Η δημοσιογράφος Ευτυχία Πενταράκη, εργάστηκε στο Star ως παρουσιάστρια ειδήσεων αλλά και ως πολεμική ανταποκρίτρια στην κόλαση του Ιράκ. Μετά από αυτή την εμπειρία αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τη ζωή της και σήμερα εργάζεται σε τοπικό κανάλι της Κρήτης και ασχολείται με το υποβρύχιο ψάρεμα.
Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, η Ευτυχία Πενταράκη απολαμβάνει της ομορφιές των ελληνικών θαλασσών ενώ πρόσφατα εξερεύνησε και τον βυθό της Κάσου. Η δημοσιογράφος λατρεύει το ψάρεμα με ψαροντούφεκο και δεν παραλείπει να ανεβάζει σχετικές φωτογραφίες στο Facebook.
Η δημοσιογράφος του Star, Ευτυχία Πενταράκη, που πέρασε τρεις ολόκληρους μήνες στην κόλαση της εμπόλεμης ζώνης του Ιράκ, μετά από την εμπειρία αυτή αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή της. Σήμερα εργάζεται σε τοπικό κανάλι της Κρήτης και ασχολείται με το υποβρύχιο ψάρεμα.
Η οριακή κατάσταση την οποία βίωσε στο Ιράκ το 2003, δεν μπορούσε παρά να σημαδέψει βαθιά την Ευτυχία Πενταράκη."Άνετα θα μπορούσα να γράψω βιβλίο γι' αυτά που βίωσα εκεί" λέει σήμερα η Ευτυχία, τονίζοντας: "Παρόλο που το μικρόβιο του ρεπόρτερ βρίσκεται στο αίμα μου, υπάρχουν βιώματα και καταστάσεις που σε αναγκάζουν αν αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Το Ιρακ έπαιξε για εμένα τέτοιο ρόλο. Θυμάμαι πως όταν γύρισα ήμουν διαφορετική. Έβλεπα τους ανθρώπους γύρω μου να αγανακτούν με την κίνηση στους δρόμους και σκεφτόμουν: "Πως κάνουν έτσι; Ούτε φαντάζονται πόσο χειρότερα πράγματα συμβαίνουν στον κόσμο".
Από τις λίγες γυναίκες ανταποκρίτριες ενός τόσο σκληρού πολέμου, έπαιξε το παιχνίδι με τους δικούς του κανόνες για τις ανάγκες του ρεπορτάζ. Φόρεσε μαντήλα και κελεμπία και αναμίχθηκε με τους ντόπιους. "Και δεν ήταν οι μόνες υποχωρήσεις που έκανα" εξομολογείται. "Για τρεις ολόκληρους μήνες τρεφόμασταν αποκλειστικά με κονσέρβες. Ήταν χαρακτηριστικό πως, όταν μετά το τέλος του πολέμου βρέθηκα στη Συρία και έφαγα ξανά μαγειρευτό φαγητό, η γεύση μου φαινόταν άγνωστη".
"Το ριψοκίνδυνο με τραβούσε πάντα. Από μικρό παιδί ακόμα έβλεπα ανταποκρίσεις από πολέμους και το βλέμμα μου δεν ξεκολλούσε από την τηλεόραση. Βρέθηκα στον πόλεμο από προσωπική μου ανάγκη, κάτι που το σεβάστηκε απόλυτα το φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον. Οι γονείς μου ήταν ψύχραιμοι- έως τη στιγμή που άρχισαν οι βομβαρδισμοί...".
Όταν οι καταστάσεις δυσκόλεψαν και η Βαγδάτη μπήκε στη δίνη του πολέμου, το συνεργείο του Star έφυγε για την Ελλάδα, η Ευτυχία, όμως, προτίμησε να μείνει στη θέση της, καθώς της ήταν αδιανόητο να φύγει πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους. έστω και αν οι συνθήκες είχαν γίνει πια εξαιρετικά δύσκολες. Ήταν υποχρεωμένη να κάνει οικονομία ακόμα και στο νερό, μάζευε όσο υπήρχε στην μπανιέρα του ξενοδοχείου της και έτρεχε στους βομβαρδισμένους δρόμους επιμένοντας να κάνει τη δουλειά της. Ήταν οι πιο έντονες στιγμές της ζωής της.
"Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα εξοικειωθεί περισσότερο με τον θάνατο. Υπήρχαν νεκροί παντού. Το συνεργείο του Star, μην αντέχοντας άλλο την κατάσταση, επέστρεψε στην Ελλάδα. Μου άφησαν μόνο μια φορητή ψηφιακή κάμερα υποχρεώνοντάς με να παίξω και τον ρόλο του οπερατέρ. Εκείνος που με δίδαξε πως να τη χρησιμοποιώ ήταν ένας καμεραμάν του CNN, ο Τάρας Πρότσνικ. Σκοτώθηκε λίγες μέρες αργότερα, όταν βομβαρδίστηκε το ξενοδοχείο "Palestine" στο οποίο μέναμε. Εγώ γλίτωσα κατά τύχη. Ήμουν ξαπλωμένη στο κρεββάτι και ένιωσα κάτι σαν σεισμό. Ξάφνου άκουσα φωνές και κόσμο να τρέχει. Βγαίνω στον διάδρομο σαν τρελή και... τι να δω; Μετέφεραν τον Τάρας και έναν άλλο δημοσιογράφο, τον Χοσέ Κούσο, που έμενε στο διπλανό από εμένα δωμάτιο μέσα σε σεντόνι".
Έπειτα από αρκετές περιπέτειες, η Ευτυχία ολοκλήρωσε την τρίμηνη αποστολή της και επέστρεψε στην Ελλάδα. Από τότε ξεκίνησε η προσπάθειά της, ίσως εξίσου επίπονη με την παραμονή στη Βαγδάτη, να προσαρμοστεί στην παλιά καθημερινότητα. "Η επανένταξη δεν ήταν εύκολη υπόθεση" θυμάται. "Τα πρώτα βράδια κοιμόμουν με τη μητέρα μου στο ίδιο κρεββάτι. Όπως και να το κάνεις, ύστερα από τέτοιες καταστάσεις ο ψυχικός σου κόσμος είναι ταραγμένος. Κάποιο βράδυ ακούστηκε θόρυβος από ένα μηχανάκι που περνούσε κάτω από το σπίτι μας. Πετάχτηκα από τον ύπνο φωνάζοντας "Πάμε να φύγουμε, μας βομβαρδίζουν".
Η Ευτυχία πέντε χρόνια μετά τον πόλεμο της Βαγδάτης παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την Αθήνα και τους μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς, για χάρη μιας εντελώς διαφορετικής ζωής. Της έγινε πρόταση να εργαστεί ως παρουσιάστρια ειδήσεων και αρχισυντάκτρια απογευματινής βάρδιας στη Νέα Τηλεόραση Κρήτης.
Η γνωστή δημοσιογράφος την αποδέχτηκε σχεδόν αμέσως, καθώς, εκτός των άλλων, στο νησί θα είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί με τη μεγάλη της αγάπη, το καταδυτικό ψάρεμα. "Τον ελεύθερό μου χρόνο τον περνώ εδώ και χρόνια στη θάλασσα. Μπορεί να βρίσκομαι στο νερό 11 ολόκληρες ώρες την ημέρα, κυνηγώντας ροφούς, σαργούς, αστακούς και οτιδήποτε άλλο βρίσκεται στη θάλασσα. Προχθές, ο σύζυγός μου μου είπε ότι βγαίνει από το νερό επειδή είχε κουραστεί ύστερα από πέντε ώρες ψάρεμα και εγώ διαμαρτυρήθηκα. Του φώναξα πως παντρεύτηκα ένα δύτη ακριβώς για να μην ακούω τέτοιου είδους γκρίνιες. Το ψάρεμα με ελεύθερη κατάδυση είναι δεύτερη φύση μου. Να φανταστεί κανείς πως το πρόσωπό μου έχει τέτοια διχρωμία από τη μάσκα ώστε οι μακιγιέζ στο κανάλι αναγκάζονται να χρησιμοποιούν δύο πούδρες για να μη φαίνεται η διαφορά στο γυαλί".
Η παρουσιάστρια των ειδήσεων στη Νέα Τηλεόραση Κρήτης είναι δεινή υποβρύχια ψαράς, γι' αυτό και το παρατσούκλι της είναι "Τράτα". "Αν και γυναίκα διαθέτω το ένστικτο του κυνηγού, αλλά και την κρητική τρέλα, εφόσον είμαι γέννημα θρέμμα Κρητικοπούλα. Όταν οι συντοπίτες μου παρακολουθούσαν τις ανταποκρίσεις από το Ιράκ, με το χιούμορ που τους χαρακτηρίζει, υποστήριζαν ότι μόνο μια κουζουλή δικιά τους θα βρισκόταν με τόση άνεση μέσα στη φωτιά" λέει η Ευτυχία.
Της Μαρίας Λεμονιά
Πηγή: Πρώτο Θέμα
