ΤΑ ΔΊΧΤΥΑ

 «Παλιά δεν προλάβαινα να ρίξω τα δίχτυα, γέμιζαν ψάρια πριν καν πέσουν στο νερό, τώρα τα ρίχνω και δεν βγάζω παρά μόνο άχρηστα σφουγγάρια» δηλώνει και ο αλιέας Θανάσης Καμπόσος από τους Αρκιούς.

«Δεν χρειάζεται να είναι ολόκληρα νησιά, αν το 10-20% της ακτογραμμής κάθε νησιού προστατευτεί, πιστεύω θα έχει τεράστιο αποτέλεσμα» αναφέρει ο Αρκιώτης ψαράς, περιγράφοντας με παράλληλα χρώματα την έλλειψη ιχθυοαποθεμάτων και στο βόρειο συγκρότημα της Δωδεκανήσου, άλλοτε παραδοσιακού ψαρότοπου.
«Τα συρόμενα εργαλεία έκαναν και εδώ τη ζημιά» αναφέρει ο κ. Καμπόσος που υπενθυμίζει ότι την άμεση απαγόρευση της αλιείας με βιντζότρατα, ζητούσαν και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις (Greenpeace και WWF Ελλάς, κ.α.).

Η βιντζότρατα είναι ένα αλιευτικό εργαλείο με τη μορφή σάκου τράτας, το οποίο σύρεται με βίντσι επάνω στα προστατευόμενα λιβάδια της Ποσειδωνίας, προκαλώντας την ολική καταστροφή τους και θέτοντας σε κίνδυνο τα ιχθυοαποθέματα και τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Κατά τους θερινούς μήνες οι επαγγελματίες αλιείς της περιοχής μας (περίπου 150 εκτιμάται ότι ασχολούνται αποκλειστικά με την αλιεία στη Ρόδο), έρχονται αντιμέτωποι και με τον αθέμιτο ανταγωνισμό από την παράνομη αλιευτική δραστηριότητα.

«Έχουν γίνει επανειλημμένα έλεγχοι, έχουν εντοπιστεί οι παραβάτες - και μετά από καταγγελία του Συλλόγου Παράκτιων Αλιέων - αναφέρει ο κ. Μιχάλης Λυμπέρης.

ΟΙ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΑΔΕΣ

 «Εμείς δε λέμε να μην πάει ο ψαροντουφεκάς να πιάσει ένα ψάρι να το πάει στο σπίτι του, να το φάει, αλλά το πρόβλημα είναι η πώληση αυτών των ψαριών, η οποία πρέπει να σταματήσει.

Εμείς περιμένουμε το καλοκαίρι για να δουλέψουμε και τότε παρατηρείται τα εστιατόρια να είναι γεμάτα με ψάρια από ψαροντούφεκο! Από το λιμεναρχείο γίνεται κάποιος έλεγχος, αλλά αυτά τα ψάρια ξεφεύγουν. Υπάρχουν και φουσκωτά σκάφη που φεύγουν από τη Ρόδο και πηγαίνουν Κάσο, Κάρπαθο που έρχονται με 200 και 300 κιλά ψάρια, τα οποία διοχετεύονται στην αγορά της Ρόδου.

 Οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορεί και πρέπει να κάνουν ελέγχους» καταλήγει ο κ. Λυμπέρης.